Roadtrip Life

21.

Pov. Linda

Bammm!! Ik wordt wakker door een harde klap en merk dat Brooklyn naast mij ook wakker schrikt "Oww sorry!!" Zeg ik terwijl ik mijn been wegtrek die perongeluk vanacht over hem heen is gevallen. Dan komt er ineens een vrouw aan, volgensmij was het die vrouw van gisteren. "Dag dame en heer, ik ben hier voor linda want ze kan hier niet haar hele leven alleen wonen. Even kijken..... in haar docé staat dat ze nog maar 14 jaar is dus wij hebben de mogenlijkheden voor een adoptiehuis of een pleeggezin, we kunnen je ook naar oude familieleden brengen of mischien naar een tehuis.." Brooklyn en ik kijken naar elkaar van what te fuck gebeurt hier dan zegt brooklyn "Mogen we ons eerst even omkleden dan kunnen we zo overleggen met elkaar." Op een zo'n vriendelijke manier. "Ehhh ja sorry pardon." Zegt zegt een ongemakkelijk lachje.

Als ze uut de kamer is belt Brooklyn, Andy en zegt dat ze zo snel mogenlijk naar onze kant moeten komen. Ik heb me ondertussen al aangekleed en Brooklyn 5 minuten later ook. Dan lopen we samen met een rood hoofd naar buiten wamt de andere jongens kijken ons verbaast aan, als ze ons twee uit de zelfde slaapkamer zien komen. "Nee we hebben niks gedaan, Brooklyn heeft alleen bij me geslapen i.v.m. de omstandigheden." Ze lachen en schuden met hun hoofd. "Ja ja leuk, maar laten we even ter zaken komen, wara gaat ze heen!?" Zegt Andrea. De jongen kijken elkaar allemaal aan en zeggen "Nee sorry ze kan niet bij ons wonen, dat lukt gewoon echt niet."

Dan komt Andy ineens met een idee "Wat als we haar moeder hier heen halen en hier gaat wonen." Normaal mag ik mijn moeder niet, maar om bij deze jongens te blijven doe ik alles. Dus ik gaf het nummer van me moeder aan Andrea en zei zodra het was geregeld dat ze weer terug was. Tot die tijd zou ik op het appartement blijven slapen waar ik nu ook slaap en de jongen zouden me in de gaten houden.

Toen gingen we evwn chillen bij de jongen thuis. Tenminste dat dacht ik, maar ik werdt er met Brook uitgezet. Toen zei die "Ehh... zullrn we dan wat gaan drinken?" Ik lach en knik dat heel liefjes. We lopen samen naar buiten. En pakken een taxi naar londen. Dan komen we aan bij de london eye. "Brooklyn! Omgg!" Hij lacht en stapt me mij de london eye in en bestellen wat drinken
(Idk of dat kan maar in dit verhaal wel😂)
Ik bestel een cola en hij ook. We zitten naast elkaar naar buiten te kijken. Het begint een beetje schemerig te worden. Op een gegeven moment waaren we bijna boven en begon Brook eindelijk een gesprek "Ehhh linda? Ik weer niet of je het door hebt gehad maar ehhh ja hoe zeg ik dit ehhhh ik eehhh vind je ehhhh eigenlijk ehh best wel leuk." Hij durfde daarna niet meer in me ogen te kijken. Maar dit was zoo schattig en zei dus terug "Ik ehhh eigenlijk ook." Dan kijken we elkaar en we komen steeds dichter bijelkaar. Em dan komt het moment van me leven die ik nooiy had verwacht dat dat in de London eye zou gebeuren. Mijn lippen raakte die van hem. Het voelde alsof er een grote bom met vlinders ontplofde in mijn buik.