21

706 26 0
                                    

"Ik heb dus Derek aangevallen nadat ik was losgebroken. Ik denk dat hij wel een paar wondes heeft. Toen VERDWEEN hij opeens. Hij liet me alleen. Dus ben ik in het bos gelopen dat naast het huis stond. Toen kwam ik Derek weer tegen. Hij zei dat hij wist dat ik naar het bos zou gaan dus was hij er al voor me heen te gaan om er wat klemmen te leggen, waar ik dan zou moeten in trappen."

"Wat is hij gek geworden?! Je voet zou er dan nu van kunnen zijn!" Zei Stiles boos.

"Hij zei dat het me zou tegenhouden. Niet voor heel lang maar toch een beetje. Hij zei dat ik door de pijn boos zou worden en daarom sterker worden waardoor ik het open zou trekken. Ik wist ook wel dat het gekkenwerk was maar heel eventjes wou ik het doen."

"Wat waarom dan?" Vroed Stiles ongerust.

"Voor jou, Stiles. Omdat ik van je hou. Ik wou je geen pijn doen. Jullie allemaal niet. Maar Derek zei dat het ergste huis waar ik naar toe zou gaan dag van Stiles was, en dan zo ik je pijn hebben gedaan Stiles. Dat besefte ik ook, daarin had Derek wel gelijk."

Stiles nam me kn een omhelzing en gaf een klein kusje op mijn voorhoofd.

"Je hebt het toch niet gedaan he?" Fluisterde hij ongerust.

Hij ging terug naast de anderen staan en keek me heel ongerust aan. Hij was echt bezorgt om me.

"Nee, ik heb het niet gedaan ik heb in plaats daarvan mijn woede op Derek uitgewerkt. Hij was sterker dan mij. Want ja, hij is een alfa. Mijn alfa." En ik draaide met mijn ogen.

"En was je gewond, heeft hij je pijn gedaan?" Vroeg Lydia deze keer.

"Nee, niet echt. Ik heb een paar schrammetjes. Maar meer niet, niet ergs. En deze keer is het echt."

Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik het zei. Daarom geloofde ze me ook. Het was ook waar. Ik heb deze keer niets gelogen.

"Heb je dan een hele nacht met Derek gevochten?" Vroeg Kira.

"Nee, Derek had me bewusteloos geslagen en terug naar binnen in zijn huis gebracht. Toen ik wakker werd was ik terug vastgebonden. 's Ochtends mocht ik terug naar huis gaan.
Ik zweer dat ik nu niet en gelogen, echt waar."

"Het is goed Sierra, we geloven je." Zei Scott. "Moest je gelogen hebben, zou ik je hartslag omhoog hebben horen gaan."

"Kan je niet beter terug naar huis gaan? Ik breng je wel." Stelde Stiles ongerust voor.

"Nee, het is goed. Het is nog maar een halve dag. Dat lukt wel, ik kan trouwens niet nog eens school skippen."

"Vanaf je naar huis wilt of je niet goed voelt, zeg het dan breng ik je wel." Zei Stiles.

"Dankje." Antwoordde in hem. En toen gingen we alvast naar het klaslokaal want de bel ging over 5 minuten.

Voor de rest is er niets speciaals gebeurt in de lessen. Buiten Stiles en ik die niets snappen zoals gewoonlijk.

~L~ 7 November 2017

Sorry dat het einde niet spannend is maar ik had geen inspiratie. I, jij mag nu iets nieuws verzinnen, Good luck!
Woordje= spook.
BYE LLAMA, I LOVE YOU♥️

Teen Wolf: The Third 'S'Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu