TIG2: Intertwined Fates

Chapter 10: Follow your dream

Jessy's POV

Nakatayo naman kame ngayon ni Ren sa isang napakataas na building. As in?! Sa papa niya ito? Linteeeek. Alam ko mayaman siya, pero hindi ko expected na ganitong kayaman!

"tsk.. Nag bago na isip ko. Huwag na natin puntahan. Ikaw man din mawawalan ng boypren." gago! Agad ko siya hinigit palapit saken. At mas hinigpitan ang kapit sa braso niya.

" gagy ka talaga!! Kailangan ko ng tulong mo Ren! Bakit hindi mo lang sinabi na nandito pala ang papa mo sa Chicago?! Tsk."

"Nagkataon lang na nandito siya! Malay ko ba nandito siya!" nagtaka naman ako sa sinabi niya.

"huh? So pano mo nalaman?"

"tsk. His face is everywhere! Ayan oh! Nasa newspaper! Nagpapasikat na nag donate ng milyones niya sa foundation. Tsk, illegal naman lahat ng kinikita niya."

Alam ko na may bitter past siya ng papa niya. Hindi ko siya masisisi, pero talagang kailangan ko ang tulong niya. Pero...kung talagang ayaw naman ni Ren, wala naman ako magagawa.

"huwag mo ako tingnan ng ganyan babae ka. Ayaw ko kausapin si Yohan." inirapan pa ako. Hindi nalang ako nagpumilit.

Nawawalan na ako ng pag asa. Akala ko aalis na siya dahil inalis niya ang kamay ko sa braso niya. Napatingala ako sa building pero hinila niya ako papasok dito.

"fvxk.. I can't lose Matthew and ng my other joes'. Bahala na nga. " ang lamig pala ng kamay niya.

"DAPAT TALAGA BUMAWI KA SAKEN DUCKLING KA!!"

"oo. Promise! Promise! Ilalakad kita ulit kay Loise!" agad naman siyang namula sa sinabi ko. Alam ko naman na may something pa siya kay Loise. Bakit ba ayaw niyang umamin?!

"gaga! Umayos ka! Itutulak kita sa pinakatuktok netong building ha!" humakbang naman kame papasok sa elevator. Maseserado na sana ang elevator nang may humarang sa pinto neto.

May edad na ring lalake, pero alam mong itsurahin ito. Mukhang masungit, mayaman at matangkad. Napatingin kame dito ni Ren. At nagtama ang tingin namin.

" shet!! Ikaw naba yan?!" gulat na gulat namang reaksyon ni Ren. Nanlaki naman ang mata neto nang batiin siya ni Ren.

"Mikhail Ren?!" agad naman sila nagyakapan. Teka... Akala ko ba magkagalit sila ng papa niya?!

"Damn it Kid! Look at you! You've grown well."

Okay, OP na ako dito. Pwede bang lumayas na dito? Napangiti naman saken ang lalake. Yung masungit niyang mukha, agad umamo nang dumako saken."hehe. Hi po papa ni Ren." agad ako nakatanggap ng isang malakas na batok galing kay Ren.

"ARAY!! NANBATOK KA?!" as in yung buhok ko nagulo rin sa lakas ng batok. Bastos na lalake to!!

"HINDI! SINIPA ATA KITA!" Bakit ko nga ba tinanong yun. "hindi ko tatay yan. Bff ni Yohan yan. Pag si Yohan siguro nakita ko, tskkk.  Ewan ko nalang."

"tsk. You still feel bad about your dad?" tanong sa kanya. Nakarating naman kame sa pinakatuktok na building.

Bumukas naman ang pinto, lumabas kame at naglakad patungo sa office.

"who wouldn't feel bad? After leaving his son? But hell, I don't care about him. But, unfortunately I need his help." sabi ni Ren. Pero yung mata ng lalake saken lang nakatingin.

Napatingin rin si Ren saken. Naiilang na ako sa kanilang dalawa.

"gago ka Uncle! Huwag kana pumatol dito! Lalake yan! At parang anak mo na!" nahiya naman ako sa sinabi ni Ren.

Gusto ko siya sigawan pero sinamaan ko siya ng tingin.

"Crazy! Ikaw pala ang mas gago Ren. How rude of you, di mo man lang pinakilala saken. Kanina pa ata out of place yan sa mga pinag uusapan natin."