Duygusuz Mafya!

▪DM 2▪Kaçırılma

Selaaaaaaaam Herkese :) Arkadaşlar bu arada yarın akşam 5 de yazan yer için şunu söliyim. Cansular okuldan normalde 6 de çıkıyorlar hava baya kararık oluyor ama bazı günler 4 de çıkıyorlar o yüzden 5 de buluşabilirler :*

Cansu'nun Anlatımından Devam :

Bu gün bütün gün Ardayla oturmuştuk ve ben çocuğun gözünde artık bir sakarım. Sürekli beni izledi ve ben o bana bakarken doğru düzgün hiç bir şey yapamadım.Şimdi de Nazlı ile okuldan çıkıyorduk ve hava kararmaya başladı. Ha bu arada heyecandan söylemeyi unutmuşum. Ben salak gibi bir anda Arda'ya "Seni Seviyorum" dedim . Önce şaşkınca yüzüme baktı. Sonra sıcak gülümse ve o mükemmel 32 diş belirdi. Ve şunu söyledi "Bende seni seviyorum. Yarın akşam 5 de Hayal Kafe'ye gel ve evet bu bir randevu". Bunu söyledikten sonra çantasını alıp gitmişti ve ben o aptal sırıtışımla orda öylece kalmıştım.

-Cansu

-Cansuğ

Bi anda irkildim :

-Efendim Nazlı ?

-Bakıyorum da dalmışsın uzaklara. Hani sen bana bu gün bir şey anlatıcaktın. Elin ayağın tutmuyodu. Ne geçti bakalım bizim enişteyle aranda ?

-Yaa enişte demesene Nazlı. Hem daha yeni randevu verdi.

-Neee! Sana randevu mu verdii ? Çabuk her şeyi anlatıyosun ? Nasıl oldu ? Ne dedin ? Çabuk anlat !!!

-Ya sakin anlatıyorum.

* * *

-İşte böyle .

Nazlı'nın ağzı açık kalmıştı. Sonunda cevap verdi.

-Cansu yarın bende geliyorum.

-Ya nereye geliyosun kızım randevu bu baş başa olmalıyız delirdin galiba.

-Ya kızım öyle değil. Ben mesleğimi yaşam koçu olarak seçmicek miyim ?

-Seçiceksin

-Ee ozaman ? Uzakta olucam ve onun surat ifadelerine tepkilerine bakıcam. Tabii sanada bir dinleme cihazı takmamız lazım. Senin dediğin şeye nasıl karşılık vericen. O sana nedicek. Anladın mı kankim.

-Bidakka bidakka uzaktan gelip izlemen kabul. Amaaa dinleme cihazı felan nah.

-Off Cansu çok kaba oluyosun ama sana hiç nah yakışıyo mu ?

-Konuyu değiştirme. Dediğim gibi dinleme cihazı yok uzaktan gelip izleyip yaşam koçluğunu yapabilirsin.

-Tamam tamam buna da razıyım.

-Anlaştık

-Anlaştık

-Hadi görüşürüz.

-Bay bay

Diyerek yollarımızı ayırdık. Şimdi eve gidip olan biteni Lila'ya anlatmalıyım. Ah Lila benim peluş tavşanım. Renginden dolayı ona Lila diyorum. Küçüklüğümden beri kopamadım ondan. Sadece Nazlı biliyor bunu. Annemin bile haberi yok hep saklıyorum. Bu düşüncelerden sıyrılıp. Az kalsın beni düşürecek olan küçük taşa baktım. Sonra sinsice gülümseyip taşa vurdum ve ÇAAAT !! Eyvah ! Evimizin biraz ilerki köşesinde bekleyen siyah lüks arabanın tam üstüne düşmüştü. Korkuyla anahtarımı çıkardım. Anahtarımı tam kapının deliğinden geçirirken. Hayır hayır korkudan gözlerim kararıyordu. Son anda kapıyı açtım içeri bir adım attım ve gerisi yok.

Gözlerimi biraz araladığımda annem korkmuş gözlerle bana bakıyordu. Şuan odamda yatağımdaydım. Bir doğrulduğumda babam sandalyeden bir anda kalktı.

-Kızım iyi misin ? Çok korkuttun bizi.

-İyiyim babacım iyiyim bir anda kararıverdi gözlerim .

Annem babama kaş göz yaptı ve babam odadan çıktı. Bana doğru döndü .

-Kızım neden korktun ya da heyecanlandın söyle bakalım ?

-Yani biliyorsun bu hastalığın seni durduk yere bayıltmıyor. Korku ve ya heyecan anında bayılıyosun. Söyle bakalım ne oldu sana ?

