Sevdalı Gelin.

13-cü Bölüm

"Deyişmesi imkansız qaranlıq taleyim... "
gördüklerinin yuxu olmasını dileyerek gözlerini açdı.. Etrafda her şey bulanıq idi.. Bir daha yumdu gözlerini, bir neçe saniye gözleyib tekrar açdı.... Gözleri yanında oturub onun elini sıxan, elin sahibinde sabitlendi..
-Oyandı..
Arxada Kübra'ın sesini eşitdi.. O, ise gözlerini qarşısındakı adamın gözlerinden ayıra bilmirdi.. Bu gözlerse telaş, qorxu, heyecan, şefqet qarışıq bir ifade vardı... Yalnız adet etdiyi qezeb yox idi.. Heyat yene vurmuşdu onu, yeniden heç gözlemediyi anda yene vurmuşdu.. Ve o yene yıxılmışdı.. Axı o bunlara layiq olacaq ne etmiş ola bilerdi ki?
-Yaxşısan mı Asya'm...
Heyat yoldaşının dodaqları arasından çıxan bu kelime onun beynindeki bütün fikirleri bir kenara sıxışdırdı.. "Asya'm.." demişdi, onu sahiblenmişdi.. Onun adını ilk defe idi, şefqet
qarışıq bir ifade ile demişdi... Asya'm... Dodaqlarını ixtiyarsız bir tebessüm sardı..
-Yaxşıyam..
Deye pıçıldadı.. Yaxşı deyildi... Etrafdakı insanlara baxa bilmirdi .. Yene "onu" bir vaxtlar ona dünyalar demek olan adamı görmekden qorxurdu.. Olacaqları.. Ola bilecekleri düşündü... Bedenini saran titreme hissi ile baxışlarını heyat yoldaşından qaçıraraq onun ellerine baxdı.. Axı bu adamın meqsedi ne idi? Onun gözleri niye ele baxırdı axı? Bu adam onun tanıdıĝı Murad
deyildi.. Olada bilmezdi... Bu hekayede en mesum olan kim idi, veya yanlış sual bu döngeye qeder kim günahkar idi?
Onun özünden getmesi bütün ev sakinlerini telaşlandırmışdı.. Etrafa ürkek bir nezer saldı, her kes burda idi.. Mürsel bey, Azad, Fidan, Kübra, Asya'nın baxışları bir anlıq qapının bir neçe
addımlıĝında dayanan adama sataşanda üreyini derin bir qorxu sardı.. Gözlerini heyat yoldaşına çevirdiyinde ise susqun dodaqlarının eksine gözlerinin danışdıĝını gördü.. Bu gözler axı nece bu qeder mesum baxa bilerdi ki?
Onun ellerini sıxaraq uzandıĝı yerden qalxdı.. Gözlerine dolan yaşlarla mübarize aparırdı... Sesinin çıxması üçün dua ederek,
-Eve getsek olar mı?
Deye soruşdu, bu evden uzaqlaşmalı idi. Şamil bey müsbet menada başını yelleyerek onun qalxmasına kömek etdi. Ìnce barmaqları heyat yoldaşının qolunu sıxarken temiz havanı
salamladı... O evden nece çıxdıĝını bele xatırlamadı..
Maşına eyleşdiyinde üşüdüyünü hiss edirdi... Ne etmeli olduĝunu bilmirdi.. Maşının diger qapısı açıldı, o özünü ele almaĝa çalışaraq gözlerinde toplanan yaşları sildi..
-Seni hekime aparım mı?
Yanında eşitdiyi sesle derin bir nefes aldı... Bu ses çox sakit ve helim idi, aĝlına gelen fikir ile udĝundu.. Göresen heyat yoldaşı olan bu adam, heqiqeti öyrendiyinde bu qeder sakit ola bilecekdi
mi? Yeqin ki, bacısının bir vaxtlar arvadının sözlüsü olmuş adamla evlenmesine göz yummayacaqdı... Belkede daha dehşetli tedbire el atacaqdı.. Bu adam òzü ile birlikde çox adamı da felakete
sürüklediyini bilirdi mi göresen? Axı niye bunları edirdi?...
Üreyi bulandı bir an... Bir eli ile aĝzını qapayarken diger elini heyat yoldaşının elinin üstüne qoydu... Şamil bey, önce sükanı sıxan elinin üstünde sabitlenen ele baxdı, sonra ise baxışlarını yan
oturacaqda oturmuş xanımına çevirdi.. Onun veziyyetini anlayınca maşını yolun kenarına çekib saxladı.. Genc qadın maşının dayanması ile tez aşaĝı endi... Temiz hava ve yediklerini qaytarması ona biraz yaxşı tesir etmişdi.. Arxasında eşitdiyi sesle çevrildi..
-Al su iç...
