InstaLove [SHQIP] ✔️

2. InstaMeet

-Une jam Eugenia- pra hej! I tregova si quhem. Por perse po ma ben kete pyetje? Une e kam emrin te shkruar apo nuk kam? Perse po sillem cuditshem? Dhe ja ku tingellon zerisht zhurma e InstaDirect

-Jam shume i lumtur qe njihem nga nje vajze kaq e talentuar!- pra ky ishte kompliment. Dakort pra. Me ne fund po kuptoj se per cfare po flasim. Po perse ndihem kaq nervoze? Pse po hutohem keshtu, nuk eshte hera e pare qe flas me nje djale...apo ndoshta edhe mundet pasi mardheniet e mia me miq djem nuk eshte se kan qene edhe shume ''te perjetshme''...te pakten jo aq shume sa me vajzat. Por gjithsesi, po flas me nje njeri te zakonshem qe pelqen te njejtat gjera si un t ebeje dhe perdor Instagramin. Normalisht qe nuk do me beje gje...por pse nuk me pelqeu dhe kjo qe thash tani? Pse e mendova kete? Rradha im eper t'i shkruar:

-Te falenderoj shume! I vleresoj vertet fjalet e tua.-dhe buzeqesh, por em pas ngryse dhe mbyll vetem per nje moemnt celularin. Kjo fjala 'vetem per nje moemnt' per prinderit e mi do te ihte habia me e madhe ne bote pasi e dine qe une nuk rri dot pa kapur cel apo laptop. Epo ateher sa te vuaj me kete siklet le ti kthehem nje perseritjeje mesimesh...fundja edhe ne vere mesoj dhe lexoj. Nuk jam aq e marre jo! Ose...lere fare! E mbylla librin e biologjise dhe mendova ti shkruaja serish Oliverit. Ia mesova emrin te pakten. Kisha pare nje foto te tijin qe me kishte derguar bashke me mesazhin e komplimentit dhe mu duk shume i lezetshem. Le te shpresojme qe ai te mos me kerkoje foto sepse do te me bente nje block te pakthyeshem. Megjitate e lashe menjane monologun me veten dhe fillova te shkruaj.

-Pashe qe kishe kohe e admiroje punet e mia

-Pothuajse nje jave. Me tehiqnin shume, e ndjej lodhjen dhe perkushtimin e atyre oreve qe ke punuar. Fundja edhe une kete bej.

-Haha, ja nje person qe me kupton. Perse nuk me tregon pak per veten tende?-wow nuk eprisja te isha kaq kurioze me te.

-Hm...mendoj nje here tjeter pasi tani duhet te studoj pak dhe po i niskam cik vone tani qe po shoh oren.

-Oh pse...ku jeton ti?

-America, zonjushe. Jam 7 ore mbrapa me oren tende.- Tingelloi bukur kjo. Zonjushe! Sikur jam vetem une zonjushe. Lere fare. Sa hap e mbyll syte per nje moment a shkruan serisht.

-Shkruhemi me vone.

-Shihemi Oliver!- Studiuaka? Kurioze te di se cfare. Nuk mu duk djale i prapte. Gjithsesi u merzita pak qe biseda ishte e shkurter dhe nuk e njoha mire. Megjithese justifikimi qe beri....

Epo mire po studioj edhe une. Lashe kete here vetem per nje ore telefonin pa e prekur dhe fillova te beja nje perseritje te shkurter andej nga matematika. Me pas zbrita poshte te haja nje kroasant dhe fishkellima fiksuese dhe e njohur e Samsung u degjua nga kati i dyte deri poshte ku isha une dhe si te iha vaja me e shpejte ne bote ngjitem te shkallet pr ne dhome dhe e marr. Vendos kodin dhe shoh nje mesazh ne InstaDirect perseri. Le kroasantin per nje moment ne komodine dhe shoh mesazhin.

-Hej zonjushe, shpresoj se nuk te shqetesoj. Te them te drejten nuk me flihet fare por te pakten perfundova studimin tim dhe mendova te te shkruaja, je e lire?-Ca domethene kjo? Cfare pergjigjeje duhej ti jap? Eugenia gje nje zgjidhje vajze se atij do ti tale qe e ke pare mesazhin. Se kuptoj perse po stresohem kaq shume? System Overheating. 404 error not found akhjaklhfianvh GAME OVER. IDEA SOLVED. Po dridhesha shume dhe kisha filluar te emocionohesha shume keto kohe.

-Ckemi perseri! Mbarova edhe une. Cpo ben tani?- e mora guximi dhe i shkova. Biseda vazhdoi dhe kroasanti mbeti ne komodine per dy, tre, kater ore rresht pasi une isha ngulitur ne ate bisede dhe menoja se c'behej me boten pertej virtuales... E tille eshte bota ime. Kjo jam une! Eugenia!

Pershendetje nga Kejsi dhe Daniela.

Epo edhe kapitulli i pare sapo u afishua dhe shpresojme tju kete pelqyer.

Eugenia shume e stresuar...dicka te ndodhe kaq shpejte shume anormale nga ajo..naiviteti i saj eshte shume i bukur dhe cute.

Shihemi!

KejsiGerdeci dhe DaniStilinski