Teen Wolf: The Third 'S'

72

"Laten we ter zaken komen, om de Huns te verslaan." Begint hij al meteen.

"Excuseer?" Vraag ik nogal verward.

"Ja... Laat ook maar... Dus, een ware alfa heeft niets te maken met het vermoorden van een andere of zelfs geweld in het algemeen." Legde hij voorzichtig uit. Het was wel alsof hij schrik had dat iemand anders het ging horen. "Het is puur om je karakter. Het karakter van een alfa."

"Maar hoe? Wat gebeurt er dan met je roedel? Ja kan ze toch niet zomaar verlaten, dat is vreselijk. Je roedel zou als een familie moeten zijn."

"Ik was gebeten door Peter Hale, een nogal psychopathische weerwolf, al zeg ik het zelf. Die werd vermoord door Derek, jouw alfa. Ik voelde me al vanaf het begin niet goed bij mijn roedel. Ik was er nooit echt een deel van. Ze zouden me even goed blauwe ogen hebben kunnen geven, ik voelde me toch een omega als het over roedels gaat, maar maak he geen zorgen. Ik koos er zelf voor." Hij keek niet echt naar me tijdens zijn uitleg. Dit deed me denken hoe slecht ik wel niet was om dit allemaal door te geven aan wie weet wie. Scott praat er al duidelijk niet graag over.

"Wat gebeurde er toen?" Vroeg ik met een zwakke glimlach.

"Ik weet niet precies hoe of wat er gebeurde. Deaton zei me altijd al dat hij wist dat ik een ware alfa ging zijn, hij geloofde in mij. Ikzelf dacht nooit dat het zou kunnen." Antwoordde hij terwijl hij me deze keer wel aankeek.

"Hoe ben je het dan te weten gekomen? Zeiden ze het gewoon? Keek je in de spiegel en had je plotseling rode ogen, wat is er gebeurt?" De nieuwsgierigheid nam helemaal over, maar deels was het ook angst. Wie weet wat deze persoon wel kan doen als ik hem niet de gewilde informatie zou geven over Scott.

"Ik ben door mountain ash gebroken. Ik snap nog steeds niet hoe, maar op dat moment zag de Darach mijn ogen verkleuren. Het was wel alsof de gele kleur er nooit was geweest in de eerste plaats." Er verscheen nu een glimlach op zijn gezicht, een trotse glimlach.

"Wat is een Darach?" Vroeg ik verward.

"Een gebruiker van slechte magie, maar die is al lang weg." Stelde hij me gerust. "Maar dat is niet alles... Een ware alfa zijn neemt ook nadelen met zich mee.

"Zoals?"

"Bloeddorst. Scherpere tanden. Een meer angstaanjagendere uitstraling. Maar ja, dat komt en gaat."

"Net als een stormwind?" Vroeg ik, helemaal meegenomen in zijn verhaal.

"Net als een stormwind." Hij keek weer naar de grond waardoor ik een hand op zijn schouder plaatste.

"Het spijt me. Ik wist niet dat het zo een zware tijd voor je was. Ik had het nooit moeten vragen. Je bent er duidelijk door aangedaan."

Na nog wat troosten besloot ik maar om naar huis te gaan, maar dat was niet de enige beslissing die ik maakte. Ik had besloten om het niet te doen. Ik geef deze informatie niet zomaar vrij, mijn vrienden gaan voor een of andere creep die besluit om mij te stalken.

~ I 22/03/2018
Wowww gwn een gesprek van een heel deel hahah u zin is 'Wie 2 keer het wiel uitvindt kan een fiets maken.' En wordt gezegd door Sierra en u woordje is 'karton' ;) hahahahah
Bye llama, i love you<3