KIYMETLİM

22. Bölüm - Eski Günlerdeki Gibi

" İnsan sevdiklerinin değerini ancak kaybedince anlar. Pişmanlıkların işe yaramayacağı tek zaman da bu zamandır. En zoru da sevdiğinin başkasını sevdiğine şahit olmaktır. Bazıları bunu göze alamayıp kaçarlar. Bazıları da her gün acı çeke çeke gülümser.. Serkan acı çekmeyi göze alamayıp kaçan , Eylülse her gün sevdiği için acı çekendi.. Ama yanlış zamanda bulmuşlardı birbirlerini... "

22. Bölüm - Eski Günlerdeki Gibi
- Anne ..

Eylül ve Güney son hazırlıklarını yapıyorlardı. Bir sonraki uçakla İstanbul'a döneceklerdi. Selin'in halletmesi gereken işleri olduğu için bir süre daha kalıp öyle gelecekti yanlarına.
Eylül kızları göreceği için çok heyecanlıydı. Güney için pek bir şey farketmiyordu. Artık onu tek mutlu eden şey Eylül'ün iyi ve mutlu olmasıydı. Songül'ün gidişi ona çok koymuştu ama Eylül'e belli etmemeye çalışıyordu. Bir de kendisine üzülmesini istememişti.
Gitme vakti geldiğinde Eylül ve Güney Selin'e sarılırlar.

Selin : Güney .. Hem kendine hem de Eylül'e çok dikkat et olur mu ? Tekrar bir evlat acısını kaldıramam ben..

Eylül Selin'e doğru bir adım atıp gözyaşlarını sildi. Kendini toparlayıp konuşmaya başladı.

Eylül : Merak etme anne .. Ben hem kendime hem de Güney'e iyi bakıcam.

Selin Eylül'ün ağzından ilk defa anne kelimesini duyduğu için çok şaşkındı. Mutluluktan ağlamaya başladı. Güney de Eylül ve annesinin bu halini gülümseyerek gözyaşları arasında seyrediyordu. Selin Eylül ve Güney'e sımsıkı sarılıp kokularını içine çekti. Yıllardır kızlara yapmadığı kötülük kalmayan Selin evladını bulduktan sonra pamuk gibi bir anneye dönüşmüştü. Sadece bir evladını kaybetmesiydi ona bu kadar kötü şeyi yaptıran. Eylül'ü bulduktan sonra tek istediği şey Eylül ve Güney'in mutluluğu olmuştu.