Teen Wolf: The Third 'S'

62

Ik stond bij mijn lokker terwijl ik een paar boeken weglegde. En natuurlijk moest Theo er weer bij komen staan. Ik sloeg mijn lokker dicht en draaide mij naar hem om.

"Hey." Zei hij nogal droog. "Nog kwaad?"

"Weet je wat? Nee, eigenlijk niet, nee. Jij vindt mij leuk en dacht waarschijnlijk gewoon dat het wederzijds was... Ik zal wel verkeerde signalen hebben doorgegeven. Waarom zou je me anders kussen?" Legde ik uit zonder ook maar 1 keer van hem weg te kijken. Hij keek me opeens nogal verward aan.

"Serieus?" Glimlachte hij.

"Maak dat maar zelf uit. Je bent een weerwolf, je ziet wel wanneer ik lieg. Daarbij, niemand is perfect, iedereen maakt fouten. Ik ga nu wel naar mijn lokaal vertrekken dus... Tot straks misschien?" En toen stapte ik weg. Natuurlijk had ik wel door dat Scott, Kira, Lydia en Stiles naar me aan het kijken waren. Ik draaide me naar ze om.

"Misschien volgende keer een beetje subtieler afluisteren. Als je het doet, doe het dan opeens goed." En toen was ik echt weg. Had ik hier spijt van? Misschien, maar mijn hele relatie met Stiles is toch al verwelkt.

***

Ik kwam thuis en ging meteen naar mijn kamer om zo veel mogelijk mijn ouders te vermijden. Toen herinnerde ik me dat ze niet thuis waren en hoe triestig ik er wel had moeten uitzien.

Wat ik ook deed ik kon me maar niet concentreren. Mijn zicht begon een beetje vreemd te doen waardoor ik opeens pijn in mn hand voelde. Ik keek en zag dat ik mijn potlood in twee had gebroken. De pijn? Er waren natuurlijk stukjes hout ervan in mijn hand terecht gekomen. Alsof dat nog niet genoeg was belde er opeens iemand aan waardoor ik, laten we zeggen, redelijk hard schrok.

Ik stapte uit mijn kamer richting de deur. Ik opende de deur en zag Stiles ervoor staan.

"Sorry, ik koop niet aan de deur." Ik wou hem dichtdoen, maar natuurlijk zette Stiles zijn voet ertussen.

"Geloof me, je gaat me vannacht nodig hebben." Zei hij waardoor ik de deur weer opende en hem verward aankeek.

"Misschien een beetje gedetailleerder, dat klonk nogal vreemd en vaag." Antwoordde ik.

"Je hebt het echt niet door, hé? Wat voor een dag zijn we vandaag?" Vroeg hij.

"Maandag, dus."

"Ironisch toch. Volle maan op een maandag." Ik paniekeerde meteen. Dat verklaarde waarom ik me niet kon concentreren daarnet. Al een geluk dat het nog niet zo laat was. "En ik wil naar jouw kant van het verhaal luisteren."

"Kom binnen." Zuchtte ik terwijl ik opzij stapte en de deur achter hem dichtdeed. Ik ging al meteen de trap op en voor ik mijn kamer in ging draaide ik me snel naar hem om. "Doe je zelf je groot lichtje uit, schat" Zei ik sarcastisch omdat mijn mama dat ook altijd zo tegen mij zegt als ik naar mijn kamer ga.

Daar zaten we dan... Samen in mijn kamer zonder ook maar een woord te zeggen.

"En?" Vroeg hij.

"Ik liet je binnen omdat je mijn anker bent, of je het nu wilt of niet. Ik heb geen zin om over Theo te praten. Ik ben geen klein kindje en ben je al zeker geen uitleg verschuldigd." Ik kruiste mijn armen en zag dat hij meteen wou tegenspreken.

~ I 06/03/2018
Ughhhh... ik haat een zin zoeke hahahah das leuk e ma kben nie zo creatief om me een zin op te kome.. sierra zegt: "Probeer je me nu serieus jaloers te maken door te zeggen dat je morgen hebt afgesproken met je ex die terug is gekomen." En u woordje is 'schaap' idk hahahahahahah kzag een foto van een schaap
Bye llama, i love you <3