Sevdalı Gelin.

11-ci Bölüm

Başını qaldırıb yaşlı gözlerini, heyat yoldaşının gözlerinde sabitledi... Bu adamın gözlerinde çox derinlerde başqa bir şey vardı, o bunu ilk defe deyildi görürdũ amma anlaya bilmirdi..
Aĝlamaqdan gözleri şişse de, neçe günledir üreyinde yıĝılıb her gün biraz daha artan kederi boşaltmışdı.. Heyat ona heç edaletli
davranmamışdı, bundan sonra da edaletli
davranacaq kimi görünmürdũ.. Özünü toplamaĝa çalışaraq göz yaşlarını sildi, baxışlarını yere dikerek..
-Men..
Dedi, sesi titredi.
-Men biraz hessas davrandım... Üzür isteyirem...
Deye pıçıldadı.. Bu adamı qezeblendirmekden qorxmuşdu, söylediyi sözlerden sonra başını bir anlıq qaldırıb heyat yoldaşının gözlerine baxdı.. Qezebin eksine derin bir keder vardı... Özünü möhkem saxlasa da, bu qadından daha acınacaqlı halda idi.. Onun bu heyatta döze bilmeyeceyi tek şey, bu qadının göz yaşları idi..
Her damlası onun üreyini yandırıb kül ederken susmuşdu, heç bir şey söylemeden ona üreyini boşaltması üçün imkan vermişdi. Onu susturmaĝa çalışmamışdı. Eksine ona daha çox sarılmışdı.. Genc qadın, heyat yoldaşı olan bu adamın gözlerinde gördüyü şeyi anlamaġa çalışaraq ondan ayrıldı.. Etdiyi hereket üçün utanc duyurdu, bu adamın qarşısında aĝlamaq taptalanmış qürurunu
bir daha taptalamaq idi.. Axı bu adamın etdikleri bu qeder asan baĝışlanacaq şeyler deyildi.. Başqa bir şey söylemeden açıq qapıdan içeri keçdi.. Arxasına baxmadan masaya yaxınlaşdı.
Gülümsemeye çalışaraq xidmetçi qıza baxdı.. Sesini güçlü tutmaĝa çalışaraq.
-Meni niye gözlemedin birlikde toplayardıq..
Dedi, ve masanın üstünü toplamaĝa başladı.. Qapının bir addımlıĝında dayanıb onu izleyen adamdan xebersiz öz işi ile meşĝul olarken, bilmirdi ki, bu adamın üreyinde neler baş verir...
Bir müddet yerinden terpenecek, hereket edecek gücü tapmadı özünde... Bu qadının her hereketini izleyirdi.. Sakit, gözel, ürkek, zeyif... Ve hedsiz mesum... Xatırladıĝı bir şey ile dodaqlarını acı bir tebessüm sardı, Ìlk söhbetlerinde "Aciz qız" demişdi ona.. Esline qalanda aciz olan o, özü idi... Susqun qezeb donmuş gözlerinde keder hakim olmuşdu artıq.. O axı bu qeder qeddar, pis bir insan nece olmuşdu?.. Heyat burulĝanına qapılıb sessizce
uçuruma doĝru gederken kederli gözlerle izlemekden başqa elinden bir şey gelmirdi. Bu gün bacısının evlilik xeberini alanda çox sarsılmışdı, aile üzvleri içinde bu işe etiraz eden yegane insan olmuşdu.. Fidan onun üçün hele uşaq idi, dikbaş indkar qız uşaq xeyallarına qapılırdı.. Bitirmeli olduĝu tehsil heyatını unudurdu.. Amma onu da bilirdi ki, Fidan heç vaxt oxumaq hevesinde olmayıb, eksine bir ailenin hesretini çekmişdi onun kimi... Babası bu evlilik fikiri ile razılaşmışdı.. Nece vaxtır nevesine layiq heyat yoldaşı fikirleşerken, onun da, Azad kimi öz başnalıq edmesinden qorxurdu.. Bu evde Şamil'den başqa heç kim babasının isteklerine
esasen yaşamırdı... Amma nevesi onu yanıldaraq onun nezerinde en doĝru heyat yoldaşını seçmişdi..
