Roadtrip Life

7

Ik kom aa op schiphol. Als ik door de deuren loop kijk ik nog even achter mij omdat ik me naam hoor.
"KUT KUT KUT".
Me moeder is opzoek naar me ik sta op een groot bord.
Ik ren naar de wc en doe me vermomings kleren aan en een buld make-up op me gezicht en loop de wc weer uit.
Ik neem de bus naar het concert gebouw.
"Wow wow wow".
Ik kwam aan en zag dat nog niemand in de rij stond en ren naar de rij en ga zitten.
"Wow wow wow ik sta gewoon helemaal vooraan❤❤"
Ik pak me tellefoon en ik zie dat ik 94 gemiste oproepen heb allemaal van hetzelfee nummer.
'RYEEEE, Pleaseeeee hou op'
Denk ik bij mezelf.
Na een paar uur wachten komen de eerste grote groepen aan. Ze komen ook 3 dagen wachten.
"Hey"
Zeg ik tegen 1 van die meiden.
Ze zegt heyy terug en vraagt of ik ook fan ben van one direction.
Ik lach en zeg
"Haha jazeker"
We prateb nog super veek met elkaar ik ben er achter gekomen dat ze sophie heet. Toen moest ik natuurlijk ook zeggen hoe ik hete maar ik kon me eigen naam niet zeggen want overal was mijn hoofd en naam te zien dus ik zei de naam van me moeder want daar heb ik ook het kaartje van.
Na de eerste nacht kregeb we een bandje voor ons vak zodat we ook nog even weg konden.
Sophie en ik gingen amsterdam in om te shoppen.
Toen we langs de Starbucks gingen zag ik me hoofd weer.
Sophie zei
"Kijk dat meisje zou ook naar harry styles gaan alleen ik heb der nog niet gezien"
Waarop ik zeg
"Mischien gaat ze wel eerst ergens anders heen en dan de rij in gaan"
Ze lacht en zegt
"Haha ik vind het alleen wel een beetje raar want wir rent er nou weg voor een jongen in een onderbroek en hij heeft ook nog een lekkere sixpack"
Ik keek der verbaast aan en vroeg
"Waar staat dat?"
Ze lacht nog harder dan net en zegt
"Ik zoek altijd uit wie er weg is en waarom"
Ik lach er om maar ik ga dood van binnen.
We drinken onze Starbucks leeg en lopen weer terug naar ons vak.
En we gaan weer zitten inmiddels is het alweer donker en gaan we weer slapen.
Als we wakker worden zijn we echt super koud.
We gaan elkaar allemaal knuffelen zodat wr allemaal warm worden maar het helpt maar een beetje.
Dan komt er een man met verwarmings doeken voor iedereen en heerlijk warm zijn ze.
Ineens hoor ik allemaal meiden gillen.
Sophie en ik kijken elkaar aan en zeggen tegelijkertijd
"Waar is harry styles"
En staan op. Maar daarna zit ik ook meteen weet en zeg in me zelf
"Kut rye wat moet hij nou weet in nederland"
Sophie kijkt me raar aan en zegt
"Gaat het?"
En zeg terug
"Ja iets te snel opgestaan daar krijg ik een beetje hoofdpijn van"
Ze lacht en zegt
"Ow ja dat heb ik ook zo vaak"
Dan kijkt ze weet naar rye.
Als ze wat dichterbij komen vragen ze aan de directioners of ze mij hebben gezien.
Gelukkig iedereen zegt nee.
Maar dan loopt hij naar mij en kijkt me raar aan.
Kut denk ik bij mezelf. Maar dan zegt sophie tegen rye
"Ze is te snel opgestaan net"
En ze lacht heel hard.
Ik lach zachtjes mee maar niet te hard want anders hoort hij dat ik het ben.
Hij lacht ook en loopt weer verder.
Dan zegt sophie tegen mij
"Jij bent linda he"
Ik kijk der aan met tranen in me ogen.
Ze knuffelt me bijna dood.
"Ik kon het niet meer in engeland wil het alsjeblieft tegen niemand anders zeggen anders moet ik terug en mag ik niet meer naar harry"
Ze zegt
"Sshhhhttt het komt wel goed en ik hou me mond totdat het concert is afgelopen"
Ow wat ben ik blij nu ze zegt gewoon niks.