Bazen anlıyorum.. diyorum ki artık olmaz. O geri dönmeyecek. İki dünya bir araya gelse de o gelmeyecek. Sonra bazen bi iyi davranıyorsun bana, bakıyorsun bazen suratıma, seni her zerrene kadar izlediğim gözlerime bakıyorsun diyorum bi şans var. Gelicek. Sonra... Yeniden kırıyosun beni, gelmiyosun, her gün biraz daha üzülüyorum. Üzüyorsun.
Birini unutmak o kadar kolay mı diyorum kendime. Cevap arıyorum... Ve buluyorum. Yok o kadar kolay değil. Belki de unutabilir diyorum. Çünkü hiç sevmemiş beni, tabii kolay unutur.
Bir insanı unutmak; Önce yüz ifadelerini, sonra tamamen yüzünü daha sonra sesini en son da kokusunu unutur bir insan.