Genc adam özünü kenara çekib, insanlardan qaçsa da, her zaman ailesi üçün çalışmışdı.. Kübra ile Azad'ın evliliyinin de başlıca sebebkarı o idi.. Babasının etirazlarına baxmayaraq, qardaşının sevdiyine qovuşması istediyi heyatı yaşaması üçün öz heyatını feda etmişdi.. O bir şeyi de yeni anlamışdı, bacısı artıq böyümüşdü.. Onun arvadı ile eyni yaşda idi, bu mövzuda ne ise söylemek haqqı yox idi. Oturduĝu yerden qalxdı, artıq bir neçe saat idi baxçada oturmuşdu.. Baxçanın bu hissesini daha çox sevirdi, çünki burdakı aĝacların çoxunu anası öz elleri ile ekmişdi. Ona keçmişini unutturmayan bu evde yaşamaqı seçerken sevgiye inanmırdı, ve inanmamaq üçün bu yolu seçmişdi.. Amma yanılmışdı.. Hemde çox, bu evin her yerinde anasının izi varken indi sevdiyi qadının izi vardı.. O bilerek sanki öz özüne ezab verirdi.. Dodaqlarını acı bir tebessüm sardı.
"Baĝışla meni ata bir vaxtlar sene nifret etdiyim üçün.." deye pıçıldadı.. Atasının nece ezab çekdiyini indi daha gözel anlayırdı.. Qarşılıqlı sevmeden qurulan ailenin ne qeder dehsetli sehv olduĝunu başa düşürdü.. Seni sevmeyen birini deli kimi sevmek ne demek idi, o bunu yeni anlamışdı.. Sevgisini üreyinde gizleyerek atasının sehvlerini tekrarlayırdı.. Cesareti çatmırdı bunları
sevdiyi qadına danışmaĝa.. Eve doĝru addımladı. Qaranlıq semada cemi bir neçe ulduz var idi. Qapını baĝlayınca getmek istese de bacarmamışdı... Ayaĝlarına hökm etmişdi üreyi.. Hava yüngül soyuq idi yazın nefesi yeni yeni torpaqı isidirdi.. Amma o soyuqu hiss etmirdi.. Üreyin deki yanĝın ona bes edirdi. Qapını açıb salona daxil olduĝunda Asya'nın yatmış olduĝunu düşűnmüşdü.. Salonu yalnız künce qoyulmuş tv işıqlandırırdı.. Salonun otrasına doĝru addımladı. Divanda yuxuya dalmış qadını görünce olduĝu yerde qaldı...
Yorĝun olduĝu her halından belli idi, hem fiziki, hemde menevi cehetten yorulmuşdu.. Qapalı uzun kiprikleri, aĝ yanaqları, titrek
dodaqları, sinesine sıxılmış elleri, daĝılmış saçları ile o hedsiz gözel ve mesum görünürdü.. Gözlerini ayıra bilmedi bu menzereden.. Her ikisi zeyif idi.. Biri zeyifliyini gizleyecek, digeri ise gösterecek halda deyildi... Güclü görünse de daxilen çox zeyif idi, bu güne qeder her seferinde ayaĝa qalxsa da, bir daha yıxlsa qalxa bileceyini düsünmürdü..
Yavaşca ona yaxınlaşdı, bir anlıq tereddüden sonra, çox zerif bir hereketle onu qucaĝına aldı.. Bir an yeri deyişilen qız narahat halda hereket etse de oyanmadı, yorĝun idi.. Pilekenleri
ehtiyatla qalxaraq bu qadını oyatmamaĝa diqqet ederek otaĝa daxil oldu, yataĝına uzadaraq, ústünü örtdü.. Bir insan bu qeder mi gözel olardı?
Üreyi "seni sevirem" deye baĝırarken, dodaqları susurdu.. Yan terefe uzanıb baxışlarını bu qadına çevirdi. Yorulmuşdu, hemde çox yorulmuşdu.. Heç gözlemediyi anda, gözlemediyi şeyleri yaşayırdı.. Bir anda sakit sade heyından eser qalmamışdı..
Ìşinde telebkar olan insan artıq işleri ile maraqlana bilmirdi.. Şeherde qalan heyatını xatırlamırdı bele. Onun hafizesi yalnız bu qızı gördüyü günden sonra olanları xatırlayırdı.. Elini uzadıb üzüne daĝılmış saçları zerif bir hereketle kenara çekdi... Onun her nefes alışında üreyinin döyündüyünü hiss edirdi...
***********
Heyatın başqa bir limanında başqa biri, bu qızdan ferqli olaraq susub dalĝalara teslim olmaq yerine derin dalĝalara qarşı baş qaldırmışdı.. Nifret hissi o qeder çox sarmışdı ki qelbini artıq özü bele özünü tanıya bilmirdi.. Ìntiqam almaq kimi axmaq fikire qapılmış genc adam, oturduĝu yerde yerini rahatlayıb anasının elinden tuttu..
-Ele baxma anacan.. Men yaxşıyam, vallah doĝru deyirem.. Men zamanla unutacam olanları inan mene.
Dediklerine özü bele inanmazken anası nece inanacaqdı ki? Zavallı qadın yaşlı gözlerle oĝluna baxırdı.. Ana üreyi idi neticede hiss edirdi oĝlundakı deyişikliyi. Elinden bir şey gelmezken qebul etmek den başqa çaresi yox idi.. Belke de doĝrurdan da dediyi kimi, aile heyatı qurmaĝı ona olanları unutmaqda kömek edecek.. Amma nedense oĝlu evleneceyi qız haqqında heç bir şey dememişdi...
-Deyişdin oĝlum, çox deyişdin... Sen bele deyildin.. Gözlerin bele deyildi..
Dedi zavallı qadın, aĝlamaqdan gözleri qızarmışdı..
-Ana... Anam olanlar elede kiçik şeyler deyildi... Ama artıq olan oldu bundan sonra menimde bir yolum var.. Inan mene bir daha üzülmeyecem, ezab çekmeyecem...
Dedi, gülümsedi. Ana caresiz oĝlunun sözleri ile teselli tapıb her şeyin yaxşı olması üçün dua ederek oĝlunu baĝrına basdı..
Anasın dan ayrılıb evden çıxdı.. Gecenin qaranlıqı ile salamlaşdı.. Onun qelbi qeder qaranlıq olan semada bir neçe ulduz vardı.. Heyat özü gözlemediyi anda intiqam üçün yol çıxarmışdı
önüne.. Vicdanlı, dürüst olmaĝın bir işe yaramadıĝını düşünerek bu yola doĝru addım atmışdı.. Sabah ise qurduĝu planın ilk sehnesini oynayacaqdı...
Gecenin qaranlıĝına baxaraq, "Men ezab çekmeyecem ana, başqa biri ezab çekecek.." deye pıçıldadı.. Qelbini kor etmiş nifretinin onu uçuruma sürüklediyinden xebersiz özü ve başqa mesum insanlar üçün dehşetli bir sonluq hazırlayırdı...
***********
Gözlerini açıb seherin ilk şefeqlerini salamladı, derin bir nefes aldı... Yerinden qalxmaq isterken belinde sabitlenmiş el buna mane oldu.. Baxışlarını yan terefinde yuxuya dalmış adama
çevirerken heyecanla titredi.. Yuxuya dalmış adamın sert çöhresinde dolaşdı baxışları... Qalxa bilmedi, bu adamı narahat edib oyatmaq gelmedi içinde.. Sessizce bu menzereni izledi. Bu adamın, bir eli ile onun belini saran, diger elini başının altına qoyaraq yuxuya getmiş bu adamın, hemin o insan olduĝuna inanmaq imkansız idi.. Bir insan nece hem bu qeder dehşetli bir günah edib, hem de bu qeder mesum görüne bilerdi?.. Her şey ve
heç ne... Bu adam onun her şeyi eyni zamanda heç neyi idi.. Üreyini ziddiyetli iki hiss sarmışdı... Onun nifret deye adlandırdıĝı qezeb hiss başqa daha qüvvetli bir hiss ile savaşırdı... Ve biri qalib geldiyinde çox şey deyişecekdi...
