Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gökyüzüne dalmıştı gözlerim. Ama merak ediyorum, kalbim neden bu kadar çok acıdı diye? Bir ihtimal, göz göze geldik değil mi?
Sararmış yapraklar yerle temas ederken, rüzgarla kırılmaz bağlar kurmak peşindeydi. Mezarlığın yanından geçerken bakışlarımı öldürdüğüm yapraklardan çekerek ay ışığında parlayan cesetlere baktım. Korku damarlarıma büyük bir gürültüyle dalış yaparken duraksadım. Kirpiklerimi ele geçiren acımasız sıvı bakışlarımı yakıyor, karanlığın sessizliğini yüz hatlarıma gömüyordu.
Gözlerimi kısarak mezar taşının yanında oturan siyah cüsseli adama baktım. Soğuk iri pencesini enseme sürerken alt dudağım irkilmenin verdiği etkiyle titredi. Birkaç adım daha öne atarak çalıların arkasından kendi kendine konuşarak ağlayan kişiye baktım. Afallamıştım. Bıkkınlıkla gözlerimi devirip geri dönmeye koyuldum.
"Adam sürpriz yumurta gibi sürekli karşımda." diye tısladım havaya savrulan dumanın eşliğinde. Montumun kapüşonunu kafama geçirerek arkama bakmadan oradan uzaklaştım.
Neon ışıklarıyla süslenmiş markete girdiğimde kalbimin ne denli çarptığını yeni fark etmiştim. Taehyung yine ağlıyordu, benim yüzümden. Kafamı hızla iki yana sallayarak suçu zihnimden atmaya çalıştım. Yemek tezgahlarına doğru yol çizip gözüme kestirdiğim ilk yiyecekleri aldım.
Kasiyere doğru gittiğimde küçük çikolatalara gözlerim takılmıştı. Büyükannesi çok severdi onları. Suçluluk duygusu yeniden ruhuma kazındı ansızın gelen hatıralarla. Hızla parayı ödeyip en sevdiğim köşeye, büyük pencereye bitişik masaya oturdum.
Sessizce yemeğe gömülürken aniden yanımda oturan çocuğu fark ettim. Saçlarıma takılan merakın arsız gücü ona bakmam için komut verdi ve teslim olmuş bir şekilde bakışlarımı yanımda oturan kişiye çevirdim.
Pembe saçlı çocuk.
Onun pembe saçları vardı, benim pembe hayallerim. İşte o kadar alakasızdık birbirimiz için.
Heyecanla ellerimi birbirine çırpıp güldüm. Ani haraketimin etkisiyle hızla bana bakmış, kaşlarını çatmıştı. Havada asılı kalan ellerimi yavaşça yanıma salırken, yüzümdeki gülümseme soldu. Sadece 32 saniye.
Acaba zihnin pembe hayallerle tıka basa dolduğu için mi saçların pembe?
Yoksa pembe sadece gerçek seni gizlemek için takılmış bir maske mi?
