İNAT UĞRUNA

Bölüm 8 (( SORU SORMAYIN))

Nasıl derin bi uyku uyuduysam uyanmak istemediğim aşikardı ama bi an aşırı terlediğimi ve hareket edemediğimi farkettim ki bu durum uykumun en tatlı yerinde gözlerimi açmama sebep olmuştu.. İlk başta nerde olduğumu idrak edemedim tabi.. Uykum iyice açılınca etrafıma bakındım.. Kalkmaya çalıştığım da ise üzerimde bulunan kol ve bacak buna engel oldu.. Ne olduğunu anlayamadım ilk başta sol tarafıma dönüp baktığım da çığlık atmamak için kendimi zor tuttum. Off Emir yaa nasıl da sarılmış bana öyle.. hem kolu gövdemde hemde ayağı ayaklarımın üzerinde mışıl mışıl uyuyordu .. Kızgınlık ile ona tekme tokat dalmamak için kendimi telkin etmeye çalıştım, sonuçta uyku hali bende oldukça dağınık uyuyan birisiyimki bende ona sarılmış olabilirdim diyip içimden geçirerek sakin hareketler ile önce kolunu sonrada o koca bacağını üzerimden çekmeye çalıştım ve hatta başardım bu hareketim sonrası arkasını dönerek uyumasına devam etti tabi.

Amma da derin uyuyor diye içimden geçirmeden edemedim. Ama çok tatlı diyerek gülen bi sıfatla onu izlemeye çalışırken buldum kendimi.. Hava nın aydınlanmaya başlaması artık burdan gitmem gerektiğinin habercisi gibiydi.. Yavaş adımlar ile yataktan kalktım elbise mi aldım ve lavaboya doğru gittim .. Elimi yüzümü yıkadım eşofman altı ve Tsort u çıkartıp elbise mi giydim...  Ağız bakım suyunu görünce dayanayıp aldım ve gargara yaptım.. Saçlarım uzun olduğu için tokaya ihtiyaç duymadan burgu yapıp tepeden topuz yaptım ve lavabodan çıktım. Yatak odasına geri gittiğimde Emir hala uyuyordu çantamı ve ayakkabılarımı alıp tam arkamı dönüp çıkıyordum ki böyle gitmek olmaz deyip geri döndüm çantam da bulunan küçük not kâğıtlarından birini aldım küçük kalemimi de çıkarttım ve Emir e ufak bi not yazmaya başladım. .

Tabi ne yazabilir diye düşündüm... KAHRAMANIM İYİKİ VARSIN...
İYİKİ KARŞIMA SEN ÇIKMIŞSIN...
YAKIŞIKLIM SAĞOL YAA..
GÖZLERİNE BİTTİM...
İNŞALLAH GENE KARŞILAŞIRIZ..
KEŞKE HEP BİRLİKTE UYUSAK vs vs bi ton düşünce beynimi istila etti ama hiçbirini yazmadım tabiki sadece olmayacak düşünceler beynime istila etmeye çalışıyordu. .

Evet... Emir çok yakışıklıydı, ilk gördüğüm an ondan etkilendim kabul ediyorum  resmen ayaklarım yerden kesildi ve bana hata yapmamam için yardımcı oldu, art niyetli olamaması beni çok mutlu etti.. Ama işte bizi dinledi ve yapmamam düşünmemem gereken saçma şeyler düşünüp yapmaya çalıştığım için onunla yan yana tekrar gelmek bana işkenceden  farksız olurdu .. Emir bana resmen kendine hakim ol önce evlen sonra seviş dedi yahu. Bende zaten pişman olmuştum buraya gelmekte büyük hata yaptığımı anlamıştım ben böyle bir insan olmadım, olamam ve olmayacağım.. Karşımdaki kişi nin Emir olması yada beni bulması diyeyim her şey benim bu hatayı yapıp pişman olmamam için yaşamam gereken bir ders gibiydi. Çok şükür ki Emir beni buldu deyip tekrar tekrar şükrettim o bizi dinledikten sonra beni bulmak istemese bulmazdı ama buldu ve bana yardım etti acaba neden?  Bu düşünce karmaşası resmen beni yedi bitirdi.. Ona niçin bana yardım ettin deyip sormak istesem de soramadım..

(Yardımın için teşekkür ederim Alya) yazıp baş ucuna bıraktım eğilip onu öpmek isteyen beynime ya yürü hadi uyanacak şimdi saçmalama deyip kendime kızarak son kez iç geçirdim. İsterdim ki telefon numara mı bırakayım ama ya aramaz yada görmek istemezse beni diye düşünceler ile cebelleşirken çoktan evden çıkmıştım..6

Melis ve Eda nın evine geldiğimde Yelda nın pencerede beni beklediğini gördüm ve hemen pencereden çekildiğini farkettim. Arabayı park ettiğim an Yelda bi hışımla kapıyı açmaya çalıştı kilitli olunca açamadığı için cama tıklatmaya başladı.. Kilidi açıp arabadan indiğim an bana sımsıkı sarılıp ağlamaya başladı.

O ağlamaya başlayınca etkilenmemek ne mümkün bende ağlamaya başladım tabii.. Özür dileyip durdu.. " Bu kadar ciddiye alıp gerçekten tanımadığın birisi ile gideceğini düşünemedim Alya.. Çok pişmanım hepsi benim suçum.. Sen böyle birisi değilsin ki? benim yüzümden oldu hepsi  başına bişi gelseydi ben ne yapardım tanımıyorduk onu nasıl gittin ben bu kadar inat edeceğini düşünemedim.. ah alyam çok üzgünüm çok özür dilerim " diyerek hıçkırarak ağlıyordu.. Ah bi bilse hiç bişi yapmadığımızı bu kadar üzdüğüm için ya beni keser yada kendisi s.. keser diyelim :) hiç bişi diyemedim sadece dinledim.

Eve girdiğimiz de Melis ve Eda da ayakalanmış bana bakıyorlardı.. Onlarda  hiç bişi demediler. Kızgınlardı evet ama ağlayan taraf olduğum için cezamı sonra kesecekleri belliydi ..

"Beni bu ikisi akşam nerdeyse dövdü hep senin yüzünden neden gittin ki" İşte beklediğim soru tabiki Yelda dan geldi..

"Gittim geldim ve bitti sizden ricam bu konu için bana hiç birşey sormayın ve konuşmayın şimdi izin verirseniz duşa girip dinlenmek istiyorum " diyerek yanlarından banyoya doğru sessiz ama ağlak adımlar ile adımladım...

Evet kısa bir bölüm oldu ama fırsat buldukça yazabiliyorum. En kısa zamanda yeni bölüm ile döneceğim az sabır ☺☺