Elindeki suyu xanımına uzatdı... Sesindeki telaş aydın oxunurdu.. Olanları helede anlaya bilmirdi genc adam... Xanımının bir anda huşunu itirmesi herkesden çox onu qorxutmuşdu.. Bir saniye
gecikseydi sert döşemeye yıxacaqdı.. Bu qadının rengi aĝarmış halda onun qolları arasında huşsuz yatması onun üreyindeki qorxunu oyatmışdı... Asya, o qara gözel gözlerini açana qeder onun ömründen ömür getmişdi sanki... O bu hadisede özünü günahlandırırdı.. Bu qadını bu qeder zeif bir hala o salmışdı.. Hava soyuq olmasa da, qarşısındakı qadının bütün bedeni titreyirdi... Eyninden penceyini çıxararaq ona yaxınlaşdı.. Penceyini xanımına geyindirib, yanaqlarını elleri arasına aldı..
-Yaxşı deyilsen Asya'm.. Gel hekime gedecik..
Deyerek onun elinden tuttu.. Qorxu hissi onun bütün qelbini sarmışdı... Ìtirmek qorxusu.. Deli kimi, sevdiyi bu qadını itirmek ölüm qorxusu kimi bir şey idi.. Genc qadın, heyat yoldaşının elini sıxaraq onu saxladı..
-Yaxşıyam men.. Sadece..
Dedi, sustu.. Bu adama her şeyi danışmalı idi mi? Ne deye bilerdi ki? O adam bir vaxtlar sevdiyim adamdır mı desin? Yox.. Axı bele bir şey nece söylene bilerdi... O evli bir qadın idi, ve başqa bir
kişi haqqında sevgi sözleri demeyin günah olduĝunu anlayacaq qeder inanclı bir insan idi... Amma Murad'ın meqsedin az çox texmin edirdi.. Ona zerer vermek isteyirdi, onun eri olan bu
insana.. Bu zereri de, mesum bir insan vasitesi ile vermek isteyirdi.. Bu işlerde Fidan'ın heç bir günahı yox idi..
Dolmuş gözlerini heyat yoldaşının gözlerinden ayırıb onun sinesinde sabitledi.
-Bu gün yemek yememişdim yeqin ki, ona göredi.. Dincelsem keçer.. Yaxşısı budur eve gedek.. Xahiş edirem..
Şamil, xanımının belini sararaq maşına eyleşmesi üçün kömek etdi... Yol da, heç biri danışmadı.. Amma Şamil bey, xanımındakı deyişikliyi hiss edirdi. Onu qorxudan, narahat eden bir şey vardı... Amma sual verib onu telaşlandırmaq istemirdi.. Qarşısında bilinmeyen bir yol daha açılmışdı... Gecenin qaranlıĝı ile eyni rengde olan bu yolda başına nelerin geleceyini bilmez halda yoluna davam edirdi. Asya, gözlerini yoldan baxışlarını
ayırmayan heyat yoldaşına çevirdi.. Bu adamın üzünde telaş vardı, qeribe olanı da aydın sezilmeyen qorxu... O, qara gözlerini bu sert
simadan ayıra bilmirdi.. Onun anlamadıĝı bir şey daha vardı.. Niye bir vaxtlar sevdiyi o adamı gördüyünde qorxudan başqa bir şey duymamışdı? Bu sualın cavabını tapa bilmirdi.. Unutmaq isteyidi, gözlerini yumdu.. Uzun müddet heç bir şey düşünmeden yatmaq isteyirdi.. Sakitlik, xoşbextlik isteyirdi, anası üçün darıxırdı... Onun istedikleri elede böyük şeyler deyildi ki... Maşının dayanması ile gözlerini açdı.. Bulanıq baxışları qarşıda görünen eve yöneldi.. Maşından enmeli olduĝunu bilsede, o gücü tapmırdı özünde.. Elini uzatmaq isterken qapı açıldı, ve bir el ona
uzandı..
-Gel...
Dedi, o bu eli möhkem sıxaraq aşaĝı endi.. Helede başı herlenirdi.. Üreyindeki bulantı ise keçmek bilmirdi. Gözleri önündeki tablo aydın deyildi. Gözleri qaralırdı..
Genc adam, rengi aĝarmış, ayaq üste zorla dayanan xanımını qucaĝına aldı.. O qeder, yüngül idi ki, onun 19 yaşlı bir qadın olduĝuna inanmaq çetin idi, qorunmaĝa, sevgiye möhtac idi..
Asya, artıq yerimediyini hiss etse de anlayacaq halda deyildi.. Onun uzun müddetli istirahete ehtiyacı vardı.. Başını heyat yoldaşının çiynine qoyub, gözlerini yumdu.. Her şey necede aĝır
gelirdi ona.. Bax bu halda günlerce yatmaq isteyirdi.. Özünü rahat yataqda hiss etdiyinde zorla gözlerini açdı... Dumanlı gözlerle onu yataĝa qoyub, ayaqqabılarını çıxaran sonra da, üstünü örten adamı izledi..