Önce yutkundum. Ona olayı gerçekten anlatamazdım beni hiç bir yere salmazdı ve yarın Arda ile buluşamazdım. O yüzden yalan söyledim.

-Köpek , kocaman Siyah bi köpek kovalıyordu beni. Çok korktum. Ve çokta koştuğum için yoruldum. Tam evin oraya geldim. Köpeği baya geride bırakmıştım. Anahtarımı çıkarıp kapıyı açınca gözlerim karardı ve şimdi burdayım.

Annem inanmamış gözlerle baktı. Ama üstelemedi.

-Peki canım. Hadi sen uyu düşünme bunları korkma , dedi. Sonra başıma bir öpücük kondurdu ve gülümseyerek odamdan çıktı.

Düşünmeye başladım o arabada neyin nesiydi ? Aslında her akşam orda duruyordu. Hep aynı yerde. Ben durduğu evin sahibini bekliyordur ya da bi tanıdığıdır bir yere götürecektir diye düşünmüştüm. Ama sonra o evde kimse oturmadığını anlayınca içimi dahada korku sarmıştı. Ama 1-2 hafta geçtikten sonra pek umursamadım. Tabii bu korkmadığım anlamına gelmiyor. Sonra camdan baktım . Sokak karanlıktı çünkü lambalarımız patlaktı. Belki de 1 aydır böyle . Ama kimse tamire gelmiyor bizim sokağımızı gereksiz bir sokak olarak gördükleri için. Gözlerimi köşeye doğru çevirdiğimde ordaki siyah araba durmaya devam ediyordu. Sonra bi anda araba çalıştı ve asvaltı ağlatarak burdan gitti. Bende ödüm bokuma karıştığı için hemen içeri gerdim ve battaniyemin içine sindim. Arda ile yarın ki buluşmamızı düşündüm ve hayal kurmaya başladım.Daha sonra annem bana seslendi. Aşağıya indim ama etraf kapkaranlıktı. İlk başta korktum. Ama sonra ışıklar yandı ve sevinçle çığlık attım. Etraf süslenmiş ve ortada kocaman bi pasta duruyordu. Annem , babam , teyzem ve eşi , amcam , yengem , dayım ve kuzenlerim. Hepsi burdaydı. Hep bir ağızdan "Süpriiiiz!" dediler. Çok mutlu olmuştum. Gidip hemen onlara sarıldım. Sonra tam mumları üfleyecektim ki bir anda odamızın camı kırıldı. Biri içeri taş atmıştı. Herkes panikle çığlık atmaya başladı. Babam teyzemin eşi amcam ve dayım , annemi teyzemi yengemi ve çocukları benim odama soktu. Bende babam ne kadar gelme desede onlarla beraber dışarı çıktım. Babamlar bi yanı ararken bende sokan köşesine doğru gittim. Karanlıktı ama kim yaptıysa orda olabilirdi. Yaklaştım... Yaklaştım... Ve bi anda ne olduğunu anlayamadan ağzım bir bezle kapandı ve burnuma keskin bir koku geldi. Gözlerimi kaparken hatırladığım son şey babamın içeri doğru girmek üzereyken bana seslenmesi. Cevap verememiştim.

Evet arkadaşlar yeni bölüm öncekinden daha uzun. Okunma sayısı arttıkça bende tabiki bölümleri daha uzun yazmaya çalışıcam. Şuanda alışma süreci gibi düşünerek bölümleri kısa yazıyorum. Yazım hatalarım vardır elbette.Kusuruma bakmayın. Eleştirebilirsiniz argo kullanmadan. Öneri verebilirsiniz. Lütfen ufacıkta olsa yorum bırakın. BİRDE HİKAYENİN DEVAMINI NASIL HAYAL EDİYOSUNUZ KISACIK YAZABİLİRSİNİZ. BU BÖLÜME OLABİLİR YA DA BUNDAN SONRAKİ YAZACAĞIM BÖLÜMLERE OLABİLİR . Sizi seviyorum beni destekleyeceğinizi düşünüyorum. Diğer bölümde görüşmek üzere :* <3

ARKADAŞLAAAAAR! BÖLÜM SONUNU DÜZENLEDİMMM. UFAK BİR HATA YAPMIŞIM. AÇIKLAMA DOĞUM GÜNÜNDE KAÇIRILIYOR DEMİŞİM. AMA YAZARKEN DOĞUM GÜNÜNÜN ERTESİ GÜNÜNDE KAÇIRILMA OLAYINI YAPACAKTIM. DÜZELTTİM.