SON BEKLEYİŞ

DİĞER YARIM

Onun mutluluğunu kendi mutluluğunun önüne koymak işte gerçek sevgi

Sevmenin hem en güzel ,

Hemde en acılı hali...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Artık aklımdan çıkmıyordu. Her saniye, her dakika , her saat onu düşünüyor arada bir o son bekleyiş yazısının olduğu yere gidiyordum.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tam yedi yıl oldu. Ben o duvar yazısının yanına her yıl aynı tarih, aynı saat bir çizgi daha koyuluyordu. Bu kez o yazan kişiyi görmek için daha erken gittim. Bende kırmızı sprey boyayla
"Seni tanıyorum,güzel gözlüm benden kaçma, seni bekleyeceğim." diye yazı yazdım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Birkaç saat sonra oda geldi. Ve yazdığım yazıyı gördü. Yazının yanına bir çizgi daha attı. Ve yere diz çöküp ağladı. Sanki içimde fırtınalar kopuyordu. Onun beni sevdiğine hep inanmak istedim ve o gün yine aynı o göz yaşlarını, yüzünü gördüm. Bana bakıp o kalbimi çaldığı tatlı ,sımsıcacık ,masum gülüşünü yaptı. Yanına yere diz çöktüm.
" Senin geleceğini biliyordum. Seni hep bekledim. "
O yüzüme sadece baktı. Birkaç dakika sonra
"Seni görmüyeli ne kadar büyümüşsün. On yıl oldu değil mi ?" dedi. "Evet" dedim. "Belki bir daha karşılaşırız diye her yıl geliyorum. Ama seni hiç görmedim benim küçük meleğim. " dedi. Onu izlemekten adını sormak hiç aklıma gelmemişti. Aşk bana göre dünyanın en saçma duygusuydu. Aşk her insana bu duyduğu bir kere yaşattığını anlamıştım. +

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bana"Gözlerini kapatıp ona kadar saymamı " istedi ve istediği gibi yaptım .Ona hiç kuşkusuz güvendim.O anlıma bir öpücük kondurup," Sen benim bu hayattaki helalimsin ."dedi.Ve ben hala saymaya devam ediyordum o kadar çok mutluydum ki.On dediğimde o çoktan yok olmuştu bile. Hala neydiği belirsiz birini seviyordum.Bu aşk denen duyguya anlam veremiyordum.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Aşk insanı tek hamleyle mat edendir.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Daha sonra etrafıma bakındım. Ama onu bulamadım.Eve gittim.Hala masallarda olduğumun düşünüyordum.Sanki dünyanın en mutlu genç kızıydım.Ama bir yandand mutsuzdum da sadece yılda bir kez görebiliyordum.Ama çoğu aşıklar sevdiği gözünün önünde olsun,ona bakıyım ,ona her baktığımda yeniden aşık olmayı ister.Bazen aşk insanı hem güldürür , hem ağlatır.Galiba bana her iki yaşatıyordu.Uzun zaman olmuştu.Hala o olayı unutamıyordum.

Düşündükçe nefesim kesiliyor.Ağlamaktan ise gözümde göz yaşları kalmıyor.Sesimi çıkaramıyordum.Avazım çıktığı kadar bağırıyorum. Ama kimse duymuyor.Kendi sesimde kendim boğuluyordum.Dünya başıma yıkılmıştı.Bunun tek sebebi hala olayı çözülememiş bir cinayetti.Annemi kaybetmem beni hayattan koparmıştı.Bir yarım hep eksikti.
Onun acısını sadece şiirlerime ,defterlerime gözyaşlarıma anlatabildim. Gözyaşlarımla ıslanan bütün sayfaları size anlatayım. Size anlatayım dedim ama kelimeler boğazımda düğümleniyordu. Bir cümleyi bırak tek bir kelime bile edimiyordum. Sadece gözyaşlarımla anlatabiliyordum. Tabi oda beni anlıyana. İyice yalnız kaldığımı hissetmeye başladım. Kendimi iyice kaptırdım. Artık yarı ölü, yarı canlı yaşıyordum. Benim için hiçbir önemi kalmamıştı. Tabi bir yarım daha vardı .Babam .Ama annemin yerini asla tutamazdı. Sözcükleri dilimle değil , gözyaşlarımla anlatmaya başladım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Yatağımın baş ucunda resmin
Bir yandan ağlayan gözlerim
Bak anneciğim bende yatıyorum ama senin gibi değil
Bak yüzüm gülüyor ama seninki değil
Bakıyorum etrafıma ama sen yoksun
Bir gölgen dahi yeter bana kokun burnumda
ellerim ellerimde hissederim sanki anneciğim..

NERDESİN ANNECİĞİM ÇOK YALNIZIM...