Eskiden, ki bu çok eski olmayan bir zaman dilimine tekabül ediyor, yağmurlu günlerden nefret ederdim. Hava kapalı olduğu için kötü düşünceler , iç karartıcı fikirler kaplardı zihnimi. Şimdi ise yağmurlu havlar bana sadece mutluluk veriyor. Şaşırararak izliyorum. Ki bunun sebebini de biliyorum aslında. Ailem dediğim birisine kavuşuyor olmak beni bu havalarda mutlu kılan. Onunla geçirdiğimiz mutlu günler. Onun yanımda oluşundan dolayı artık yağmuru da , karı da kışı da çok seviyorum💓
Bir çoğu için hüzünlendiricidir yağmur. Ama benim için mutluluk demek artık. Sıcak çayını alıp ısınmayı bana sevgiyle bakan bir çift yeşil, kocaman koskocaman gözler eşliğinde beklemek demek. Onunla konuşmak, onunla gezmek, ders çalışmak, derse gitmek, ayrı yerlerde de olsa onunla uyuyup onunla uyanmak, bana nefret ettiğim her şeyi sevdirdi.
Hayat çok uzun bir yolculuk. Sırf onu tanıdığım için binlerce kez şükür.
