Ik word wakker op mijn kamer. Ik kan me gisteren nog goed herinneren echt een geweldige avond.
Ik ga zitten en zie het cadeautje liggen die ik van Brooklyn had gekregen. Zal ik hem open maken? Ja fuck it gewoon doen.
Ik pak het. En pak plakbandje voor plakbandje alles uit. Dan kom ik aan bij het laatste papiertje. Er ligt een briefje op en er staat op
'Made my Andy'
En sla het laatste papiertje open. En zie een foto van mij en brooklyn bij ons eerste gesprek. Over dat ik boos was op rye. Ik lig hier in zijn armen. Ik zei tegen hem op dat moment dat hij voelde als eem broer.
Ik krijg tranen in mijn ogen als ik naar de foto kijk. Dus draai ik hem even om maar dat had ik niet moeten doen. Want daar staat een stukje tekst van brooklyn namenlijk.
'Lieve linda,
Ik ken je nog maar een maandje maar nu beteken je al veel voor mij, je bent de eerst persoon die zei tegen mij dat ik voelde als een broer ik voel me zo fijn bij jou ik hoop dat je een fijne verjaardag hebt
Xxx Brook🙈'
Naww wat lief. Er komen nog meer tranen te voorschijn.Ik zie het briefje met 'Made by Andy' nog naast mij liggen en bedenk me. Hij is nooit boos op mij geweest. Ik ben alleen boos tegen hem geweest. Ik begin nog erger te huilen en wil naar de andere kant rennen.
Als ik in de badkamer kom zie ik andy staan. En nee niet naakt en ook niet half naakt. Nee gewoon. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel en laat het briefje zien.
'Je bent nooit boos op mij geweest he?' Vraag ik.
'Nee, nooit, ik wilde het alleen voor mijn vriend opnemen' zegt hij terug
Hij knuffelt me terug
'Het spijt me zoo erg dat ik zo boos was over jou!' Zeg ik met nog meer trane in mijn ogen.
'Het geeft niet, het geeft niet' fluisterd hij in mijn oren.
Ik laat hem los en geef een seintje naar het cadeau van brooklyn en loop naar de andere kant. Ik zie als eerste rye die op me af komt rennen alsof hij me jaren niet heeft gezien. Ik lach me kapot hoe die rent en lig al voor dat hij bij mij komt op de grond en kan niet stoppen met lachen.
Na dat rye klaar was met knuffelen zag ik dat brooklyn heel erg gespannen. Waardoor ik ook automatisch gespannen werd en daarom liep ik eerst naar mikey en jack en gaf hun een knuffel. Als laatste knuffek ik mikey en fluistert in mijn oor 'hij mist je' ik kijk hem aan. Hij geeft een seintje met zijn oog richting brooklyn. Ik loop rustig naar hem toe en ga naast hem zitten en zeg
'Ehhh ja ehhh dankje voor ehhh het cadeau' en geef een klein lachje erbei. Nee linda wat doe je nou je bent te gespannen denk ik in me zelf. Hij zegt terug 'ehhh ja ehhh geen probleem. Het duurde niet lang maar ineens hielt ik het niet meer en hij blijkbaar ook niet meer. Ik begon te huilen en knuffelde hem bijna dood. En hij mij ook. Op de achtergrond hoor ik allemaal geluiden zoals 'aawww' en 'sinds wanneer huilt brooklyn'
Ik begin te lachen en te huilen ineen en brook ook. Na 5 minuten kijken we elkaar aan maar meteen knuffelen we elkaar.Na een tijdje loop ik terug naar de andere kant richting mijn kamer.
Ik plof op bed. En denk
Hebben we nou verkering. Nee dat kan niet hij heeft mij niet gevraagt en we kenne elkaar nog geen eens en mischien vind ik hem geen eens leuk en was dit alleen voor vriendschap of nee ik weet het niet meer. En zucht.
JE LEEST
Roadtrip Life
Fanfictionwanneer je ouders schijden en je vader een nieuwe vrouw vind in engeland moet je naar engeland verhuizen wat je echt verschrikkelijk vind en probeert het tegen te gaan maar dan toch moet je mee en dan kom je aan je wil geen vrienden worden met de ni...