One Week Agreement

9

9

"Do you need water?" Pakurap kurap pa ako nang marinig ang tanong na yun. Its Ken.

Tumango na lamang ako at dali dali naman syang kumuha ng tubig. Inalalayan nya ako para makainom.

"Ken..." Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang matingnan kong mabuti ang nasa harap ko. Its Lance.

"Nandito ba si Ken?" Tanong ko, sana hindi nya mahalata na napagkamalan ko syang si Ken, baka kasi magdamdam na naman.

Kinuha naman sa akin ni Lance ang baso at nilagay iyon sa may lamesa bago sya magsalita.

"Tinawagan at tinext ko na sya gamit ang phone mo pero hindi pa sya dumadating." Kita ko kung paano mag-igting ang jaw ni Lance.

"Dadating yun." Sana...

Ilang minuto kaming natahimik.

"The doctor said--"

"Alam ko ang kondisyon ko, Lance." Pag amin ko sa kanya.

Ilang beses na akong sinabihan ni doc na masama ito kaya naman nainom ako ng vitamins at gamot, healthy din ang kinakain ko, nakakapagexcise din naman ako since madami akong nagagawa sa bahay..

"Its dangerous, Faith." Bakas sa mukha nya ang pagaalala.

"Ill be fine. Dont worry." Sabi ko na lang.

Dapat ay hindi pa ako lalabas ng hospital kaso pinilit ko sila na pauwiin na ako. I can take care of myself.

Baka rin... Baka nagaalala na din sa akin si Ken. Hindi sya pumunta sa hopital siguro madami syang ginagawa.

"No. Sa tapat na ng bahay nyo kita ibaba." Lance said at pumasok sa subdivision.

"Lance, baka makita ka ni Ken."

"Then Ill talk to him. Wala naman tayong ginagawang masama. Why are you so afraid?"

"Pati rin kasi... Ano..." Nagaalangan kong sabi.

"Wala akong gagawing masama kay Ken, Faith. I know that that will hurt you." Natatawang sabi nya na meron pait.

"Yun ang bahay namin." Turo ko sa kanya.

Papasok pa lang ang kotse ni Ken sa bahay.

Its almost midnight, bakit kaya ngangayon lang dumating si Ken?

"Bye." Sabi ko kay Lance bago ako lumabas ng kotse nya.

Dala dala ko na din ang ilang binili namin kanina.

Inintay ko munang makaalis si Lance bago pumasok sa bahay.

"Who's that?"

"Ken, bakit ngangayon ka lang?" Nagaalala kong tanong. May nangyari kayang masama sa kanya?

Naglakad sya papalapit sa akin. Nakangiti ko syang sinalubong pero nang makalapit sya sa akin ay hinawakan nya ang  braso ko nang mahigpit.

"K-ken..." Nasasaktan ako.

"Tell me who is that guy!"

"Kaibigan ko lang yun, Ken." Sabi ko at bigla naman nya akong sinampal. Napaupo ako, mabuti na lang at sa sofa ako napabagsak.

"You cant trick me with that, Faith. Bat hindi ka na lang sumama sa lalaking iyon? Bakit nandito ka pa rin?" Napatingin sya sa mga dala kong paperbags.

"Pera lang pala ang kailangan mo, sabi na eh, makati ka din at nagsuot ka pa talaga ng dress ha. Para ba maakit mo ang lalaking yun?! Now Im sure.. that child is not mine." He said at umalis.

Nagsimula na akong umiyak.

"Iyo ito, Ken. Anak natin ito." Sabi ko sa pagitan ng aking mga hikbi. Pero hindi man lang nya ako nilingon. Patuloy sya sa paglalakad sa labas.

Ilang minuto ay narinig ko na lang ang pagalis ng kanyang sasakyan.

Pinilit kong tumayo at kinuha ang gamot ko.

"Sorry baby." Patuloy akong lumuluha. Nanginginig ang aking kamay nang ininom ko ang gamot.