~Kontrol~

63 50 0
                                    

Yaklaşık onbeş dakikalık yürüyüşümüzün ardından,ağaçların arkasından yavaşça bizim gruba bakıyoruz,genelde kimse konuşmuyordu.yanlarına gitmek istiyorduk ama Çok büyük bir sıkıntı vardı.Arkadaşlarımızın yanına yaklaşmakta olan,on metre boyunda,kocaman bir yılan vardı.gözlerinin sarısı,karanlık gecenin karanlığında,güneş gibi parlıyordu.Hızlı bir şekilde ne yapacağımıza karar vermeliydik yoksa bu ucube yılan arkadaşlarımızın hepsini tek tek mideye indiricekti.Aklıma gelen son fikri işe yaramayacak bile olsa değerlendirmek istedim."Bence miley ve Lucas  grubun yanına koşup,ateşi alsın,matthte yılanın dikkatini dağıtırken bende etrafında ateş çemberi oluşturmak için çalı,çırpı toplayayayım."
Lucas"planın işleyeceğinden emin miyiz,ya yılan ateşten değilde başka bişeyden korktuğu için yaklaşmıyorsa."dedi.Bende buna karşılık"Başka planı olan söylesin"
Kimseden cevap çıkmayınca,yere eğilip dal toplamaya başladım.Diğerleride kafalarında yapacaklarını düşünüyorlardı.Lucas ve mileye kalın iki dal parçası verdim,matth üzerine dikkat çekecek herşeyi yapmıştı.birkaç dakıka sonra hazırdık.Elimle üçe kadar saydım.üç değince, hızlıca miley ve Lucas ateşe, ben canavarın arkasına,matth ise canavara koşmuştu.hızlıca canavarın arkasında yanlarına doğru aldığım otları koyup çember yapmaya çalışıyordum.matth ise canavara taş benzeri şeyler fırlatıp,dikkatini çemeye çalışıyordu.miley ve Lucas verdiğim kalın dalları yakıp yanıma geldiklerine,sardığım otlaya attım ateşleri,otlar hızlı bir şekilde yanıp,canavarın etrafını sarınca,yılan garip sesler çıkarmaya başladı.Diğer gruptakiler koşarak yanımıza geldiler,nedenini anlayamadığım bi şekilde alsey ağlıyordu ve cris söndürün ateşi diye bağırıyordu.
Sonunda bob ,gücünü öğrenmiş oldum,su ile kendini zorlayarak ateşi söndürmüştü.Ateş söner sönmez alsey koşarak yılanın yanına gitti.Ağlıyordu,yılan ise çaresizce ölümü bekliyordu,alsey,amyye dönüp"yapamaz mısın?" Diye sordu.amy kafasını hayır anlamında salladı.alsey kafasını yılanın boynuna gömüp öylece durdu.Bob"Neden yaptınızki bunu?"diye bağırdı.Lucas"sizi korumaya çalışıyorduk,biz olmasak hepiniz ölmüştünüz!!"
Bob histerik bi kahkaha attı"O yılan bizi koruyordu,Alsey onunla anlaşmıştı.Neden ormanın ortasında savunmasız ateş yakacağımızı düşündünüzki ha"
Doğruydu düşünememiştik.Ama yapacak bişey yoktu artık,"Biz sadece sizi korumak istemiştik"dedim,korumaya çalışmıştık ve bunun sonucunda ne olursa olsun bizi suçlamamaları gerekirdi. Bob tekrar bağırarak"Sizin yardımınıza ihtiyacımız var gibimi görünüyor!!
Sizsiz buraya kadar hiçbir tehlike yaşamadan geldik." Şimdi konuşma sırası matthdeydi ama benim hiç duymak istemeyeceğim cinstendi söyledikleri.kendinden emin,sert ve asi duruşundan 1saniye bile ödün vermeden"Nasıl buraya kadar gelebildiniz sanıyorsun çünkü jessie bizim yanınızdaydı,"parmağıyla beni işaret etti"isteseydi bir taneniz bile buraya kadar gelemezdiniz"
Bi anda bütün dikkatler benim üzerime toplandı.Bob hiçte inanmış görünmüyordu"Ah neymiş bakalım jessie hanımın gücü"tek tek parmaklarıyla göstererek devam etti.crisi gösterip"Buz mu"hala aynı yerinde ağlayan alseyi gösterip"Hayvanları ve doğayımı yönetiyor"sonra hala bana dikkatle bakan amy gösterip"İnsanalarımı tedavi ediyor"kenarda hiçbir şey demeden duran paulu gösterip"ateşimi yönetiyor"alseyi yanına diz çökmüş duran angelayı gösterip"elektriğimi yönetiyor"en son herkesi gösterdiği parmağı kendini buldu ve "Yoksa su mu"bu sefer konuşma sırası mileydeydi"ne yani herkesin güçleri var ne demek bu şimdi?"
