İmkansız

VII) Birileri "Evren"in yapısıyla oynuyor

Carl'a soyadıyla çok fazla hitap edilmezdi. Çünkü, çoğunlukla kendisinden üst kişilerle operasyonlara katılırdı.Ama nihayet o çok özlediği kelimeyi uzun aradan sonra duymuştu. Hatırladığına göre en son iş sırasında 6 ay önce biri ona soyadıyla hitap etmişti.

"Bay Smith" diye bağırdı pencereden Fred. Florance da bağırdı -" Fred'in bazı güzel haberleri var" diye- Carl yine sabahın köründe otele geldiğinde. Florance aramıştı Carl'ı, o da Robert'a haber vermişti. Fred ne olup bittiğini söylemedi. "Ajan Langdon" ı bekleyeceğini söyledi. Kısa süre sonra Robert da onlara katıldı. Fred konuya girdi.

"Gece geç saatte uyku tutmadı. Tam o sıralarda da Barkley aradı. Bunca yıldan sonra aradı, düşünebiliyor musunuz?" Carl araya girdi: "David Barkley mi? Oxford'dan mı?". TA KENDİSİ dedi Fred ve devam etti. "Calvin Genetics'teki labaratuvarında çalışmamı ve Boston'da kalmamı istedi. Ben olur dedim ama size de sormam gerektiğini söyledim. Eee, ne diyorsunuz? " Langdon ve Carl derin bir "oh" çektiler. Robert " Dr. Packard, hemen kabul ettiğimizi söyleyin"diye yanıtladı.

Gerçekten her şey aynı Oxford'daki düzenle modern labaratuvara yerleştirildi. Onca yıldan sonra yeni şeyler yaşanılmak için hazırdı. Bu arada Fred olayı anlamıştı. Emin olması için bir daha olay yerini gidip görmesi gerekiyordu. Ama bu olayın çözüm noktasını nasıl açıklayacağını, daha doğrusu nerden başlayacağını bilmiyordu.

Fred olay yerini ikinci görüşünde ilkinde görmediği bir şeyi gördü. Yaşlı olduğu için böyle şeyleri çok çabuk farkedemiyordu . Bu şey hiçbir şüpheye yer kalmadığını gösteriyordu. Elektrikler kesilmişti. Alt katın elektrikleri kesilmişti. Fred daha fazla bakınmanın anlamsız olacağını düşündü. Fazla zaman kaybetmeden de labaratuvara ulaştılar.

Fred Barkley'i herkese sormuştu. Hatta karısı Olivia Barkley'e bile. Herkes iş gezisinde olduğunu söylüyordu. Ama kimse tam olarak nerde olduğunu söylemiyordu. Fred'in aklında bu düşünnceler varken bir ses ile irkildi."Dr. Packard, bence olayı anladınız, bize de anlatır mısınız?" diye sordu Carl."Pekala uzun bir bilgi yağmuruna tutulacaksınız. Bu olayı size bir hikayeyle özetliyeceğim." dedi Fred. "Aynı zamanda kızınızın sizden neden nefret ettiği de bu konuyla ilgiliyse anlatmayı düşünür müydünüz?" diye tekrar sordu Carl. "Pekala, size bu kadar açılabilir miyim bilmiyorum ama size anlatacağım hikayede her şeyin cevabını bulabileceğinizi düşünüyorum. Umarım bunu anlatmakla doğru bir şey yapacağımdır...

-Elizabeth'le yeni evlenmiştik. Hiç beklemeden çocuk da yapmıştık. Hayat çok güzeldi. Ben deneylerime devam ediyor, hatta hayatımın projesi üzerinde çalışıyordum. Tabii ki hiçbir güzel şey sonsuza kadar sürmez. Kızım bir anda kayboldu. Kaçırılmıştı. O zamanlar saygın bir adamdım, bu yüzden de bütün basının kolları kızımın kaybolduğunu yazıyordu. Dünyanın her yerini aradık - mecazi anlamda- ama hiçbir yerde bulamadık.

O gün labaratuvarımda çalışırken çok ama çok kötü bir şey gördük. Barkley ile beraber labaratuvarımıza girdiğimizde hayatımın buluşunu açık unuttuğumu gördüm. Buluşum bize en yakın momentum seviyesindeki bir cep evrene açılan kapıydı. Evet, bunu yaptık ama herkesten sakladık. Cep evrende ise onu gördüm. Kızım Florance'ı. 5 ay geçmişti olayın üstünden ama ona 1 gün gibi gelmişti cep evrende. Çok korktuğunu söyledi bana ve benim 1 yıla yakın küs kaldı.

Sizin sorunuzun cevabına gelirsek: Oluşan mikrodepremler istemli olmuşa benziyor ve bunu yapan kişi- ya da kişiler- bize en yakın seviyedeki bir cep evrenden ya da paralel evrenden bunu yapıyor olabilir. Ve böylece bu maddeyi - balkonu- cep evrenimize- ya da paralel- aktarıyor olabilir. Eğer böyleyse, bu akımın olduğu evrenden de aynı kütleli - gramına kadar- bir madde bu evrene transfer olacak gibi görünüyor. Ya da diğer bir olasılık, o evrenden bu evrene daha önce bir madde akışının gerçekleşmesi ve doğanın da bunu nötrlemek için bu evrenden oraya madde geçişi olması. Karışık olduğunu biliyorum; ama unutmayın:

Birileri evrenlerin ve fiziğin yapısıyla oynuyor...