Duygusuz Mafya!

▪DM 15▪ Kız Kardeş

Selaaaam! İşte yeni bölüm. ( Corentin ve Alexis in birbirlerine benzeyen bir kaç fotoğrafıni buldum -multideki gibi- ilerki bölumlerde onlarıda multi medyaya atıcam. )

Kapıda üstü başı kirli , saçı dağınık ve çok işkence çekmişe benzeyen bir kız duruyordu. Kıza acımıştım. Hemde ben acınacak haldeyken. Kızı içeri almam gerekiyordu. Ve kaçma girişimim burada sona ermişti. Kız :

- Lütfen yardım edin , dedi. Sesi çok güçsüz çıkmıştı.

- Ta-tamam hadi gel , dedim ve hemen koluna girdim. Kızı salondaki tekli koltuğa oturttum. Hemen su getirmek için mutfağa gittiğim. Bir bardak su alıp mutfaktan çıktığımda bağırma sesiyle elimdeki bardağı yere düşürdüm. Bu Savaş'tı. İşte şimdi yandım. Kırıkları toplayacağım sırada itilmemle dengemi sağlayamayıp yere yığıldım. Karşımda Savaş son derece kızgın bir şekilde bana bakıyordu.

- Nasıl kaçarsın lan ! diye bağırdı. Üstüme doğru geldiğinde ben çoktan doğrulmuştum. Beni duvarla arasına sıkıştırdığında korkudan ona bakamıyordum. Hırıltılı nefesler alıp veriyordu. Birden yanağımda hissettiğim acıyla başım sağa dönmüştü. Bana tokat atmıştı. Yanağımda elinin izi çıktığına eminim. Gözümden akan bir kaç damla yaş yeri boylamıştı. Kendimi savunmam lazımdı yoksa daha çok canımın yanacağına emindim. Sanki daha sonra yanmayacakmış gibi kendimi avutuyordum. Yüzümü yavaşca ona çevirip gözlerimi gözlerine çıkardım ve konuşmaya başladım.

- Ben kaçmadım Savaş , korktum. Anlıyo musun ? Korktum ve odadan çıktım. Sakinleşmek için buraya geldim. Sonra kapı çaldı , diyebildim. Ve koltukta oturan , bize korkmuş bir şekilde bakan kızı işaret ettim. Sesim kısık çıkmıştı ve yanağımın acısından dolayı kesik kesik konuşmuştum. Savaş gözlerini benden çekip gelen kıza diktiğinde yanına gitti. Bende peşinden gittim. Kız koltukta geri geri gitti. Savaş beni korkuttuğu gibi kızı da korkutmuştu. Savaş kızın oturduğu koltuğun yanına çömeldi. Kızın çenesinden tuttu. Kendine yakınlaştırdı. Kız korkudan tir tir titriyordu. Kimse olsa Savaş gibi bir canavardan korkardı.

- Deniz ! dedi Savaş. Kızın korkusu kaybolmuştu biranda.

- Abi , dedi. Ne ! Abi mi dedi o ! Abi ! Duyduklarımla şok olmuştum. Adının Deniz olduğunu öğrendiğim kız Savaş'a sımsıkı sarıldı. Ben öylece duruyordum orada. Sadece bakıyordum. Deniz ağlamaya başlamıştı. Deniz sayıklamaya başladı :

- Öldürdüm , diye. Savaş onu kollarından tutup canını acıtmayacak şekilde sarstı.

- Kimi ? dedi.

- Öldürdüm , dedi yine Deniz.

- Deniz kimi öldürdün ? Söyle kim ? dedi.

- Ce- Cenk , dedi.

O an derinlerden bir ses geliyordu sanki Cenk , Cenk , Cenk . Abim ! Küçükken bizi terk edip giden. Onu öldürmüştü. Ama buna üzülmüyordum. İçimden üzülmek gelmiyordu. Sadece gözümden bir kaç damla yaş firar etti. Nasıl hissettiğimi ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Savaş kasılmıştı ve ilk defa sinirli değildi. Ama uzun sürmezdi bu sinirli olmayan hali. Deniz titriyordu.

- Sana dokundu mu ? dedi Savaş. Kanım donmuştu. Deniz'den cevap yoktu. Savaş tekrar bağırdı. Deniz hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Kafasını evet anlamında aşağı yukarı salladığında o an yerin yarılmasını ve içine düşmeyi istedim. Bu ... bu çok iğrenç ! Bir kız için çok kötü bir şey bu. Bunu nasıl yapardı Cenk ! Neden ! Kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Eğer ben duyduklarımla bu haldeysem kim bilir Deniz neler çekmişti benim şerefsiz abimden. Savaş Deniz'i kucağına aldı ve yukarı çıktılar. Ben hala oturuyordum. Ne yapacağımı bilmez haldeydim. Bir süre sonra eski sinirli Savaş merdivenlerde gözüktü. Sertçe yutkundum. Merdivenlerden indiğinde seslendi.