Bob artık tanıyamadığım biri gibi"Güldürmeyin beni,Siz hiçbir gücü olmayan ayak bağından bişey değilsiniz!!"bu sözün ardından,hattini fazla aşmıştı ve konuşma sırası bendeydi artık.Yavaşça yanına yürüdüm aramızda bir adımlık mesafe kalana kadar yanına geldim.Artık o kadar sinirliydimki kendimi kontrol edemez olmuştum.kendim olmayan sert bi sesle"sen bunlara güç mü diyorsun ha"artık sinirden kendimi kaybetmiştim,ben onlar için endişelenip,onları ararken bu söyledikleri çok ağırdı.
Nedenini bilmediğim bi şekilde korkarak 2adım geriledi ama ben tekrar üstüne yürüdüm.Gözlerindeki korkuyu ve yansımamı görebiliyorum."Ah bob hiç değişmemissin,bense değiştiğini sanmıştım,Hata etmişim,fırsat varken seni öldürmeliydim"neydi bu şimdi ne demiştim ben böyle,istemsizce sözcükler ağzımdan dökülmüştü,engel olamamıştım.
Bu sefer ne dediğini bilmeyen bendim,birkaç kişinin "ne"benzeri ses çıkardığını duydum.Son kez boba bakıp arkamı döndüm.yanlız kalmalıydım,ne yapmam gerektiğini,ne düşünmem gerektiğini şaşmıştım artık.Herkese son kez baktım.Cris,angela,alsey,amy,paul,Lucas,miley ve matth,hızla koşmaya başladım.Ne Tarafa gideceğimi bilmiyordum,Arkamdan gelen seslere göre grup tartışmaya girmişti.yeterince ilerlediğimi düşündüğüm zaman durdum ve ağaca yaslanıp başımı dizimin arasına aldım.Neden boba karşı öyle dediğimi bilmiyorum,geçmişte ne yaşadığımı bilmiyordum,Tek bildiğim birşey vardı,o da matth gereğinden fazla biliyordu,Neydi bunun sırrı.Benim gücüm ne olabilirdiki bu kadar güçlü,sanki bobla konuşurken ben değildim,başka biri gelmişti.
Düşünmekten ne zaman uykuya daldığımı anlamadan çoktan karanlığa dalmıştım.
Bir sürü ses ve ateşten gelen cızırtılarla açtım gözümü.
Matth,Lucas,miley,paul, bir ağacanın gövdesine oturmuş sohpet ediyorlardı,benim uyandığımı görünce,Lucas"Ooo jessie hanım güzellik uykusundan uyanmış"dedi bense,uyuduğum için çok üşümüştüm,hemen ateşin yanına gidip oturdum.lucas bu seferde yanındaki mileye dönüp"Güzellik uykusu hiç yaramamış"dedi.Ağzımdan kocaman bir offf çıkmıştı.
Bu çocuk ne olursa olsun her zaman espiri yapma yeteneğine sahipti.Ateşe ellerimi uzattım,ellerim ısındığı zaman geri çektim.sıcacık ateş içimi huzurla doldurmuştu.başımı  kaldırıp bizimkilere baktım,sanırım bundan sonrada göreceğim başka yüzler olmayacaktı.Paulun neden geldiğini merak etmiştim açıkcası.
"senin haklı olduğunu ve onların tam bir pislik olduğunu söyledi"diyen lucasa, bu günlerde en çok yaptığım bir hareket olan göz devirdim.Ben yeni uyandığım için nöbet tutma bendeydi hem düşünmem içinde büyük fırsattı.Herkes uyumuş,ateş sönmüş,bense yere uzanmış,buraya geldiğimizden ilk
andan beri en çok sevdiğim şeyi yapıyodum,gökyüzünü izlemek.
Birinin beni izlediği hissine kapıldığım için kafamı kaldırıp etrafına baktım ve"matth uyumadığını biliyorum.Aç gözünü,hiç iyi röl yapamıyorsun"
Matth gerçekten gözlerini açıp,yanıma uzandı.Bu bana Lucasla dün akşamki konuşmamızı anımsattığı için yüzümü belli belirsiz bi gülümseme kapladı.
"Neden boba öyle dedim,sanki söyleyen ben değildim,kendime engel olamadım"kafanı matthe çevirerek konuştum.mavilerini bana çevirerek,"geçmişi hatırlamaya çalışırsıyorsun,Bu iyi birşey"
"Sen bunları nerden biliyorsun?"
"Zamanı gelince öğreneceksin?" Ağzımdan yanlışlıkla kaçırarak "Bunu son zamanlarda çok duyuyorum"dedim.Kafasını olumsuz anlamda sallayıp yanımdan kalktı ve uykusuna kaldığı yerden devam etti.Bense 2saatlik bir nöbetin ardından,mileyi uyandırıp,daha yeni uyanmama rağmen,yorgun olan göz kapaklarımı, bilinmezlerle dolu bir günün daha sonunda kapattım.

SELAM HERKESE OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM.VOTE VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN.
Bölüm7 :24kasım 2017
1000 kelime

BETA-(1.EVRE)#WATTYS2018Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin