Chapter 3

182 4 0
                                    

Jess' POV

Gone. 

(SPG)

"Jess!"

Sa malayo rinig ko na sinisigaw ang pangalan ko.

Ramdam ko ang init sa aking mga mata. I'm crying, sinusubukan kong lumayo sa boses.

Umabot ang boses sakin at niyakap niya ako ng mahigpit.

"Jess, makinig ka please.." ani Drei.

Kumawala ako sa yakap niya di tumitigil ang mga luha ko sa pagbuhos. 

Ang nakatayo sa harap ko ngayon is my boyfriend. We've been together for 2 years. Sinabi niya sakin na mag iibang bansa siya kasama mama at papa niya. Doon narin siya mag-aaral to finish his course. 

Pero hindi iyon yung dahilan ng pag-iyak ko. Actually, masaya ako para sakanya pag aaral niya iyon pangarap niyang makatapos. 

Sabi niya maghihiwalay muna kami. I felt dying when I heard those words. From him.

Tumingin ako sa kanyang mga mata kita ko ang lungkot at pag aalala.

"Jess, ang rason kung bakit ko gustong itigil muna to ay kasi ayokong naghihintay ka. Sakin. Mawawala ako ng sobrang tagal who knows kelan ako babalik-" suminghap siya at hinaplos ang braso ko.

"You're gonna meet someone who's better for you.." dugtong niya.

"Y-You never loved me." nanginginig boses ko.

Lumaki mga mata niya at niyakap ako pero ngayon ay umiiyak siya sa balikat ko.

"Alam mong di totoo yan, Jess. Sobrang mahal kita, pero ayokong naghihintay ka sakin." his voice was husky.

"Sa totoo lang gusto kong hintayin mo ako pero ang sakim naman nun para hilingin sayo." dagdag niya.

Nagsisi akong sinabi ko iyon sakanya. "I'm sorry, Drei. Di ko sinasadyang sabihin iyon."

Hinigpitan ko ang hawak ko sakanya. Ayokong bitawan siya. Ayokong iwan niya ako. Pero kailangan.

Bumitaw siya sa yakap at pinunasan ang mga luha sa mata ko.

"Please smile for me." utos niya at pilit na ngumiti. 

"Ipangako mo sakin na 'pag umalis na ako, di mo ako kakalimutan." 

"I need you to stay strong, okay? Ayokong umiiyak ka dahil saakin." utos niya.

Ayokong kalimutan siya. Ayokong bitawan siya. Ayokong iwan siya. I want to stop him. But I can't, I have to let him go. For his happiness, I will be happy too. Doon ako sa kung saan siya masaya.

Pilit kong ngumiti.

"Let's cherish this time that we still have together," I said.

Tumango siya at piniggy back ako natawa lang kaming dalawa. Dumikit ako sakanya at binalot ang mga kamay ko sakanyang leeg. 

Sinipa niya ang pintuan at binaba ko. 

Inilagay niya ang buhok na humarang sa mukha ko sa likod ng tenga ko. Hinahaplos niya ang pisngi ko. Pumikit ako. I want to remember his touch. How it felt.

Hinay hinay niyang hinubad ang jacket ko. I started unbuttoning his shirt from the bottom and as I got higher, bumaling ako sakanya at nakita siyang nakatingin saakin with so much lust in his eyes. 

He then started unbuttoning my pants. I lifted each leg up letting my pants fall to the ground.

Hinubad ko ang shirt ko nakatayo akong nakaundergarments nalang.

Las équipeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon