BETA-(1.EVRE)#WATTYS2018

~AMELİYAT1~

Sanırım yaklaşık beş dakika süren yürümemizin ardından,grubu bıraktığım yerden ayrılmadıklarını gördüm.
Miley ve Lucas uyumuş,Matth ise onlardan en uzak köşeye çökmüş oturuyordu.
Ben aslında miley ve lucası,matthe göz kulak olmaları için bırakmıştım ama onlar uykuya dayanamamıştı sanırım.
Matthin ise neden kaçıp gitmediğini yada miley ve lucasa zarar vermediğini anlamasamda,kesin matthin bir çıkarı vardır düşüncesiyle yanlarına ulaştık.
Paul hemen yere diz çökerken,kafasındaki büyük olmamasına rağmen sürekli kanayan yaraya elimden geldiğince tampon yapmaya çalıştım.
Anlının hemen üstündeki yara,akan kanlar anlına ordan kaşlarının kenarından yada ortasından gözüne akıyordu.
Yağmurdan göremediğimiz kan,daha dulda bir yere geçince kendini göstermeye başlamıştı.
Elimle sarı saçlarının arasından yaraya bakmaya çalışıyorum.
Kan olan sarı saçlarının itekledikten sonra üzerine eğilmiş olduğum Paula baktım,"Bu biraz acıyabilir"
Paul gözlerini onaylar anlamda kırpınca,aklıma gelen belkide hiç sağlıklı olmayan bir yöntemle,işaret parmağımı dilimle ıslattıktan sonra kanayan yarasının üzerine sertçe bastırdım.
Pauldan hiçbir tepki alamazken,işaret parmağımla baştırmaya devam ettim,
Gerçekten işe yaramıştı ama hala kanamaya devam ediyordu,tekrar bu sefer diğer orta parmağımı yalayarak bastırdım.
Birkaç dk sonra kanama durmuştu.
Üzerine eğildiğim paulun üzerinden çekilerek yanına attım kendimi,gözleri yorgunlukla kapanırken,hemen elimle omuzunu dürttüm" uyumak yok"dedim.
Pes edercesine ağzından bir tamam çıksada pekte umutlu değildim.
"Nasıl oldu bu?"dedim.
Derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya başladı,sesi bir hırıltılı ve boğuk çıkıyordu her ne olduysa beynin kötü bir yerine denk gelmiş olmaydı"Siz koştuktan sonra hemen bir ateş duvarı yaptım.
Onlar benim ateş duvarımı görünce biraz geri çekilselerde,yağmur yavaş yavaş yağmaya başlayınca,şansım olmadığını anlayıp,ateş duvarı tamamen yok olmadan koşmaya başladım.Sanırım o sırada önümü görmedim ve yere düştüm o esnada bir taş başımı yarmış olmalı ki ne olduğunu anlamadan bayılmışım"
Başımı onaylar nitelikte salladım.
Doğruydu sivri bir taş başını yarmışa benziyordu.
Ben sesiz kalırken oda tekrar konuşmaya başladı"Bunu napıcaz"dedi kafasıyla matthi işaret ederek,Kafamı bilmiyorum anlamında salladım,"bize yardım etmesi gerekli"
Paul aklındaki soruları sormaya başlayınca yüzümü ona döndüm
"Bu damar ne,ne yani bizimi öldürecek"
Kafamı sayılır gibi salladım.
"Bu damar aslında olmaması gerekiyordu,Eğer bu damarı kesemezsek,sanırım patlayıp bizi öldürüyor"
Paul "Sen nerden biliyorsun"
Miley ile yaşadıklarımızı kimseye anlatmaya niyetim yoktu ve umarım Matth bunu öğrenmezdi
Kafamı pauldan çekip başka tarafa çevirdim.
Benden cevap alamayan Paul,sessizliğine geri döndü.
Gözlerimiz Matth ile buluşunca,yerinden kalkarak onun yanına doğru yürüdüm.Zaten birkaç Adım olan mesafeyi aşıp,tam karşısına dikildim.
Sert çıkartmaya çalıştığım,sesimle bu biraz zor oluyordu tabi yorgun olduğumu düşünürsek,
"Bize bu damardan nasıl kurtulacağımızı söyle"dedim.
Herzaman suratında olan boş ifadesi ile yavaşça ayağa kalktı.
Elleri üzerindeki atletin iki yakasını bulup,yavaşça kaldırdı.
Mor damar kendini belli ederken" sizde bana yardım edeceksiniz"dedi.
Onaylar anlamda başımı salladım.
Miley ve lusacın uyandıklarını sesinden anladım.
Mileyin kafası lucasın omzunda olduğu için küçük çaplı bir şok geçirsede,hemen toparlanmıştı.
Paul yorgun yorgun oturmaya devam ederken Lucas yanımıza geliyordu,mileyde lucasın geldiğini görünce kalktı.
Lucas ve miley yanıma gelince
Hepsine teker teker baktıktan sonra"Başlıyoruz..."dedim.

EVET OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKÜRLER🌸⭐️
YORUM VE VOTE ATMAYI UNUTMAYIN

KİTAP KAPAĞI İÇİN bilinmeyenikiyazar2

BANA HERZAMAN DESTEK OLDUĞU İÇİN zelrac_

TEŞEKKÜRLER

18.bölüm: 6 şubat 2018

550 kelime