Transformers/Angel i przyszłość

20.Anioł z piekła rodem.

#Bumblebee

Zapytam jeszcze raz. Dlaczego tu jest Nadia z skrzydłami w białym stroju, gdzie ja jestem i dlaczego tu jestem?

-Cześć Bee.-Powiedziała jakby nigdy nic. Śni mi się to prawda?-Nie. Nie śpisz. To znaczy śpisz, ale ja... No kurde. Śpisz ale ja jestem tutaj na prawdę.

-Słyszysz moje myśli?-Spytałem.

-Tak.

-Dlaczego masz skrzydła i jesteś tak ubrana?

-To chyba oczywiste. Umarłam. Teraz jestem Aniołem.

-Kto to anioł?

-Oj Bee. Ktoś inny ci to wytłumaczy. Dlaczego nie powiedziałeś mi, że masz syna?

-Boo, no bo zapomniałem.-Sama prawda, błagam nie wnikaj.

-Dobrze. Przyszłam się tylko pożegnać. Mam jeszcze jedno miejsce do odwiedzenia. Zobaczymy się za chwilę w hangarze głównym.-I zniknęła. A ja się obudziłem. Natychmiast pobiegłem tam gdzie wskazała. I rzeczywiście tu stoi! Przed nią Megan, a pod ścianą Wszystkie boty i ludzie.

-Jakim. Cudem. Ty. Tu. Jesteś?-Spytała młodsza.

-Jestem z niebiańskiej policji. Musisz zapłacić za swoje morderstwa.-Odpowiedziała skrzydlata.

-Że co słucham?-Ona się przesłyszała, i ja chyba też. Że co słucham?

-Czeka cię kara, czyli to czego nienawidzisz najbardziej.

-Nie mówiłam ci tego... ANGEL WYGADAŁAŚ SIĘ?!

-Nic, nikomu nie mówiłam, nie wiem co tu się dzieje i chyba nie będę wnikać.-Następczyni wszechiskry uniosła ręce w geście obronnym. Nadia za to podeszła do żywej przyjaciółki i założyła jej bransoletkę, przez co Megan zemdlała.

-Co jej zrobiłaś?!-Krzyknął Megatron.

-Zaraz się obudzi. Będzie znała swoją karę, jej czas i za co. Żegnajcie, bo już nigdy się nie spotkamy...-Przerwała Nadii, Angel.

-Jak to?

-Transformery łączą się z wszech iskrą. A niedługo nawet i z tobą... Czas mi się kończy.-I Nadia zniknęła.

-NIEEEEEEEE!-Megan się obudziła.-DLACZEGO JA?! NIE BĘDĘ! AAAGHR!-Złapała się za nadgarstek z bransoletką.-SPADAJ NADIA! NIE BĘDĘ IM SŁUŻYĆ! AHGR! PRZESTAŃ! DOBRA! ALE PRZESTAŃ!-W tym momencie ból musiał ustać bo odetchnęła głęboko.

-Co się dzieje?-Megatron uklęknął obok niej.

-Muszę...