Sevdalı Gelin.

&1-ci Bölüm &

Gözlerini açdı.. Bulanıq baxışları tavana dikilmişdi, harda olduĝunu anlamaĝa çalışırdı. Anladıĝında ise iki damla yaş süzüldü gözlerinden. Qalxmaĝa çalışdı yerinden, bacarmadı... Canı acıyırdı, bedeni aĝrı içinde qovrulurdu. Bedenindeki aĝrılar qelbindeki, ruhundakı aĝrıların yanında heç idi. Gücünü toplayıb bedenine sardıĝı çarşafla yerinden qalxdı. Çiynine daĝılmış qara saçları üzünün yarısını örtmüşdü. Boş nezerlerle yataĝa baxdı, dünen gece yaşadıqlarını xatırlamaĝa çalışdı. Boş yataĝda dolaşarken gözleri, aĝ yataq örtüyündeki qırmızı lekelere sataşanda baxışları bir damla daha gözlerinden ayrılıb dodaqlarına qovuşdu. Baxışları yerdeki gelinliye çevrilen vaxt ise ayaqları onu daşımaqdan imtina etdi, ve o sert döşemeye yıxıldı. Ìçin için aĝlayarken sesini bele yükselde bilmedi. Dünen axşam olanlar beyninde canladıqca gözlerinden axan yaşların sayı artırdı.
Ne qeder vaxt keçdiyini bilmese de yerinden qalxacaq gücü tapmırdı özünde. Son gücünü toplamaq üçün çox çalışdı, başını qaldırıb boş nezerlerlerle tutunacaq birşey axtardı. Yanındakı kresloya tutunaraq ayaĝa qalxdı. Bedenindeki aĝrılar ona ezab vereken ruhundakı aĝrılar onu mehv edirdi. Divana tutunaraq vanna otaĝına keçdi. Suyu açıb özünü ilıq suyun qollarına buraxan vaxt gözlerini yumdu. Bedenindeki aĝrılar keçmek bilmirdi.. Ìlıq su bedeninden axarken hıcqırıqlarını saxlaya bilmirdi.. Bir müddet daha suyun altında qaldıqdan sonra, suyu baĝlayıb aĝ xalatını götürerek ayna qarşısına keçdi.. Çılpaq bedeninde, gördüyü izlerle üzünde acı bir tebessüm yaranmışdı, daha artıq döze bilmeyerek elinde sıxdıĝı xalatı eynine geyindi.
Aynada izlediyi qadın o idi mi? Qadın... Bir damla yaş sũzüldü
gözlerinden amma o merhemetsizlik edib o damlanın dodaqlarına çatmasına mane oldu. Ovcunun içi ile göz yaşını silen vaxt elinin
üstündeki izler diqqetini çekdi.. Bu izler dünen axşamdan qalanlardan idi, sesi çıxmasın deye o bütün gece boyunca elini dişlemişdi.
Dodaqları istehzalı bir tebessümle qıvrılarken desmala uzandı elleri, üzünü ve saçlarını qurulayarken düşünmemeye çalışdı.
Aĝlamaq olmazdı daha artıq olan olmuşdu. Ìslaq saçları çiyinlerine daĝılmış halda vanna otaĝından çıxdıĝında ise qarşılaşdıĝı adamla olduĝu yerde dayandı..  Baxışları sadece bir
nece saniyelik qarşısındakı adamı izlesede gözlerini yere dikdi. Dayanmaq istememişdi, arxasına baxmadan qaçmaq bu adamdan
uzaqlaşmaq isteyirdi. Amma bunun mümkün olmayacaĝını çox gözel bilirdi.
Qarşısındakı adama baxmasa bele o adamın baxışlarını üstünde, bütün bedeninde hiss edirdi. Bu hal artıq onu qorxudurdu, bedenini titreden qorxu ile eynindeki dizlerinden bir qeder yuxarı eqalan xalatın yaxasını eli ile tutmuşdu. O adam herekete gelib onun tam qarşısında dayandı. O ise qarşısındakı adamın sadece ayaqlarını izlemekle kifayetlenirdi. Üreyi sanki qulaĝında döyünürdü, qorxu hissini ilk defe bu qeder derinden hiss edirdi. Bir el belini sararken gözlerini yumdu. Diger el zerif bir şekilde çenesinden tutaraq başını qaldırarken qulaĝlarına dolan sesle udĝundu.
