"ဟယ္ ဟန္မင္းသန္႔"
Workshopေအာက္ကcoffeeဆိုင္မွာအႀကိဳက္ဆံုးbubble teaေလးမွာၿပီး႐ွိန္းကိုေစာင့္ေနတုန္း မျမင္ခ်င္ဆံုးသူအားေတြ႔လိုက္ရ၍သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်မိသည္။
"ဒီမွာလူမ႐ွ္ိဘူးမလား ထိုင္မယ္ေနာ္"
"ငါ့ခေလးလာအံုးမွာတျခားေနရာသြားထိုင္ပါဖူးရေသာ္"
"မသိဘူးဟာငါထိုင္ခ်င္ထိုင္မွာပဲ"
"ကြၽတ္စ္"
မျဖစ္ေသးပါဘူး ေနရာေျပာင္းထိုင္မွ မေန႔ကလည္းအာ့ဟာမႀကီးေၾကာင့္ ႐ွိန္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရတယ္။ေနာက္တစ္ခါထပ္အျဖစ္မခံဘူး။
ဆက္ေျပာေနလည္းထူးမည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ေသာက္လက္စbubble teaကိုယူကာတစ္ျခားစားပြဲေျပာင္းထိုင္လိုက္သည္။သူမကလည္းက်ေနာ္ထိုင္တဲ့စားပြဲလိုက္ထိုင္သည္။မိန္းကေလးမို႔လို႔သာပင္ အေၾကာကမေသး။"ကြၽတ္စ္"တစ္ခ်က္သပ္ကာ ဘာလုပ္ရမလဲေတြးေနစဥ္တြင္ အနားကိုလာရပ္တဲ့လွပတဲ့ေျခတံတစ္စံုေၾကာင့္....
"သ်ွား coffeeလာေသာက္တာလား"
"မဟုတ္ဘူးေဟ့ ေပ်ာ္လို႔လာတာ"
"ငိ နင္ကလည္းအေကာင္းေမးတာကို"
"Coffeeဆိုင္လာပါတယ္ဆို coffeeမေသာက္လို႔ဘာေသာက္ရမွာလဲ လဒရဲ႕"
"ေအးပါ ေအးပါ လာေလ ငါတို႔နဲ႔တူတူထိုင္ပါလား"
"ငါတို႔နဲ႔ဆိုတာက ဒီတစ္ေယာက္ကဘယ္သူလဲ"
သ်ွားကေနာက္မွအလုပ္ေျပာင္းလာတာဆိုေတာ့ဖူးရေသာ္က္ိုသိမည္မထင္။ေယာက်ၤားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာက်ေနာ့္ေ႐ွ႕တြင္ထိုင္ေနသည္မွာလံုးဝအိေျႏၵမရ။ေပါင္လယ္ေလာက္သာရွိေသာစကပ္အက်ပ္ဝတ္ထားၿပီး အဟိုက္လြန္ေနေသာအက်ႌကိုလည္းပို၍ပင္ဟိုက္ေအာင္အေ႐ွ႕သို႔ေကာ့ထားသည္။ေတာ္ေတာ္အ႐ွက္မ႐ွိတဲ့မိန္းကေလးဟုပင္ စိတ္ထဲကေျပာေနမိသည္။
