68

400 17 1
                                    

Eindelijk! Alles was weer zoals in het begin. Iedereen was blij en er waren geen problemen. Nou ja, mijn enige mogelijke probleem zit momenteel in Zweden. Ik vraag me nog steeds af waarom Theo met Isaac gegaan is. Sommige dingen weet je beter niet, toch? Ik stapte tevreden de school binnen met de ketting die Stiles me op onze eerste date gaf rond mijn nek.

"Rapunzel Rapunzel, laat vallen je haar." Ik stond meteen stil omdat ik de stem herkende als die van Stiles. Ik kijk rond, maar zie hem nergens. Het was toen dat ik zag dat er een deur naar een zaal openstond met een plakaatje erboven. 'Dramastudio'. Ik keek er geamuseerd naar. Ik wist niet dat Stiles geïnteresseerd was is toneel.

Ik duw de deur verder open en zie dan dat Liam hem met gekruiste armen aankeek. "Voor de duizendste keer, Stiles. Het is Assepoester waarmee ik Hayden wil helpen, niet Rapunzel."

"Ja, wel, misschien vind ik Rapunzel een mooier verhaal." Herhaalde hij terwijl hij Liam zijn lichaamstaal overnam.

"Wat? Ik vraag je toch ook niet wat je lievelingsverhaaltje is. Ik vroeg gewoon of je me wou helpen... Wat heb je zelfs tegen Assepoester?" Vroeg Liam verward vanwege Stiles zijn gedrag.

"De 'prins' van Rapunzel liegt tenminste niet tegen zijn prinses."

"Wat?"

"Ja, hij zegt op dat bal dat ze de mooiste vrouw is die hij ooit heeft gezien, maar dan vergeet hij daarna wel hoe ze eruit ziet. Ja, heel het paleis vragen om een schoentje te passen omdat je niet meer weet hoe de liefde van je leven eruit ziet. Echt prachtig." Begon hij te ratelen waardoor de jongere weerwolf hem onderbrak.

"Alsof jij zo een hopeloze romanticus bent." Lachte hij.

"Zwijgen, puppy. Ik ben tenminste niet zo hopeloos dat ik andere om hulp vraag. Nee nee, ik heb mijn prinses al gevonden hoor." Verdedigde hij zichzelf. Ik glimlachte en deed de deur toen weer zachtjes dicht. Hoe graag ik nu ook in zijn armen wou springen om hel te omhelzen, ik zou Liam en Stiles hun momentje niet willen verpesten natuurlijk.

Ik stapte richting mijn lokker en zag toen dat er een klein stukje papier vanonder uithing. Ik keek verward rond mij en besloot dan om het weg te nemen. Ik vouwde het open en begon te lezen.

Ik weet wat jij en je vrienden zijn.

Ik staarde er wel zeker een 5 minuten naar en begon toen te panikeren. Ik keek overal, maar zag nergens een naam staan, nor kende ik het geschrift. Ik frommelde het meteen op en keek of iemand zag wat ik aan het doen was.

Wat bedoelde deze persoon? Wat weet hij? Weet hij dat ik een weerwolf ben? Weet hij van Kira... Of Lydia misschien.

Het was toen dat de bel ging waardoor ik een gil liet horen van het schrikken. Nee, niet zomaar door het geluid, zo zielig was ik ook weer niet. Het was eerder omdat ik mij aan het concentreren was en mijn gehoor dus op dat moment heel gevoelig was.

Dat maakt niet eens uit, het enige wat uitmaakt is dat papiertje van tussen mijn lokker...

~ I 19/03/2018
Hahah i know dak normaal nie ging schrijve maja idk khad wel zin... schrijf nu maar verder e😉 oke anyway u zin is 'Rood is voor liefde, zwart is voor haat, blauw is voor je oog als je nog 1 keer zo over mij praat.' En wordt gezegd door Lydia idk hahah en u woordje is 'toverstok' hahaha kmoest aan LO denke enja... daar prate we nie over me andere dusja
Bye llama, i love you <3

Teen Wolf: The Third 'S'Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu