Sevdalı Gelin.

10-cu Bölüm.

Ucurumun kenarında dayanıb bir daha aşaĝıda görünen derin boşluĝa baxdı.. Başı herlense de, baxmaqda davam etdi.. Az sonra özünü o boşluĝa buraxmaĝı düşündüyü üçün qorxmadı. Şabalıdı saçları çiyinlerine daĝılmış qız çox perişan görünürdü. Onu bu uçurumun kenarına sürükleyib getiren şey indi özünü bu boşluĝa buraxmaĝa vadar edirdi.. Gözlerinde yaşlar donmuşdu, daha aĝlamırdı, aĝlayacaq gücü qalmamışdı. Derin bir nefes alıb baxışlarını semaya çevirdi.
"Rebbim baĝışla meni.." deye pıçıldayaraq gözlerini yumdu. Qaranlıq boşluĝa doĝru addım atmaq isterken bir ses.
"Dayan." deye baĝırdı..
Sert esen külek saçları ile oynayarken gözlerini açıb, arxaya baxdı.. Ondan bir neçe addım uzaqda dayanan adamı ilk defe idi görürdü... Tesadüf sayesinde qaşılaştıĝı bu adam onun xilaskarı
olacaqdı.. Bir anlıq izlese de, bu adamı tekrar geri çevrildi, nefesini tutub birde aşaĝı baxdı. Bir daha o, ses onu saxladı.
-Dayan, bunu ede bilmezsen...
Boş nezerlerini bu derin uçurumdan ayırmadan, sesi yetdiyi qeder baĝırdı.
-Bunun sizinle elaqesi yoxdur, çıxın gedin burdan, el çekin menden...
-Bax bu etdiyinin ne qeder böyük günah olduĝunu texmin bele ede bilmezsen. Bele böyük günahın cezasını nece ödeyeceksen?
Qelbini sıxan bir şeyle, gözlerini yumdu, yeteri qeder günah etmişdi onsuzda.. Ayaqları onu daşıyacaq gücü itirmişdi, ve o ucurumun kenarında diz üste yere çökdü. Yanında bir neçe
addım kenarda dayanan adamın sesini eşitdi..
-Adın nedir senin?
Eşitdiyi sesle başını qaldırıb bu adamın üzüne baxarken dodaqlarını acı bir tebessüm sardı...
-Sevda...
Deye pıçıldadı... Sevginin bir başqa adı sevda.. Yanında dayanan adam elini ona uzadıb.
-Qalx...
Dedi, gülümsedi..
-Qalx seni evinize aparım..
Keder olu sesle.
-Menim evim de, ailem de yoxdur artıq...
Deye pıçıldadı, sustu söyleyecek bir şeyi yox idi.. Genc adamı üzünü acı bir tebessüm sardı. Bu qızın perişan halından çox şey anlamışdı.. Bu sebebden sustu, sual vermedi..
-Qalx ayaĝa..
Dedi, sert çöhresinde çox derin bir keder donmuşdu.. Qorxmuş halda, teccüb ve heyecanla ona baxan qızda sabitlenen gözlerinde acı vardı.
-Qorxma men sene zerer vermerem, bir bacım vardı indi iki oldu.. Qalx..
Dedi.. Genc qız onun elinden tutarken hiss edirdi ki, bu adam bir ömür boyu ona qardaş olacaq.. Ìndi bu hadiseden beş il sonra, hemin adamın xanımı "Neçe vaxtır bu evde işleyirsen?" sualını
veren vaxt xatireleri onu uzaq keçmişe aparmışdı... Onu uçurumun kenarına sürükleyen taleyi onun qarşısına en doĝru insanı çıxarmışdı..
*******
Sözünü biririb susan qıza baxan gözleri yaşla dolu idi, hem heyret, hem heyecan, hem de keder hissi ile bu qızı dinlese de, onu uçurumun kenarına sürükleyen şeyin sebebini soruşa bilmemişdi.. Heyat yoldaşı evden çıxandan sonra, süfreni
toplayıb axşam gelecek qonaĝlar üçün yemek ve süfre hazırlıĝın başlamışdılar, Asya bu qızdan sadece bu evde ne qeder vaxtdır işleyir onunla maraqlanmışdı.. Şamil beyin bu qızı uçurumun
kenarında tapmasından xebersiz olan qadın, eşitdiyi hekaye ile donub qalmışdı.. Heyat sehnesi bu xidmetci qıza da acı bir tale senarisi yazmışdı.. Oda çaresiz oynamışdı.. Bu qızın niye uçuruma getdiyi ile maraqlanda da, susmuşdu. Susması sebebsiz deyildi, axı ne deye bilerdi? Heyat yoldaşının heç tanımadıĝı bir qızı
uçurumdan çıxarıb öz bacısı ile bir tutaraq onu, qanadları altına alması onun tecübüne sebeb olmuşdu. Bu adamın qezebden başqa bir hisse sahib olduĝuna inanmaq asan deyildi. Üreyini parçalayan keder hissi ile qarşısındakı qıza baxdı.. Axı onu o uçuruma getirib, özünü aşaĝıya atmaq isteyecek qeder böyük olan şey ne idi?... Bu qızın gözlerinde gördüyü kederi üreyinde hiss etmişdi. Qarşısında dayanan gözü yaşlı qız başını aşaĝı salıb.
-Men onu çox sevmişdim...
Deye pıçıldadı..
Bu qızın tenha qelbinde derin yaralar olduĝunu gözlerinden oxumuş genc qadının gözleri dolmuşdu.. Eyni zamanda da, üreyini sebebini anlaya bilmediyi qorxu sardı, kimi sevirdi ki, bu qız?
Alacaĝı cavabdan qorxurmuş kimi, gözlerini yumdu, bir nece saniye gözleyib gözlerini açdı, derin bir nefes alaraq.
-Kimi?
Deye soruşdu.. Bu qızın dodaqlarını acı bir tebessüm sardı. Gözlerinin derinlerinde başqa şeyler varken bir damla yaş süzüldü gözlerinden dodaqlarına doĝru. Bir mehellede yaşayırdılar, atası terefinden döyülüb tehqir olunan qız sevgini qonşularının
oĝlu Mustafa da axtarmışdı. Yanlış adamı seçmişdi.. Sevib baĝlandıĝı, en gözel anlarını günah olaraq yaşadıĝı adam, onu aldatmışdı... Başqa biri ile evlenmişdi... Onu evlilik xeyalları ile
aldadarken on altı yaşlı qız heqiqeten seven oĝlanın sevdiyi qızın saçının teline bele toxuna bilmeyeceyini bilmeden, uşaq xeyalları ile geleceyini puç etmişdi.. Günah tek onu idi mi? Bilmirem mene göre bele bir günah tek edilmediyine göre yalnız bir neferi de
günahlandırmaq olmaz... O bu günahı tek etmese de, cezasını tek çekmeli olmuşdu.. Her zaman olduĝu kimi... evde xeste anasının, nişanlı bacısının üzüne baxa bilmeyeceyini anlayan qız, sevdiyi, onu heyatının en böyük xetasına sürükleyen adamın toyu günü intihar etmek qerarına gelmişdi.. Heyat qeribe oyunlarla onu uçurumun kenarına getirerken, heç elaqesi olmadıĝı halda ona el uzadan bir qardaş yollamışdı... Şamil bey onu öz bacısından
ayırmazken, onun başına gelenleri de ondan başqa heç kim bilmirdi.
Indi ise bu qeder il keçenden sonra Asya'nın bir sualı ile keçmişi ona danışmışdı.. Genc qadın ise onun masa üstündeki ince ellerini eline alıb sıxdı..
-Sen günahkar deyilsen Sevda, nece ki, Şamil bey'in bacısısan sen menimde bacımsan bundan bele...
Onu boĝan göz yaşlarını saxlaya bilmeyerek bu qızı qolları arasına alarken Sevda.
-Günahsız Günahkar.
Deye pıçıldadı.. Heyat bir sehne ve biz öz rolumuzu oynayırıq..
Yene qelem başqa mövzulara gedir, elimde deyil.. Günahsız Günahkarlar... Hisslerin qurbanı olanlar.. Hem günahkar olub, hem günahsız olanlar. Düşünmeyen atılan addım insanı uçuruma
aparar.. Bezileri üçün oyuncaq olan Sevgi hissi, eslinde bir mebed, müqeddes bir şeydir.. Bilmirem niye yazdım bu cümleleri, tessüf edirem.. Belke de, bu qeder ucuzlaşmamalıdır bezi şeyler.. Sevgi,
hörmet, merhemet, vicdan, ve her şeyden evvel de, insan heyatı.. Bir insan sehv edince onu özümüzden uzaqlaşdırıb cemiyyetden atmaĝa çalışmaq yerine onu cemiyyete qazandırmaĝa çalışsaq bu qeder ucuzlaşmaz bezi deyerlerimiz..
Sevgi kimi, dostluq kimi, merhemet, vicdan, namus kimi...
Ve cemiyyet olaraq her günahı qadının üstüne  yıxmayaq, bu günah tek edilmir... Amma tessüf ki, bu günahın cezasını her zaman qadınlar çekir.. Axı heyat, axı insan heyatı bu qeder ucuz deyil...
*****
Susurdu.. Bu masa arxasında oturduĝu vaxtdan bura susurdu... Gözlerini, qardaşının xanımı ile söhbete dalmış olan arvadının üzünden ayıra bilmirdi.. Bu günler erzinde onun üzündeki bütün
cizgileri ezberlese de, bu qadının üzünde daha başqa bir şey var idi. Daha derin bir keder... Seyle gizletmeye çalışsa da, o bu kederi aydın oxuyurdu.. Onu kederlendiren şey ne idi axı bele?
Hetta iki hefte evvel ona nifret sözleri söyleyerken bele, bu qeder derin bir keder görmemişdi üzünde... Susurdu.. Bu qadını izlemek ona kifayet edirdi... Gelen qonaqlarına mehriban ve isti
münasibet göstermiş, hetta ara sıra Kübra ile bir mövzu etrafında şirin bir söhbet eden qadın bir tek onun yanında susqun olurdu.. Ne acı idi deyil mi?.. Aralarındakı soyuq münasibeti hiss
etdirmirdi bele.. Problemlerin er ve arvad arasında qalmalı olduĝunu bilecek qeder terbiyeli idi onun arvadı...
Yemek boyunca bir qısa söhbet de oldu, o fikir dünyasına dalıb gözlerini arvadından ayırmazken qardaşının sesini duydu.
-Bu gün babamla danışdın mı?
Azad'ın sualı ile, bu eve girince unuttuĝu söhbeti xatırladı, qarşısındakı bardaqdan bir udum su içerek qardaşına baxdı..
-Danışdım...
-Ne düşünürsen?
-Ne düşünmeliyem Azad?
Sesi sert idi, diqqetle qardaşına baxdı.. Ìkisi de susdu.. Masada yaranan sessizlik genc qadını narahat ederken baxışlarını Kübra'ya çevirdi.. Bu yemek boyunca çox semimi olsalarda tek qala bilmedikleri üçün çox şey danışa bilmemişdiler.. Esline qalsa Sevda ile olan söhbetden sonra danışacaq halı da yox idi.. Düşünmemek üçün çox çalışsa da olmurdu, özünü bu qızın yerinde
tesevvür edirdi.. Ya oda bir vaxtlar bu sehvi etseydi? Kim onu uçurumdan çekib çıxaracaqdı... Dolmuş gözlerindeki yaşları geri yollayarken heyat yoldaşının baxışlarını öz üzerinde hiss edirdi.. Bu yemeyin tez bitmesini istese, de tek qalmaqdan da qorxurdu..
Azad'ın sualından sonra fikirleri tamam qarışmışdı... Susurdu.. Bura bu söhbetin yeri deyildi, qezebine hakim ola bilmemekden
qorxurdu..
-Şamil, bu bele olmaz Fidan...
Dedi, amma sözünü bitire bilmedi, qardaşının gözleri ona bu şekilde baxarken ne deye bilerdi ki?
-Yeri deyil sonra...
-Şamil...
-Besdi Azad yeri deyil dedim..
Beli yeri deyildi, qezebine qalib gelmeye çalısarken onu qezeblendirmek heç mentiqli deyildi.. Genc qadın heyretle bu sehneni izleyirdi.. Kiçik qardaşın sözü ile böyük qardaşın susması adet olunmuş hal deyildi..
Gec saatlara qeder davam eden söhbet onu yormuşdu, qapının önünde dayanıb qonaqları yola salan vaxt düşündü ki, Kübra heç de göründüyü qeder soyuq deyil. Eksine semimi ve mehriban bir
qadındır.. Qapı önünde dayanıb uzaqlaşan maşını izleyerken eşitdiyi sesle özünü ele aldı...
-Yemeklerin gözel idi eline saĝlıq.
Gülümsedi, ixtiyarsız qonmuşdu bu tebessüm dodaqlarına.. Maraq hissi qalib gelmişdi, yemekde olan qısa söhbet onun beynini meşĝul edirdi.. Cesaretini toplayıb heyat yoldaşına doĝru
çevrildi..
-Fidan ne edib ki, ona bele hirslisen?
Genc adam susdu... Bu sual onu gözlemediyi anda yaxaladı.. Ne cavab vereceyini düşündü..
-Evlenmek isteyir...
Dedi.. Sustu.. O evlenmek istemezken onu zorla er evine yollayan insanlar, evlenmek isteyene de mane olurdular.. Bu ne qeder böyük ziddiyet idi.. Genc qadının dodaqlarını acı dolu bir tebessüm sardı...
-Heyat qeribedir...
Deye pıçıldadı..
-Neyi qeribedir?
Deye soruşdu genc adam... Soyuq kinayeli tebessümünden oxudu ne demek isdediyini.. Üreyini qeribe bir keder sardı.
-Düşündüyün kimi deyil Asya...
Dedi, ne deye bilerdi ki, menim bacım hele uşaqdır mı desin? Axı bu qadın da onunla eyni yaşda idi.. Sustu.. Ilk defe idi cavabını vere bilmeyeceyi sual ile qarşılaşmışdı.. Fikrini toplamaĝa çalışarken genc qadın onun elinden tuttu, o zerif barmaqların
onun sert barmaqlarını tutması ile üreyini izah edilmesi imkansız tamam başqa bir hiss sardı..
-Xahiş edirem..
Dedi, göz yaşları onu boĝurdu, nefes aldı.
-Xahiş edirem, onu sevdiyinden ayırmayın...
Deye pıçıldadı.. Bir damla yaş dodaqlarına doĝru yol açarken genc adam sustu.. Bu gözler aĝlamasın deye her şeyi ede bilecekken..
-Aĝlama.. Söz verirem.. Elimden geleni ederem... Sadece sen aĝlama.
Dedi, amma bu sözler onu sakitleştirmek yerinegòzünden axan damlaların sayını artırdı... Onun saçlarını oxşayan adamın sinesine sıginib bir uşaq mesumiyeti ile hıçqırıqlara boĝularken... Bilmirdi ki öz heyatini deyişecek şey üçün söz istemişdi bu adamdan....