30 Doors

22nd Door

Anger is like an acid that can do more harm to the vessel in which it is stored than to anything it which it is poured.
-Mark Twain
***

"Vlad, hindi ka ba nagtataka kung bakit sobrang dali ng 23rd floor?" nababahalang tanong saakin ni Angelyn. Nakakapit ito sa braso ng kaibigang si Maxine habang nakakapit naman sa kanya si Bella.

"Baka naman may planong gulatin tayo ng pycho na 'yan at patayin tayong lahat ng minsanan. Huwag naman sana, magpopropose pa 'yong boyfriend ko sakin!" Napatakip si Bella ng bibig nang maisip ang mass murder na maaaring pinaplano ng mastermind.

Nasa harap kami ng main door ng 22nd floor at walang umiimik maliban sa tatlong magkakaibigan. Marahil ay may aftershock pa ang ilan sa awayang Larryson at Sykyoe. Lahat ay tila maingat sa mga binibitiwang salita at para bang ang tatlo lang ang walang pakialam sa alitan ng dalawang lalaki kasama na si Maddie.

Kahit naman noon pa. Wala talagang pakialam ang tatlo sa mga nangyayari sa opisina at sa mga empleyado. Sila-sila lang ang nakakaalam sa kani-kanilang sikreto. Minsan nakakausap ko ang mga ito at nakakakwentuhan pero doon din natatapos ang pakikisalamuha nila saakin. The three girls were very civil pagdating sa opisina. They have kept their own dramas on their own.

Sa kanilang tatlo, si Maxine ang pinakasimple. Boyish ito kung umasta kaya madalas napagkakamalang bisexual. Hindi naman daw ito tomboy dahil may fiancé na siya na pinakilala niya saakin noon nang minsang aksidente ko silang nakasalubong sa isang supermarket. Si Bella naman ang pinakaexpressive sa kanila. Lagi nitong bukambibig ang boyfriend niyang lagi siyang hinahatid-sundo. Minsan nadatnan ko pa sila ng nobyong sweet na sweet na kumakain sa baba ng building. Seeing them made me miss Karen. Si Angelyn naman ang hopeless romantic sa kanilang tatlo. Lagi itong nakatutok sa cellphone habang nanonood ng K-Drama. Siya ang single sa kanilang tatlo. Niligawan na ito ni Simond noon pero parang wala pang isang lingo ay binasted na niya ang lalaki.

There is no way that these three can commit a heinous crime like what we're at. They are too normal to function as killers. Pero hindi rin ako sigurado kung inosente sila. Sa sitwasyon namin ngayon, even a fly can be a suspect in this crime.

Lumingon ako kina Satana at Kid na nasa likuran ni Natas. The three have gotten closer together. It seemed like they are boiling on something so mysterious. Muli kong naalala ang sinabi saakin ni Nicolla kanina.

Nang pansinin ko ang babae'y nakahawak ito sa sariling mga bisig habang nakatingin sa tatlo. Nang bumawi ito ng tingin kina Satana'y nalipat ang atensyon niya sa gawi ko. Kababakasan ng sobrang pag-aalala ang mga titig nito. Could she be telling the truth or could she possibly be an inveterate liar na hindi ko lang napapansin?

Umiling-iling ako. Hanggang ngayon wala pa akong suspect na sa tingin ko'y mastermind ng lahat ng ito.

Napansin ko ang natitirang orasan sa laptop: 142:46:02 hours. Six more days. Martes na ng pasado alas dos ng hapon at wala pang pinapadalang email ang spammer.

May mga nagsiupuan na sa lobby ng 22nd floor. Ang iba'y humilata na sa harapan ng apat na pintuan elevator. Naupo ako sa pader na malapit sa lobby at sa mga elevator. I got easier access to both parts. Mas mapapansin ko ang lahat habang naghihintay ng mga susunod na kaganapan.

Nakatitig lang ako sa harap ng Macbook habang ang iba'y tahimik pa rin. Marahil ay napagod na din sila sa mga pangyayari at mas minabuti nang ipunin ang natitirang enerhiya. We have not eaten for half a day. Ramdam ko nang kumakalam ang sikmura ko.

"Mister Molina, I think the killer is saving the grand massacre for us all. Mukhang naubusan na siya ng riddles at puzzles." Mina on her bored tone and bored face. Naupo ito sa pader na katapat ng sinasandalan ko. Maybe she thought of having the same access on both sides as well. Matalino talaga ito kaya naman sa lahat ng interns, sila ni Rielle ang may pinaka-outstanding na performance sa nagdaang buwan. Pabalik-balik ang tingin nito sa magkabilang panig. Tumititig ito sa bawat isang naroon which was a bit creepy and intimidating to some.