တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔အခ်ိန္ေတြကလည္းအကုန္ျမန္လာတယ္။ အခုဆိုခ်စ္စရာသားေလးေတြလည္းက်ေနာ္တို႔ျမင္ကြင္းထဲေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ ကိုစ်ာန္လည္းတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတဲ့သားေလးေတြ႐ွိေနတဲ့ဗ္ိုက္ေၾကာင့္ workshopမွာေရာ ပဝတ္ဝန္းက်င္မွာေရာ ေတာ္ေတာ္ေတာ့အေျပာခံခဲ့ရသား....ဒါေပမဲ့ ultrasound ဓာတ္ပံုေလးၾကည့္ၿပီး ေအာ္...ဒါငါတို႔သားေလးေတြပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ႔အားတင္းၿပီးက်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေဖးမကူညီၿပီးျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဦးေလးလည္းအစကေခါင္းမာေနခဲ့ေပမဲ့ သူ႔ေျမးေလးေတြေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ကိုစ်ာန္ကိုခြင့္ျပဳေပးခဲ့တယ္....ကိုယ္ဝန္လရင့့္လာေတာ့တစ္ေယာက္တည္းေနရတဲ့ကိုစ်ာန္ကိုစ္ိတ္မခ်လို႔ဦးေလးကိုခြင့္ေတာင္းၿပီး ကိုစ်ာန္႔အိမ္မွာပဲသြားေနလိုက္တယ္။ ဟိုငနာဟန္မင္းသန္႔တို႔အတြဲဆိုသားတို႔ကိုလက္ကေနမခ်ဘူး သ်ွားဆိုပိုဆိုး ဝဝကစ္ကစ္နဲ႔ခ်စ္စရာေလးေတြဆ္ိုႁပီးအိမ္လာတိုင္းဖက္ဖက္နမ္းသြားတာ😣
သားတို႔၅လျပည့္ေတာ့နာမည္ကင္ပြန္းတပ္ပြဲေလးလုပ္ေပးခဲ့ၾကတယ္။ ကိုစ်ာန္နဲ႔က်ြန္ေတာ့္နာမည္ကိုေ႐ွ႕ေနာက္ယူၿပီး...
{ထိုက္ေသာ္ေဇ 👶 ေသာ္ထိုက္ေဇ 👶}
ူသားတို႔ကိုေမြးတာ ၂မိနစ္ပဲကြာတယ္။ ကိုစ်ာန္ကေတာ့သားတို႔ကိုေမြးၿပီးတည္းကအိပ္ပုပ္လြန္းတာေျပာမေနနဲ႔😒 ေန႔တိုင္းမနက္စာကိုက်ေနာ္ကပဲထခ်က္ေနရတယ္ ဦးေလးနဲ႔ေနတုန္းကဝဋ္ေတြျပန္လည္တာနဲ႔တူပါတယ္ဗ်ာ😣
"ညီ ႏိုးတာၾကာၿပီလား"
အိပ္ခ်င္မူးတူးအသျံဖင္႔ဲ႔ေနာက္ကေနလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ခါးကိုယစ္တြယ္ၿပီးပုခံုးေပၚေမးလာတင္တဲ့အထိဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး...ဒါေပမဲ့႐ုတ္တရက္ႀကီးဟင္းခ်က္ေနတဲ့က်ေနာ့္ကိုသူ႔ဘက္ဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားေပၚကိုခပ္ေႏြးေႏြးအနမ္းတခ်ိဳ႕ေပးလာေတာ့ ခ်က္ေနလက္စကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္ရည္ဟင္းကိုေတာင္သတိမရႏိုင္ေတာ့ပဲ အလိုက္အထိုက္ျပန္တံု႔ျပန္ေနမိတယ္