Stereo Hearts [BOOK 1] *Self-Published|Out of Stock*

CHAPTER 49

CHAPTER 49

 

“Hoy anong ginagawa mo diyan? Bat di ka pa pumasok” Nilapitan ko si Charlotte at pinoke.

“Huy! Babae! Nagmumukha ka ng taong grasa jan! Tayo!! Bahala ka magdodoor bell na ako.”

“Walang tao diyan.”

“Ha?! Kaya ka ba ganyan kasi walang tao dito at hidni mo dala ang susi?”

“Mag-isa ko lang nakatira diyan.” Hanep to. Parang si Laurence lang ahh.

“Ahh. Ganun ba? Bat di ka pa tumayo diyan at pumasok?”

“Sorry, sobrang iritang irita ka na ba sa akin?” sabi niya sa akin out of no where.

“Ha?”

“Sorry ha. Kung lagi kitang kinukulit. Akala ko kasi… kasi… *huk*” Teka.. is she crying? Umupo na din ako sa harapan niya at hinawakan ang pisngi niya pero tinapik lang niya ang kamay ko. First time niya ginawa yun.

“Ano bang problema mo?! Ha!?”

“IKAW! Akala ko, mamahalin mo din ako.. hindi pala.”

“Ha? Ano ba yang pinagsasabi mo?”

“Hindi mo ba napapansin? Kung bakit lagi kitang kinukulit? Kasi nga diba mahal kita? Matagal na. Dati rati niloloko ko pa sarili ko na hindi kita mahal dahil sa gwapo ka lang. Pero hindi ehh. Unti unting nahulog ang loob ko sayo. Lalo na ng… ng… ng…. niligawan kita.”

“Joke ba yun? Babae nanliligaw sa lalaki? Astig ha. Hahaha!”

“Pero nagkamali pala ako. Nagsisisi na akong minahal ko ang katulad mo. Lagi mo na lang  tong ginagawa sa akin. Pagmay makita kang EX mo sasabihin mo Babe, Hon at kung ano-ano pa. Para lang magmukha akong kawawa at maalis sa tabi mo. Pero hindi ako sumuko. But it’s useless. I’m a pathetic loser.” Umiyak na lang siya ng umiyak pero mahina lang. Buti na lang at gabi at walang nakakakita.

“Hayy. Sige, pasok na ako. Uwi ka na. Bye!” Sabi niya sa akin at pumasok na ng hindi man lang ako tinignan. Ni hindi ko nga naaninag ang mukha niya ehh.

CHARLOTTE POV