TIG2: Intertwined Fates

Chapter 18: Conditions

AN: Picture above is Jackie.

Tumungo naman si Navin sa pinag tratrabahuan ni Jackie. Napag desisyunan niyang mag aral ulit. At kailangan niyang umalis.

"Aalis ka?" malungkot naman ang boses neto. Ayaw niyang nalulungkot si Jackie. Alam niyang mahirap ang LDR.

"I--I'm sorry Jackie, pero kailangan ko. Kailangan ko mag aral ulit. And Maven University is the best school for me."

"sa lagay mong yan? Kahit wala kang naaalala? Ang talino mo. Kahit di kana mag aral Navin. Mas magaling kapa nga saken."

Umiling naman si Navin. "please Jackie, gusto ko may ipagmamalaki ako. Okay? You deserve more than like this. Kailangan ko may ipagmamalaki akong diploma sayo at sa parents mo. "

"oh please Navin, you are enough pero kung talagang gusto mo yan hindi kita pipigilan." agad naman siya niyakap ni Navin sabay halik sa noo neto.

"Alam naba ni Tito Terrence?"

"I know he don't want me to go in Maven, pero wala siyang magagawa. I will go. I need to go."

"WHAT?! SO LALAYAS KA?!" Agad namang tinakpan ni Navin ang bibig ni Jackie dahil ang ingay ingay neto.

"Lalayas for good I must say. I believed that Maven University was part of my lost memories. There's something about Maven that I can't even explain."

Nakita naman ni Jackie na talagang gusto neto makaalala, pero may halong pangamba naman si Jackie. Hindi niya mawari kung bakit. Magulo, pero parang gusto na ayaw niya na makaalala ang nobyo.

"Navin, kung ano man ang nakaraan, dapat nakaraan nalang ha. Ok? " tumango naman ito sa kanya. Gusto talaga niya makasama si Navin ng matagal. Mahal na mahal niya ito. Kahit ang daming kulang dito, naniniwala siyang kaya niyang buuin ito na silang dalawa lang. Nainiwala siya dun. Selfish na kung selfish.

"And... I need to take care of our newly established business, kaya mas matutukan ko kung nag aaral ako sa Maven."

"Navin, babalik ka naman diba?" he gave her a serious look at mas nangamba naman si Jackie.

"Seriously Jackie? Of course I'll come back for you. And..." agad naman siya hinila ni Navin, magkalapit ang mukha nila.

"And when I come back, I'll offer you a deal where there will be No return & no exchange policy. " namula naman si Jackie sa sinabi ni Navin agad naman niya ito hinampas.

"And oh you are blushing. I wonder why."

"Ewan ko sayo!!! Magpaalam ka ng maayos kay Tito Terrence!!" agad ito naglakad palayo, natawa naman si Navin.

***
Pauwi na sana si Navin nang nakita niya ang isang babae na naka wheel chair. May inaabot ito sa may paanan ngunit hindi niya ito maabot dahilan kaya nahulog ito sa wheel chair. Agad naman tumungo si Navin at inupo siya ulit sa wheelchair.

"Oh? Daniel? Sorry I was reaching for my hankie. Did I made you worry?" sabay hawak neto sa mukha ni Navin. Pakiramdam niya uminit ang puso niya sa haplos ng babae sa mukha niya.

"I--I'm sorry. Just a stranger passing by maam."

"oh?? I'm sorry if I bothered you dear. You know I am blind, things like this happen always" she smiled brightly. How can a person like her spread warmness? Pero hindi ito tumigil sa paghawak sa mukha neto. At ayaw ni Navin tumigil ito.

"No no. It's okay. Are you with someone? Maybe I should wait your company before I go."

"you are really gentleman. How old are you by the way?" wala silang eye contact pero pakiramdam ni Navin tagos na tagos ang tingin neto sa kanya.