Kjo histori ben fjale per Eugenian, cila esht shume e fiksuar pas rrjeteve sociale vecanerisht instagramit duke mos lene pas mesimet dhe shkollen perkundrazi ajo shkelqen ne shkolle por mendon se bota pertej internetit eshte thjesht nje bote monoton...
aalan_97 - Po, Oliver, eshte motra ime. E takova ne shkolle nga mesuesja kujdestare.
feliss_88 - Amazing! Mireseerdhe Anais!!
anais_22 - Faleminderit.
Oliver_M18 - Welcome, nuk e besova per momentin hahaha. Familja jone po zgjerohet apo jo Eugenia?
euG_98: Po! :)
Ishim te shtepia e Alan dhe, meqe nata ishte shume e qarte, thame te benim nje campfire naten diku. Alan dinte nje version dhe shkuam te gjithe. Alan, une, Oliver, Anais, Felicity. Joshua ishte i zene dhe nuk mundi te vinte. Duke ecur rrugeve per te gjetur nje vend te pershtatshem, Alan mendoi te iknim nga pylli.
-Jam pak e lodhur oiii. - Felicity ndaloi dhe ferkoi kembet.
-Mundem? - tha Alan dhe e mori pas shpine. Felicity qeshi dhe filluan te ecnin... nuk e di por ndjeva nje gje te cuditshme ne shpirt... sikur... u merzita? Jo, do te ishte budallallek. Pasi gjetem nje vend te duhur ngritem tendat dhe ndezem nje zjarr aty. ne mbremje Florida bente fresk, ndonese ishim ne Gusht. U ulem rreth zjarrit dhe filluam te bisedonim per gjera te shumte qe te njihnim me teper Anaisin. Anais ishte 22 vjece, nga LA dhe ishte mesuese. Mesonte nivelin e ulet, klasa 1 deri klasa 4.
-Oliver dhe Eugenia... Alna me tha se ne nje fare menyra e doni njeri-tjetrin. tha Anais duke pare me simpati. Oliver qeshi dhe vuri krahun siper shpatullave te mia. Une u skuqa pak dhe ndenja e heshtur. Nuk dija cte thoja, jam e bllokuar...
-Kam edhe une nje histori te bukur ne adoleshencen time... diten e pare te shkolles u transferova ne nje shkolle ku nuk njihja askend. Klasa ishte mikpritese dhe e qete por.. dikush nga ata me bente pershtypje. Floket kafe te hapur, syte ngjyre gati-gati lajthi dhe nje buzeqeshje teper terheqese. Nje djale teper i qeshur dhe qe mesonte shume. Ai... ishte i preferuari im, my crush. Po ate dite, nga ora e fundit po ecja ne korridor dhe dikush me perqeshi. Nuk eshte se isha bukuri e rralle, por jo per t'u perqeshur... me pas me erdhen tri cuna afer dhe sikur donin dicka prej meje, u mundova t'i shmangia por ishte e pamundur. Me pas dikush therret dhe ata ikin. Ishte ai djali perseri. E pashe ne sy dhe ishte i shqeteuar ne isha mire. Me pas me tha se ishte e zakonte qe ata te silleshin me vajzat ashtu. Me pyeti per emrin dhe i thashe Anais. Ai quhej... Charlie! SIhte shume simpatik. NE u beme miq te ngushte por me pas ai u zhvendos ne New Jersey, ne vendlindjen e tij. Me pas nuk e pashe kurre me... eshte cudi qe akoma e kujtoj dhe me merr malli.
-Charlie? Me fal por pershkrimi yt me ngjan me nje kengetar...
-Charlie Puth? - tha Felicity
-Exactly! Anais... prit pak. - Oliver kerkoi ne telefon dhe gjeti kete fotografi kur ka qene i vogel
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
-Mos eshte ky Anais?
-Po! Ai eshte! Ju nga e njihni?
-Si?! Po ai ka kenduar kengen See You Again! (Jemi ne 2015, kur Charlie ishte ne fillim te karrieres, keshtu qe ai nk njihej edhe shume) - tha Alan
-Vertet... paska ndryshuar shume..- Anais tha teksa pa Charlie-n tashme te rritur pas shume vitesh.
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Anais e pa me shume nostalgji...
-Mos u shqeteso, duhet ta takojme ne nje nga koncertet e tij, jam e sigurt qe do te te njohe!- i thashe.
-Por tashme eshte i njohur...
-Ka shume menyra dhe pse jo ta provojme! - tha Oliver plot shprese, por Anais ndihej e vetmuar.
U cua ne kembe dhe tha se nuk ishte mire. Deshironte te ikte ne shtepi. Alan e ndoqi dhe keshtu pati nje " deshtim " kampi i nates....
Me vone Alan me dergoi mesazh dhe me tha se Anais nuk kishte vene gjume ne sy dhe pinte vetem kafe.
-Ndoshta e merzitem?
-Ndoshta sduhet ta kishit bere ate gjetje fare...
-Sorry Alan, nuk e prisnim.
-Shpresoj te jete e nesermja me e mire Eugenia... Nuk dua qe ajo te vuaje per nje dashuri qe nuk ndodhi kurre...
Shpresoj tju kete pelqyer... mos ndoshta pas kesaj dot e kemi nje shoqeri ne krize... Mos ndoshta Anais sjell reflektimin ne jeten e secilit prej nesh? Si do te jete rrugetimit i secilit prej tyre pas ardhjes se Anais?