Chapter 32

2.1K 58 2
                                    

Flame's POV
Nagising ako kase may naramdaman akong humahaplos sa pisngi ko. Kahit di ko makita kilala ko kung sino toh.

Binuksan ko na ang mga mata ko nakita ko sya don na nakangiti habang hinahaplos ang pisngi ko.

" Good Morning" sabi nya kaya tumngo nalang ako.

"Tumayo ka na dyan may pasok ka pa diba." Sabi nya kaya tumayo na ako.

"Pano ka? Wala kang kasama dito" tanong ko sakanya na may pag aalala.

"Don't worry about me I have something important to do" sabi nya at ngumite kaya ngumite rin ako.

" Study well " sabi nya at hinalikan ang noo ko at nag laho na.

Napangiti nalang ako sa nang maalala ko ang nangyari kahapon hindi pa rin ako makapaniwala na bumalik na si Zendrick. Muntikan na nga lataga akong mawalan ng pag asa na babalik pa talaga sya.

Naligo na ako at nagbihis para makapasok na ako sa school, nang makalabas na ako sa kwarto ko ay dumiretso na ako sa kusina. Nakita ko sila don na kumakain na.Ako nalang ata ang kulang.

' malamang flame ikaw nalang kulang so ikaw nalang iniintay naku napaka hina mo talaga'

Ohh ayan napapala ko kakabasa sa mga libro nagagawa ko ng barahin ang sarili ko.

"Ohh flame halika na at kumain ikaw nalang iniintay dito" sabi ni keith kaya tumango nalang ako.

"Flame! Bakit nga pala naririnig kong umiiyak kahapon?" tanong ni andrea.

"Ahh hindi ako yun si phire yun." sabi ko kase hindi nila pwedeng makita si Zendrick baka kung ano isipin nila.

"Ahhh" nalang ang nasabi nila. Sabi ko na nga ba eih may gusto silang itanong kaya tahimik sila.

Nang matapos na kame kumain lumabas na kame at pumunta sa mga classroom namen.
Hayys classmate ko nga pala sila kurt.

Puro ingay na naman tohh naku wag sana masakit pa ulo ko tas nahihilo pa ako simula nung na discharge ako dun sa hospital. Buti may back up ako ngayon

Nang makarating na ako sa harapan ng classroom nilabas ko na yung earphones ko at tinago para di nila mahalata bahala sila jan magsalita wala na akong pake.

Pumasok na ako at eksaktong wala pa sila dito. Kaya dumiretso na ako sa upuan ko at nilabas yung libro ko para may libangan ako.

Maya maya may naramdaman akong umuga sa katabi ko,nandyan na sila feeling ko kinakausap ako ni glen pero di ko marinig eih kaya bahala sya dyan.

Nakita kong pumasok na si maam kaya tinanggal ko yung isa kong earphones pero dun sa tago para di nila mapansin tutal nasa pinaka dulo naman ako at nasa tabing bintana pa.

"Ok class ngayong araw na toh ia arrange ko ang mga upuan nyo sa limang magkakatabing upuan girl,boy,girl,boy,girl ganon ang arrangement nyo so magtatawag na ako."

Yun yung narinig ko sus kung kailan novenber na tsaka pa nag ayos ng upuan diba dapat sa first day yan ng school pss sinasayang nya lang oras nya.

Ayun nagtawag na sya ng mga pangalan na magkakatabi buti nilayo na ako dun sa mga lalakeng yun

Nasa pinaka dulo pa rin ako pero sa pangatlo sa unahan katabi ko pa rin yung bintana kaya ok naman ako.

Nagtataka nga ako bat walang nilagay na lalake sa tabi ko. Pss nagtataka pa ko ok nga yun eih para walang maingay.

Kinabit ko nalang ulit yung isa kong earphones at nagbasa nalang ulit ako. Maya maya pa ay naramdaman ko tumahimik na ang lahat kaya tinignan ko kung anong nangyayari.

Di ko alam kung ano mararamdaman ko tuwa ba o inis kase dito sya lumipat o yung hindi nya sinabe na dito sya lilipat.

Nqkita kong parang tinuro ni maam yung katabi kong upuan kaya ngumite sya saakin pero sinamaan ko lang sya ng tingin, naiinis ako kase di nya sinabe saken na dito sya lilipat.

Halata ko sa iba na nagtitilian sila kaya lalo akong nainis. Kase bat dito pa sya lumipat sa dinami dami ng pwedeng classroom dito pa talaga kung nasan ako.

Nang makaupo na sya sa tabi ko di ko na sya pinansin. Napangiti ako sa naiisip ko. Hahaha ang talino ko talaga.

(A/N: Luh sinong nagsabe)

'Author napaka paepal mo talaga shu nga dun ka di ka belong tsaka ako nagsabi may angal ka?'

(A/N: Ahh wala sigeh pagpatuloy mo lang yang pagiging mahangin mo makakaunlad yan sa economia)

Psss paepal talaga si author noh hayaan nyo na nga sya kulang sa pansin yun eih. Wala kaseng bf kaya lonely.

So back to reality yung ano ko magsalita sya dyan ng magsalita ng hindi ko naririnig hanggang sa mainis sya hahahaha ohh diba ang lakas ng tama ko. Naalala ko kase noon mabilis tong mainis si Zendrick eih.

Ayan na feeling ko kinakausap na nya ako pero di ko sya pinansin bahala sya jan di nya sinabi saken na dito sa lilipat kaya ayan hahaha maubos laway nya.

Lumabas na si maam pati lahat ng classmate namen kameng dalawa nalang dalawa naandito bat kaya hindi pa sya umalis.

Nang aalis na sana ako bigla nya akong hinila pabalik kaya ang ending nakaupo ako sa kandungan nya at nakayakap sya sa bewang ko.

Tinitigan ko lang sya ng malamig kaya biglang kumunot yung kilay nya halatang nagsasalita sya kase bumubuka yung bunganga nya. Tss ayoko syang kausapin iniinis nya ako eih.

Feeling ko naiinis na sya kaya lihim akong tumatawa kase mukang inis na inis na talaga sya hinawakan nya ang muka ko at hinarap sakanya ng maige kaya parang nakita na nya yung earphones ko kaya tinanggal nya yun. Hahahaha para na talaga syang sasabog sa sobrang inis nung nakita nya yung earphones ko.

" kaya pala hindi mo ko sinasagot hindi mo pa ako marinig. Kanina pa kaya kinakausap tas di ka manlang sumasagot." naiirita nyang sagot.

"Una hindi ka naman nangliligaw para sagutin ko pangalawa sino bang nagsabing kausapin mo ko pangatlo naiinis ako dahil hindi mo manlang sinabi saken na lumipat ka dito maypa study study well ka pa dyang nalalaman." Sabi ko at umirap.

Nakita ko syang ngumite at inayos yung pagkakaupo ko sa kandungan nya. Ngayon paharap naman ako saknya. Luh anong trip neto napaka manyak nakapalda lang kaya ako. Tas nakabukaka pa ako paupo saknya.

" Hoy Kuya nakapalda po ako napaka manyak mo talaga " sabi ko at aalis na sana ng hilahin na naman nya ako pabalik. This time nakayakap na sya saken habang yung muka nya nasa bandang tenga ko.

Sshhheeett na malagket nanjan kiliti ko luhh kailangan kong tiisin yung kiliti ko baka kilitiin ako neto don banda.

"Sorry na hindi ko lang naman sinabi sayo kase gusto kitang surpresahin eih" sabi nya ng husky voice.
Luhh ang manyak talaga ng isang toh.

"Tsk" yan lang nasabi ko kase naiinis pa rin ako eih bakit ba angal kayo.

Lalong humigpit yung yakap nya saken tas nag sosorry pa sya habang hinahalikan yung pisngi ko.

Luh anong trip neto.

"Oo na sigeh na apology accepted na so stop kissing me" naiirita kong sabe kase may mga paru paro na sa chan ko eih baka kung ano na yun. Narinig ko syang tumawa ng mahina kaya tinignan ko nlng sya ng cold. Tumawa lang ulit sya ng malakas.

----------------------------------------------

Author's Note:
Yan na po dun sa mga nag iintay ng ud sorry po natagalan.
Sino pong may gustong i publish ko na yung book two ko kahit chapter one palang mahaba naman po yung chapter one eih kaya lng wala pa pong tittle tsaka maayos na book cover.


The  Cold Hearted Princess And Her PrinceWhere stories live. Discover now