အခ်စ္က ကိုယ္မသိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္သူ႔ကိုခ်စ္ေပးဖို႔ခိုင္းေစတတ္တယ္~~
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ဟန္မင္းသန္႔ရဲ့ႏွစ္သိမ့္မႈကတကယ္ကိုအားျဖစ္ေစတယ္။အခုဆိုအခ်စ္ရဆံုးညီဂိုေလွာင္အိမ္ထဲကေနခိုးထုတ္ဖို႔အတြက္အသင့္ျဖစ္ေနၿပီေလ။galleryထဲကညီ့အျပံဳးကအရာရာရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္အားတစ္ခုလိုပဲ။တရားဆြဲမလား? ဆြဲပါေစ ခုကစၿပီးညီနဲ႔က်ေနာ့္ရဲ႕အနာဂတ္တြက္ဘာဂိုမွဂ႐ုစိုက္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။အိမ္အျမန္ျပန္ၿပီး လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြအဝတ္ေတြထည့္ၿပီးညီ့အိမ္ကိုထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ညေနေတာင္ေစာင္းၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာကိုေမ်ွာ္ေနေလာက္ေရာေပါ့။
"ကိုယ္အခုလာေနၿပီ"ဟူေသာmessageေလးပို႔ရင္း ခ်စ္မဝႏိုင္ေသာထိုခေလးေလးထံသို႔~~~
"အား ကြၽတ္စ္ ကြၽတ္စ္"
မေန႔ညကေကာင္းမႈျဖင့္တစ္ေန႔လံုးအိပ္ေမာက်ေနကာညေနေရာက္မွႏိွးလာေသာေၾကာင့္သ်ွားယြန္းေမ ေခါင္းပင္သိပ္မထူခ်င္။papaနဲ႔mamaကလည္းမႏိုးၾကဘူး😒။
ခုမွအ႐ွိန္ေျပခါစျဖစ္၍မူးေနာက္ေနေသာအာရံုထဲသို႔ျဖစ္ရပ္တစ္ခု႐ွိန္းတိနိးတိနိးဝင္လာသည္။ပထမဆံုးသတိရမိသည္က ထိုက္ကိုဂိုေခၚသြားတဲ့maskနဲ႔လူ။သူမဂိုခ်က္ခ်င္းပင္ထသတ္ေတာ့မည့္အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္သြားသည္။ထိုလူ၏ေနာက္ေက်ာဂိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးျမင္ဖူးေနသည္ပင္။
ထိုေနာက္ေက်ာပိုင္႐ွင္အားစဥ္းစားရင္းေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းအလာဧည့္ခန္းမွသူမနာမည္ဂိုၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ေလွကားနားတြင္ရပ္ကာအသာနားေထာင္ေနလိုက္သည္။
"တစ္ျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ကေလးေတြရဲ႕မဂၤလာကိစၥေျပာမလို႔ပါ"
"လက္ထပ္ဖို႔ကအရမ္းေစာမေနဘူးလားဗ်ာ"
"ေစာလည္းမတတ္ႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းကိစၥေလး်တြ႐ွိေနလို႔ပါဗ်ာ က်ေနာ့္တူကခ်စ္သူ႐ွိေနၿပီး။နားနဲ႔မနာဖဝါးနဲ႔နာပါဗ်ာ သူ႔ခ်စ္သူကေယာက်ၤားေလးတစ္ေယာက္ဗ်။ၿပီးေတာ့အာ့လူက သူ႔အေဖနဲ႔အေမဂိုသတ္ခဲ့တဲ့လူရဲ႕သားတစ္ေယာက္ဆိုတာမသိဘူး"
