Sevgiliden ya da bir dosttan insan neden vazgeçer bilir misin? Ona umudun kalmamıştır. Her daim hatalarını kabul edersin ama bir zaman sonra sevgin anlamsızlaşır. Umudun kalmaz. İstemesen bile uzaklaşmak zorunda kalırsın sonra bir süre geçer aylar olur hatta yıllar. Kendi kendine düşünür durursun , vazgeçmeseydin ne olurdu? Hala sever mıydın ya da hayatında gördüğün en iyi insan mıdır? Düşünürsün öyle sonra bir çıkmaza düşersin , hatta bu çıkmazda kaybolur kendini ararsın sonra bir bakmışsın kendinde değilsin. En iyi arkadaşın çakmak ve sigara olmuş ya da alkol. Kimseyle konuşmak istemezsin. İçini açmak istersin güvenerek anlatabileceğin kimse yok. Ne garip dimi dersin sonra kendine , kimsen yok. Kendinden başka kimsen yok. Acı verir sana , bağımlı olduğun herşey anlamsızlaşır yaşamak bile ağır gelir bazen. Ağlayamazsın da. Sadece o boşlukta çıkış kapısını arar durursun. Ya da seni bulmalarını beklersin. O bekleyiş , belki senin ölümün olur belki kıyıya vuran bir gemi. Ya umut olur ya da çukurların sana açtığı bir mezar. Acı gerçek bu, ne yazık ki..
~Sen yinede sıkı giyin kimse almasın kokunu.
