Seni seviyorum. İnan bundan hiç vazgeçmedim, yalnızca söylemekten çekindim. Çünkü her 'seni seviyorum' dediğimde parçaladın ve kalbimde kırılcak yer bırakmadın. Şimdi kırılan tüm parçam farklı anılara dağıldı toplayamıyorum. Nefes bile aldırmıyo kırılan kalbimin sızısı. Nefes bile alamıyorken doğru dürüst nasıl birleştiriyim o iki kelimeyi.
İlk defa bu kadar gururluyum senin karşında. Ama sen git dediğinde sana koştuğum zamanlara say.
Gururuma rağmen kötü günlerinde koşup gelmelerimden anla.
İnan adım atmaya mecalim kalmadı. Çünkü gelemiyorum sana.
Ama yaşıyorum. Sırf aylar sonra gördüğüm yüzünde düşmanlık değil pişmanlık olduğu için.