-Asya aç gözlerini.
Sert, qezebli tonda deyilen sözlerle gözlerini açdı. Üzüne dikilmiş baxışlarla bedenindeki titreyiş bir qat daha artdı. Titrek elleri helede xalatının yaxasını sıxırdı. Qara gözleri ilk defe bu adamın
üzüne dikilmişdi. Yaraşıqlı idi, hemde çox. Qarabuĝdayı tenine sert cizgiler ayrı bir yaraşıq verirdi. Qehverengi gözlerinde donuq qezeb ifadesi vardı. Her kese tanış olsa da bu baxışlar ona yad idi.
Onu saran qolların içinde titreyen bedeni heç cür sakitleşmirdi, dodaqları titreyirdi. Bu adamın nefesi üzúne vurduqca bu titreyiş keçmeyecekdi. Tez bitsin isteyirdi, bu adamdan uzaqlaşmaq
qurtulmaq isteyirdi. Amma bunun mümkünsüzlüyünü de bilirdi. Onu qezeblendirmek olmazdı. Bu onun xeyirine deyildi.
Bu adamı tam olaraq tanımasa da bunu ona tembeh eden çox olmuşdu.
Gözleri yaşla dolu olsa da möhkem dayanaraq özünü sıxmışdı. Aĝlamayacaqdı... Aĝlamamalı idi. Amma titrek dodaqlarını esir alan dodaqlarla ixtiyarsız süzüldü bir damla yaş gözlerinden. Axşam olanlardan sonra bu artıq idi. Qezebden qarşısındakı adamın bütün sinirlerinin nece gerildiyini hiss etmişdi. Sert şekilde dodaqlarını
onun dodaqlarından ayıran adam qezeble,
-Aĝlama..
Deye pıçıldadı. Heç bir sevgi şefqet nidası yoxdu, gözlerinden ise heç bir şey oxunmurdu. Bu emr idi, itaet etmeli idi.. Amma olmadı bir damla daha ondan izinsiz dodaqlarına doĝru yol açdı. O anda
çenesinden sertçe tutub başını qaldırdı.
-Aciz qız... Sene aĝlama dedim, bir daha aĝlama. Anladın mı?
Deyen sesle ixtiyarsız başını müsbet kenada yelledi.
Qorxurdu.. Bu adamdan qorxmayan mı vardı?... Oda qorxurdu.
-Hazırlaş babamı görmeye gedeceyik...
Deyerek onu buraxdı ve çevrilib suretli addımlarla otaqdan çıxdı.
Ayaqlarının qorxu ile titreyen bedenini daşıya bilmeyeceyini anlayaraq tez divara tutundu. Sakit olmalı idi, derin derin nefes aldı.
Bir şeyi bu qeder qısa zamanda o da anlamışdı. Ona söylenenler doĝru idi, bu adamı qezeblendirmek olmazdı. Bir neçe deqiqe daha nefesini derdikden sonra dolaba doĝru yöneldi. Titrek elini uzadıb dolabı açan vaxt teze ve gözel paltarlar qarşılasa da onu bu onda en kiçik deyişiklik bele yaradmadı. Eline keçen ilk paltarı geyin di, qara saçlarını darayıb adeti üzre hördükden sonra aynada özüne baxdı.
Dizlerinden çox aşaĝıda dayanan aĝ rengli mavi kiçik gül naxışları ile bezenmiş paltarda o bir meleyi xatırladırdı, kiçik kemer onun ince belini göz önüne çıxarmış qara uzun hörüyü ise bu
görüntünü tamamlamışdı. Gözel idi.. Hedsiz gözel menzerede sadece bir şey eksik idi. Xoşbextlik. Qapı döyüldü, üreyini saran qorxu hissi ile zerif sesini çıxararaq "Gelin" dedi. Ìçeri giren qız ondan böyük olmazdı.
-Şamil bey sizi gözleyir xanımım...
Xanımım.. O bu evin xanımı idi, çox qızın xeyalını yaşasa da xoşbext deyildi. Bu fikir onun dodaqlarında acı bir tebessüm yaratdı. Boş nezerleri bir daha otaĝı izledi.. Qapıya yönelib
otaqdan çıxaraq pillekenlere doĝru ireliledi. Aşaĝı endi, salonu da arxada buraxıb nehayet ki, temiz havaya qovuşdu. Bir neçe defe derin nefes alaraq temiz havanı ciyerlerine çekdi.
Maşında oturub sigaret çekerek onu izleyen adama sataşan da baxışları tez özűnü toplayıb maşına doĝru addımladı. Onun gelişini gören mühavizeci qapını açdı ve o yan oturacaqa oturdu. Yanındakı adam ise tek kelime söyledi.
-Kemeri Baĝla...
Deyilene emel etdikden sonra baxışları ellerinde sabitlendi. Maşın herekete gelib bu evi arxada buraxan vaxt ise yanındakı adamın sesini eşitdi.
-Sen heç danışmayacaqsan mı Asya?
Susmuşdu.. Hele de bir kelime bele olsun danışmamışdı içinden gelmirdi danışmaq. Hele hele bu adamla danışmaq. Dolmuş gözlerini yan pencereye çevirerek yolu izlemeye başladı. Doĝma
kendinin küçelerini ilk defe idi bir maşının penceresinden izleyirdi. Bir vaxtlar o bu maşınlara maraq dolu gözlerle baxarken indi bunların heç biri onu maraqlandırmırdı.
Bedenindeki aĝrılar yeni heyatının nişanesi idi. Paltarının uzun qolları altında gizlenen izler bu adama qarşı olan nifretinin sebebi idi. Oda hamı kimi arzularla yaşayırdı bir vaxtlar. O vaxtlar heç de uzaq olmasa da indi ona min il evvel olmuş kimi gelirdi. Amma eslinde cemi iki hefte evvel olmuşsu her şey. O güne lenet oxusa
da o gün nece xoşbext olduĝunu xatırladı. Bulaqdan su getirib qablara doldurdu. Yemek bişirmeye başı qarışmış anasına seslendi.
-Anacan, ana su getirdim.
Anası ise her zamanki gözel tebessümü ile ona baxaraq
-Gözel gözlüm, o baĝlamanı götür get Zehra xalan gile de anam yollayıb.
Dedi.. Gözlerindeki parıltı her şeye deyerdi, üreyindeki heyecanı gizlemeye çalışaraq baĝlamanı götürdü.
Zehra xala gile getmek Murad'ı görmek demek idi. Ah Murad, onun xeyallarının şahzadesi. Mesum arzularında olan yegane insan. Qelbinde gizli qalan mehebbeti. Baĝlamanı verdikden sonra
heyete çıxarken qapının yan terefinde Murad onun önünü kesdi, üreyi heyecanla çırpındı baxışlarını yere dikdi. Murad aĝıllı, sakit xasiyetli terbiyeli oĝlan idi.
-Asya, atan meşĝul olmasaydı seher axşam size gelerdik..
Bu sözleri gözlemirdi mi? Nece vaxtır kelime kesmeden bunları anlatmırdılar mı bir birine? Daha bu heyecan niye idi?
-N,niye..
Sesi titredi, bu sualı vermemeli idi.
-Bir mesele haqqında danışmaĝa..
Murad'ın heyecanı sesinden oxunurdu. Dodaqlarında gözel bir tebessüm.
-Ìstediyiniz vaxt gele bilersiz..
Deye pıçıldadı, ve suretli addımlarla ondan uzaqlaşdı.
Bu an maşın dayandı, ve onu xoş xatirelerden ayırdı. Xeyal dünyasından heqiqetlerin arasına ani bir eniş etse de özünü toplayıb qapını açmaĝa çalışdı. Lenet olsun bu gereksiz aletlerden heç ne anlamırdı ki. Bir an gözleri yanındakı qadına sataşdı onun balaca uşaq kimi qapını açmaĝa çalışması sert çöhresinde qeribe bir tebessüm yaratdı.. Bir nece saniye onu izledi, özüne gelerek ona doĝru eyildu ve elini uzadıb qapını açdı... Bu qadının bedenini saran titremeyi uzaqdan bele hiss etdi. Ondan deli kimi qorxurdu.. Xoş ondan qorxmayan mı vardı? Bu heqiqet üzünde acı bir tebessüm yaratmışdı...
Aşaĝı endiyinde derin bir nefes aldı. Az evvel bu adamın ona yaxınlaşıb qapını açması, onun qoxusunu duyması bele bedenini titretmeye kifayet etmişdi. Başını qaldırıb qarşısındakı evi görünce ise deyim yerinde ise aĝzı açıq qaldı.