Gözlerini açdı genc adam, yanındakı qadının onun üzüne dikilmiş qara gözleri ile qarşılaşan vaxt harda olduĝunu anladı. Yorĝunluq hissi qalib gelmiş, bu gözel menzereni izleyerken yuxuya dalmışdı.. Bu qara gözler ona bele bir ifade ile ilk defe baxırdı. Oxuya bilmediyi başqa bir şey vardı gözlerinde... Ixtiyarsız dodaqlarını içden bir tebessüm sardı..
Qarşısındakı adamın dodaqlarında yaranan bu tebessüm onun qelbini sarsıtdı. Özünü itirdi bir an bedeni heyecanla titredi..
-Sabahın xeyir..
Eşitdiyi sesle özünü ele almaĝa çalışsa da dodaqlarında xefif bir tebessüm yarandı.
-Sabahın xeyir..
Deye pıçıldadı..
Bu sert baxışlı gözler onun üzünde dolaşarken özünü ele almaq elede asan şey deyildi..
-Ìcaze verseydin, qalxardım..
Dedi.. Genc qadının sözleri ile gözleri onun belinde sabitlenmiş eline sataşdı. Xefifce elini qaldırdı, genc qadın yerinden qalxarken.. Üreyine hakim olan heyecana mane ola bilmeyerek onun elinden tuttu..
-Asya...
Deye seslendi... Genc qadın arxaya çevirilib heyat yoldaşına baxdı.. Qorxu ve heyecanla titreyerken gözlerini onun gözlerinde sabitledi...
-Men...
Dedi, ve sözünü tamamlaya bilmedi, cibinde çalan telefon ona mane oldu.. Başını aşaĝı salıb daxilindeki qezeb hissi ile mübarize apararaq çaresizce onun elini buraxdı... Cibindeki telefonu
çıxardı.. Azad idi.. Telefonu açdı, mümkün qeder özünü ele alıb derin bir nefes aldı..
-Ne olub olmaya meni yuxunda görmüsen...
Dedi, qarşı teref qehqehe çekti.. Bu gülüş bir nece saniye davam etdi. Ve onun eseblerini tamamen tarıma çekdi.. Çox tehlükeli bir ses tonunda..
-Azad...
Dedi, alçaq sesle dese bele genc qadını qorxutmaĝa kifayet etmişdi. Dolabı açaraq götürdüyü paltarlar elinde titredi.
Genc adamın baxışları bir anlıq arvadına sataşdı, onun gõzlerinde gördüyü qorxu onu sarsıtdı.. Baxışlarını ondan qaçıraraq diqqetini telefonda kı qardaşına vermeye çalışdı.. Azad, qehqesini boĝdu..
-Seni bu halda yuxuda gören adam gerek üç gün yatmasın...
Dedi, derin bir nefes alıb sözüne davam etdi..
-Babam sizi bu axşam bura çaĝırır. Fidanı istemeye gelecekler..
Sözünü tamamlayan adam qardaşının qezebinden qurtulmaq üçün telefonu söndürdü.. Genc adam telefonu yataĝın üstüne tulladı, başını elleri arasına alıb sakitleşmeye çalışdı.. Elinde paltarlarını tutmuş arvadına baxdı, yerinden qalxaraq ona yaxınlaşdı..
-Bu axşam Fidan'a elçi gelecek.. Babam bizi de gözleyir...
Dedi...