BETA-(1.EVRE)#WATTYS2018

~YOK~

Grimsi gözleri tekrar yerini aynı mavilere bırakınca,artık çok olduğunu ve ne biliyorsa anlatmasını ona kibarca(!)söyleyecekken,birinin ufakta olsa bir fısıltı edasıyla yarım istediğini duydum.Başımı sesin geldiği yöne doğru döndüm ve söylemek istediklerimi bi kenara bırakarak yürümeye başladım.Matth beni takip ediyodu ve bunun farkındayım,ses dahada artıp kulaklarımda çınlamaya başlayınca yürümeyi bırakıp,hızlı bir şekilde koşmaya başladım.İlerde kimin olduğunu bilmediğim bir beden görünce,hızımı arttırdım ve dahada yaklaşınca gördüğüm şeyle bir kere daha dehşete düştüm çünkü bir beden değil burda tam 2beden vardı.Koşarak yanlarına oturdum,yüzündeki kanlardan dolayı kim olduklarını çözemesemde,kız olanın miley olduğunu anlayabilmiştim çünkü benim önümdeki bedenin aksine daha az yara almıştı belliki bu herkimse mileyi korumaya çalışıyordu.üzerimdeki Bizi buraya gönderenlerin verdiği ceketi  hemen  attım ve altındaki siyah atleti çıkarıp,karşımdaki bedenin yüzünü silmeye başladım bir yandanda vücüdünün başka yerlerinde sorun varmı diyede bakıyorum.Matthde bu arada mileye bakıyodu.Diğerleri nerdeydi,hala hayattalar mıydı hiçbir fikrimiz yoktu.Elimdeki atletle karşımdaki bedenin yüzünü iyice siliyordum bu arada üzerimde sadece siyah sütyenim vardı ama umurumda olduğu söylenemezdi,Bedenin yüzünü biraz daha silince karşımdaki kişinin Lucas olduğunu anladım.
Şimdi dahada dehşete düşmüştüm çünkü Lucas,mileyi korumak için yaralanmıştı ve ben lucası ilk gördüğümden beri içimde olan nedenini bilmediğim duygu bana kaybetme acısı yaşatıyordu.Hemen elimde atletle yüzünü silmeyi bıraktığım lucasın yüzünü tutup elimle hafifçe tokat atmaya başlamıştım bir yandanda sürekli adını söylüyorum,birkaç dakika sonra yavaşça kirpiklerini aralamaya başlamıştı.Gözünü yavaşça açtı ve derin derin nefes aldı,beni gördü ve dudaklarının hareketinden birşey demek istediğini anladım ve yüzüne yaklaştım"su...su"gözlerine baktım aslında hepimizin sorunu olan suyu hala çözememiştik,olumsu anlamda kafamı salladım.Eliyle ilerdeki bi noktayı gösterdi.Ah tanrım su bulmuşlardı ve bunu söylemek için gelirken canavarla karşılaşmışlardı."Tamam...Kalkabilirmisin...mataralar düştü"evet anlamında gözlerini kapattı.Yerden kalkıp matthe baktım mileyle konuşmaya çalışıyoduki pekte işe yaradığı söylenemezdi ve sanırım miley şok yada panik atak gibi birşey geçiriyordu,haklıydıda.Matthe"ileride su varmış oraya gitmeliyiz...belki diğerleride oradadır"dedim lucasa baktı ve "tamam" dedi.Lucası elinden tutup kaldırmaya çalıştım,ellerini boynuma ve beline  koyarak bana destek olması sağladım.matthte mileyi kucağına almıştı ve lucasın gösterdiği yöne doğru gidiyorduk.Emin değildim ama matth lucastan hoşlanmıyordu ve Lucas içinde bu geçerliydi burda hayattta kalmak  istiyorsak birbirimizle iyi geçinmeliydik diimi(!)
Lucasın ciddi anlamda ağırlığını üstüme verip yürümesiyle azda olsa tökezliyodum ve birkaçkez düşme vakasıda geçirmiştim.Lucastan gelen bi kıkırdıyla ona baktım,ne neydi komik olan,suratıma bakıp yaralarından gülemesede dudağındakı kıvrımı görebiliyordum."Ne komik olan ha"suratıma bakmayı sürdürerek"Bak aynı böyle bakıyodun"dedi kaşlarını hafifçe çatmış dudaklarını yaraların el verdiği kadar büzmüştü,hiçte bile ben öyle bakmıyordum,hiçbir cevap vermeden gözlerimi devirerek önüme döndüm.Biraz daha yürüdükten sonra ağaçlar iyice azalmış ve seyrekleşmeye başlamıştı.daha çok yürüyemezdim sanırım,su kıyısına gelince kendimi suya atmıştım.Suyu içip ve yıkandıktan sonra kıyıya oturmuştum,matara çantasını matthle  koşarken düşürmüştük ve matth onu Almaya  gitmişti.Miley birazda olsa kendine gelmiş,Lucas yüzünü yıkayıp,su içtikten sonra yaraları dahada gün yüzüne çıkmıştı,lucasın yüzünü sildiğim kanlı atletimi çıkarıp,kıyıda yıkıyordum.Lucas yanıma gelip biraz sohpet etmek için oturdu,Diğerlerini bulmalıydık ve eğer ilerliyorlarsa onları bulmamız çok daha olanaksızdı,Atletimi yıkadıktan sonra çırpıp yanıma yere serdim ve yanına bende uzandım,bu hareketim üzerine lucasta uzanmıştı,Sabah saati bile güneş gibi parlayan aya baktım,güneşle beraber bi ahenk içindelerdi ve burda olmasak saatlerce bu ahenki izleyebilirdim.
Lucasın"bende"demesiyle,anlamsızca kafamı salladım"bende bu ahenki izlerdim,demek istemiştim"ne yani ben seslimi düşünmüştüm,kafamı şaşkınlıkla lucasa çevirdim."ne zaman fark ettin?"o da bu ormandaki herşey gibi yeşillerini bana çevirerek" o odada uyandığım gün...,anlamıştım"işte tamamdı,herşey birbir yerine oturuyordu ama bunu onlarla paylaşmak için erken olduğunu bildiğim için sustum ve bana sorduğu soruya bi cevap aramaya başladım"senin herhangi bir gücün fln yokmu yani...bişeyi yapmak gibi mesala"cevap bulmak zordu aslında"Hayır...Hiçbirşey"
"Nasıl sana söylenmedimi?"
"Kimin,neyi söylemesi gerekli?"
"Güçleri olan kişiler rüya yoluyla,hangi güçlerinin olduğu söylenir"
"Bunu nerden biliyorsun"
"Takımdaki diğer herkes benim gibi rüyasında öğrenmişler...bende öyle olduğunu düşündüm"
"Hayır hiçbir rüya görmedim"
"İlginçmiş...belkide hatırlamıyosundur "
"Belkide"
Belkide,belkide....

SELAM HERKESE BU BÖLÜM BİRAZ AZ OLDU AMA YİNEDE ATMAK İSTEDİM UMARIM BEĞENİRSİNİZ.VOTE VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN
TEŞEKKÜRLER🌸⭐️
Bölüm6: 22kasım 2017
700 kelime