Genc adam xanımının yanına oturub, onun üzüne daĝılmış qara saçlarını kenara çekdi, ve aldından öpdü.
-Senbiraz dincel, men sene yemeye bir şey hazırlayım..
Dedi, ve ayaĝa qalxdı.. Bu an xanımının ince barmaqları onun kobud elini sıxdı...
-Getme..
Dedi, qulaqlarına dolan sesi eşitse de inanmadı, teccüb dolu gözlerle yataqda uzanıb onun elini tutan qadına baxdı..
-Xahiş edirem.. Getme.. Tek qalmaqdan qorxuram..
******
Qolları arasında yuxuya dalmış qadına baxdı, onlardan başqa evde kimse yox idi. Asya'nın narahatlıq ve qorxu donmuş üzünde gezdi gözleri.. Buralardan uzaqlaşsalar belkede çox şey
deyişerdi, keçmişi unutmaqları her ikisinin xeyrine olacaqdı.. Necede qeribe idi bir vaxtlar bu qadın ona nifret edirdi, üzünde ondan iyrenirmiş kimi bir ifade vardı.. Indi ise.. Bu qadını, bu alemden ve bu insanlardan uzaqlaşdırmaq lazim idi. Ona da çox sarılaraq saçlarının etrini ciyerlerine çekdi.. Bir qönçe gül
qeder gözel etri vardı. Bu gün olanların tekrar olmasını istemirdi,
fürsetden istifade edib o adamın üzüne bele doĝru dürüst baxa bilmemişdi. Bacısının evleneceyi adam haqqında heç bir şey bilmese de Asya'ya verdiyi sözü yaxşı xatırlayırdı.. En yaxşı sı bu
meseleden uzaq durmaq idi, eks halda qezebine hakim ola bilmeyecek ve neticesi pis işler edecekdi.. Eyer babası bu evliliye razılıq vermişdirse, demekki bildiyi bir şey vardı.. O öz
evliliyine bele etiraz etse de, indi yaşanan şeylere reĝmen bir elini onun sinesinin üstüne qoyub derin yuxuya dalmış qadını izlerken babasına böyük minnet duyurdu..
*******
Gözlerini qaldıra bilmedi. Uzun sürmüşdü bu hal, olanların hamısını yuxu kimi xatırlayırdı.. O qara gözler qorxu qarışıq bir ifade ile ona baxdıĝı anda dayanmışdı heyat.. Neyin intiqamını alırdı axı? Artıq olan olmuşdu.. Bu ne axmaq fikir idi,
gelmişdi onun aĝlına.. Axı o bu qeder qeddar deyildi.. Niye düşünmemişdi onun planından en çox zerer görecek insan Asya idi.. Bir vaxtlar onun olan, onun sevdiyi qadın.. Anasının keder dolu
sesini eşitdi..
-Niye bele etdin oĝlum?... Bu yolun dönüşü yoxdur, niye bedbext edirsen o zavallı qızı?.. Hamı günahkar ola biler amma Fidan.. Oĝlum o qızın axı heç bir günahı yoxdur.. Men sene heç mi
merhemet duyĝusu vere bilmedim?...
  Zavallı qadın onu boĝan göz yaşlarına teslim olub susdu, o eve daxil olana qeder yazıq qadın oĝlu üçün kimin, qızını istediyini bilmirdi.. Bu ses sanki, anasının deyil onun vicdanının sesi idi.. Barmaqındakın üzüye baxdı, artıq bu yolun dönüşü yox idi... Axı o gözelin bir günahı yox idi.. Bir damla yaş süzüldü gözlerinden.. Ìlk addımda peşman olacaĝını düşünmemişdi.. Bir an o adamı xatırladı.. Şamil bey... Barmaqları yumruq halında sıxıldı, her kes bu adı qorxu ve hörmet ile çekerdi.. O ise nifretle.. Asya'nı qolları arasına alan mehz bu adam idi.. Onun gözleri önünde toxunmuşdu ona, "Asya'm" deyerek sahiblenmişdi.. Az evvel duyduĝu peşmanlıq hissini boĝmuşdu nifreti.. Basını qaldırıb alov kimi parıldayan gözlerle anasına baxdı..
-Bizim günahımız ne idi ana?
Dedi, qadın yaşlı gözlerle oĝluna baxdı...
-Ox yaydan çıxdı ana, daha gecdir.... O nece ki, menden sevdiyimi aldı, mende ondan en qiymetli varlıĝını alacam...
Dedi... Ve yerinden qalxaraq anasının göz yaşlarına mehel qoymadan yataq otaĝına keçdi...