20.

122 10 3
                                    

Pov. Linda

Daar kwamen drie brancarts binnen gereden. 1 met me vader, 1 met me moeder en 1 met me zusje. Ze zaten onder het bloed. "NEEEE, DIT IS ALLEMAAL MIJN SCHULD, PAPAAA, MAMMAAAA NEEEEEE, IRISSS." Ik schreeuw het uit. Het doet echt niet normaal pijn. Dan voel ik armen om me heen van de jongens. Er komt een dokter aangelopen en zegt bezorgt "heyy meisje, als dit je ouders zijn gaat het niet zo goed met ze, de amubulance is telaat aangekomen en het lijkt erop dat ze overleden zijn."
Ik begin nog erger te huilen en de jongens nu ook. We gaan in de wachtkamer zitten, op hoop. Na een paar uur wachten komt er eindelijk een dokter naar ons toe en schud zijn hoofd dat het niet is gelukt. Er beginnen tranen over mijn wangen te rollen. En de jonhens en ik troosten elkaar. Dan vraagt de dokter "wilt u uw ouders nog zien, want we gaan ze naar de begraafplaats brengen zodat familie daar afscheid van ze kunnen nemen." Ik schud mijn hoofd, want ik ga dat niet aankunnen.

We rijden in de auto van de jongens terug. Het is de hele weg stil, als we aankomen staat daar een onbekende vrouw. Het lijkt alsof ze ons op staat te wachten, naar waarom? Als we de auto uitstappen komt de vrouw idd naar ons toe en vraagt "wie van jullie is ehhh even kijken, linda?"
Ik stap naar vooren en zeg "ehh ik mevrouw?" Ze geeft me een hand en zegt "aangenaam, ik ben Andrea en ik ga een nieuw thuis voor je zoeken i.v.m. de omstandig heden." Ik krijg tranen in me ogen. En ja hoor daar ontsnapt er eentje. Dan komt Andy aanlopen, ik wil op hem afrennen maar ik wordt tegen gehouden door Rye "Dan blijft ze tot die tijd bij ons wonen, dag mevrouw." Zegt Andy geirriteerd. Ik lach erom door me tranen heen. Boos loop de mevrouw weg. Zucht. Rye laat me los en ik ren naar Andy en zeg "Dankje, ondanks wat er allemaal gebeurt is." Hij lacht toen ik dat zei, maar de jongens keken hem boos aan. We lopen naar binnen. Ik ben erg moe en wil slapen, ik loop naar de badkamer. En zit te twijfelen welke slaapkamer ik moet nemen, maar neem toch mijn eigen en ga slapen....

Pov Brooklyn

We lopen naar boven. Ik, Rye, Mikey en Jack zijn erg boos op Andy van wat hij heeft gedaan en linda lijkt het gewoon helemaal vergeten te zijn, als ze het uberhaupt nog weet. We komen binnen en zie dat linda meteen naar de badkamer loopt. Ik zucht. Ik wil eigenlijk achter haar aan lopen maar ik moet eerst de ruzie met Andy oplossen. We gaan op de bank zitten met z'n allen. Dan begint Rye met praten "waarom Andy, waarom" er kwamen meteen tranen uit zijn ogen lopen Mikey geeft hem een hele grote knuffel en zegt "hij heeft het vast niet expres gedaan." Dan komt Jack er nog tussen springen "maar hij heeft het wrl gedaan." Andy krijgt de tranen in zijn ogen "het spijt me echt heel erg ik kon er ook vrij weinig aan doen toen ze erg stil de hoek om kwam lopen en haar ouder.... ik weet het ook allemaal even niet meer." Dan kijken we elkaar aan en lopen we naar elkaar toe em geven elkaar een groepsknuffel dan zegt rye "tussen al dit gedoe door blijven wij tijd roadtrip." Met die woorden gaan we allemaal naar bed, behalve ik, ik ga naar linda. Want ik ben erachter gekomen dat ik haar eigenlijk best wel leuk vind. Ik loop haar kamer ik en ze schrikt ineens wakker "Brooklyn? Wat doe jij hier?" Ik kijk haar aan en zeg "ik dacht dat je wek met me samen wilde slapen na deze gebeurtenis enzo" ze lacht en knikt. Ik ga ongemakkelijk naast haar liggen. Ik voek dat zij het zelfde vielt als ik. Gelukkig na 5 minuten draait ze zich om waarna we erg dicht opelkaar liggen, echt geweldig dit. Na een poosje val ik ook in slaap..

Roadtrip LifeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu