Future Faces

Hoofdstuk 13.

Hey, als jullie het verhaal leuk vinden zouden jullie dan misschien willen voten? Veel plezier met hoofdstuk 13 :)

‘Hé waar was je nou?’ Vroeg Logan een beetje boos toen ik naar hem toe kwam lopen. ‘Het spijt me echt heel erg!’ Zei ik gemeend. ‘Ik probeerde eronderuit te komen maar Simon was onverbiddelijk!’ Zei ik en Logan keek me aan. ‘Dat was niet cool Heather!’ Hoorde ik achter me waar Boris aan kwam lopen. ‘Je nieuwe baantje gebruiken om onder je straf uit te komen.’ Voegde Sacha toe terwijl ze haar zwarte haren naar achteren zwiepte. ‘Het spijt me echt heel erg, ik voel me echt lullig.’ Zei ik met een brok in mijn keel. Boris keek me ongelovig aan en liep door, gevolgd door Sacha. ‘Jongens!’ Riep ik ze achterna. ‘Geloof alsjeblieft dat ik het niet met opzet deed!’  ‘Ik had dit niet van je verwacht Heather!’ Riep Boris terug en gefrustreerd sloeg ik mijn handen voor mijn gezicht.  Ik draaide me om en zag dat Logan twijfelend achter me stond, zijn blonde haar zat warrig en zijn ogen stonden teleurgesteld. Smekend pakte ik zijn hand. ‘Alsjeblieft geloof me.’ Zei ik en hij haalde zijn schouders op. ‘Ik weet het niet Heather, het was wel heel makkelijk om zo’n smoesje te gebruiken.’ Zei hij ‘Maar het was geen smoesje!’ Riep ik gefrustreerd. Logan keek me doordringend aan. ‘Ik weet het niet.’ Zei hij en hij liep weg. Boos schopte ik tegen een steen die een paar meter verderop tegen een boom tot stilstand kwam. ‘Waarom loop je weg?’ Zei ik half tegen mezelf en half tegen Logan die al een paar passen verder was. Hij draaide zich om, hij bleef voor me staan en zuchtte even. ‘Ik wil ook niet weglopen.’   ‘Deed je het echt niet met opzet?’ Vroeg hij en ik schudde mijn hoofd. ‘Echt niet!’ Beloofde ik en ik gaf hem een knuffel. ‘Het spijt me.’ Zei ik tegen zijn vest en ik voelde dat hij knikte.

 ‘Hey Mama.’ Zei ik de volgende ochtend door de telefoon en mijn moeder slaakte een verbaast gilletje. ‘Heather! Meisje van me, wat lang geleden!’ Gilde ze, lachend hielt ik de telefoon een stukje van mijn oor. ‘Nou niet overdrijven hé, maar een weekje geleden.’ Lachte ik en ik hoorde aan de andere kant van de lijn mijn moeder zuchten. ‘Ik mis je toch wel heel erg.’ Zei ze. ‘Hoe gaat het met jullie?’ Vroeg ik nieuwsgierig en mijn moeder grinnikte. ‘Het gaat fantastisch, het restaurant loopt als een trein en je tante heeft besloten om toch nog maar wat vaker te blijven helpen.’ Vertelde mijn moeder. ‘Hoe gaat het met Megan?’ Vroeg ik benieuwt naar mijn tante.  ‘Het gaat heel goed met haar en ze heeft een nieuwe vriend.’ Vertelde mijn moeder. ‘Ze passen perfect bij elkaar.’  Ik glimlachte. ‘Wat fijn.’ ‘En hoe gaat het met jou dan?’ Vroeg mijn moeder. ‘Ben je al beroemd?’ voegde ze er gniffelend aan toe. ‘Al een beetje, ik heb laatst een interview gehad en over 3 weken is de première van de serie.’ Vertelde ik vrolijk.  ‘Wat gaaf!’ Riep mijn moeder. ‘Maar ik mis jullie wel heel erg.’ Zei ik.  ‘Dat snap ik, wij missen jou ook heel erg.’ Zei mijn moeder zachtjes.  ‘Maar mam ik moet gaan, ik moet nog iets opnemen ofzo.’ Zei ik terwijl ik naar Kate keek die me wenkte. ‘Heel veel plezier en succes lieverd, we houden van je!’ Zei mijn moeder en ik glimlachte. ‘Ik hou ook van jullie!’ Zei ik en met die woorden hing ik op. ‘Wat is er?’ Vroeg ik aan Kate die naar me toe kwam lopen.  'We moeten naar Simon toe komen Sms’te hij net.’ Vertelde ze en zuchtend gooide ik mijn mobiel op bed. Samen met Kate liepen we naar het kantoor van de Future Faces crew en klopten aan. Toen we binnenkwamen zaten de anderen er ook al en ik zwaaide vrolijk naar Spencer.  ‘Nu we compleet zijn.’ Zei Simon achter me en ik ging snel zitten. ‘We moeten vandaag veel filmen en ik wilde gewoon even tegen jullie zeggen dat ik trots op jullie ben!’ Zei Simon glimlachend. ‘Jullie hebben de afgelopen tijd hard gewerkt en jullie ingezet voor de serie en daar ben ik erg blij mee.’ Knikte hij en ik glimlachte, hij was echt aardig. ‘Maar vandaag moeten we weer hard aan het werk! Lee-yang en Evan, jullie hebben vandaag een interview op het programma staan en zullen dus de lessen van vandaag missen. De rest wil ik graag filmen tijdens zangles, maar we zullen gewoon op de achtergrond blijven dus jullie hebben een normale les.

Ik haalde opgelucht adem, de afgelopen tijd had ik nauwelijks normaal les gehad en ik had wel weer eens zin om gewoon de hele les te zingen. ‘Dus jullie kunnen gaan.’ Zei Simon en ik sprong als eerste op.  Kate kwam naast me lopen en samen liepen we zwijgend naar de les toe. Binnen zat iedereen al te wachten in een grote kring en in het midden zat Mrs Wesley achter een zwarte piano. ‘Zijn we compleet?’ Vroeg ze terwijl iedereen ging zitten en Caleb stak zijn duim op.  ‘Dan mogen jullie allemaal gaan staan en je hand op je buik leggen.’ Begon Mrs Wesley en de rest van de les vloog voorbij.

Soms kwam een camera zo dichtbij dat ik me nauwelijks kon concentreren op de opdracht maar al snel lukte me het om de camera’s te negeren. Toen de bel ging na anderhalf uur verdwenen de camera’s en slenterde ik achter Steph aan naar lokaal 55, waar we nu een half uur aan ons huiswerk moesten werken. Ik pakte mijn agenda die ik nauwelijks gebruikte uit mijn tas en zag dat ik veel huiswerk voor Engels had. Dus pakte ik mijn IPod en sloot me af van mijn klasgenoten en begon te werken. ‘Hé waarom ben je huiswerk aan het maken?’ Hoorde ik achter me door de muziek heen en ik draaide me om.  Achter me stond Sacha, ze had haar zwarte haren in een staart en ze keek me vrolijk aan. ‘Hey, Sacha.’ Zei ik verbaast en ik zette mijn IPod op pauze. ‘Wat doe jij nou hier?’ Vroeg ik verbaast en ze haalde haar schouders op. ‘Ons huiswerk lokaal was vol vandaag dus moesten we hierheen.’ Legde ze uit en ik wilde opstaan. ‘Nee, blijf maar zitten, Logan heeft een andere les.’ Grinnikte ze en teleurgesteld zakte ik weer op mijn stoel. Even keek ik naar haar lieve groene ogen. ‘Ben je nog kwaad op me?’ Vroeg ik toen twijfelend. Ze schudde haar hoofd. ‘Nee, Logan vertelde me dat je het echt niet expres had gedaan en ik geloof hem.’ Zei ze en ik knikte opgelucht. ‘Gelukkig.’ ‘Maar waarom ben je nou huiswerk aan het doen?’ Vroeg ze wijzend naar mijn engelse schrift. ‘Omdat het een huiswerk les is?’ Zei ik . Sacha haalde haar schouders op, ‘Maar dan ga je toch geen huiswerk doen? Kom laten we weg gaan.’ Zei ze en ze wees naar de deur. ‘Maar.. ik kan toch niet zomaar spijbelen?’ Vroeg ik verbaast. ‘Tuurlijk kan je dat wel!’ Zei Sacha en ze trok me mee naar de deur. Een beetje verbouwereerd stond ik even later buiten op het grasveld en liet ik me meetrekken door Sacha naar Buffus. ‘Wat gaan we doen?’ Vroeg ik en Sacha draaide zich om. ‘We gaan je vriendje bespieden.’ Zei ze doodkalm en ik keek haar lachend aan. ‘Daar heb ik wel zin in!’ Zei ik grinnikend en Sacha grijnsde. ‘Welke richting heb jij eigenlijk gekozen?’ Vroeg ik nieuwsgierig. In de 1e en 2e kon je alle lessen nog uitproberen maar in de 3e moest je een richting gaan kiezen op basis van de aanbevelingen van je mentor.  Zo kon je bijvoorbeeld je alleen nog maar gaan richten op dansen of op muziek. ‘Ik doe Dans.’ Vertelde ze en ik keek even naar haar gespierde armen. ‘Hoe lang dans je al?’ Vroeg ik en ze haalde haar schouders op. ‘Zo’n 12 jaar nu.’  ‘Wow’  Zei ik onder de indruk en Sacha grinnikte. Toen we na een tijdje bij Buffus kwamen was het er stil, iedereen had nog les en even voelde ik me schuldig dat ik aan het spijbelen was. Maar voordat ik daar verder over na kon denken liep Sacha weer verder en liep ik haar gehaast achterna. Toen we bij een grote deur kwamen stopte Sacha en heel zachtjes deed ze de deur open. We kwamen in een donkere zaal, de lichten op het podium waren aan en ik zag Logan achter een grote vleugel zitten. Sacha trok me mee een trap op waarna we op een groot balkon kwamen. Ik ging zachtjes op een van de rode stoelen zitten aan de rand en keek hoe Logan druk in gesprek was met een andere jongen die naast hem stond. ‘Dat is Floris.’ Fluisterde Sacha die naast me kwam zitten terwijl ze op de bruinharige jongen wees. ‘Wat doen ze?’ Vroeg ik nieuwsgierig kijkend naar het blad dat ze in hun handen hadden.  ‘Ze moeten een liedje schrijven voor muziek volgens mij.’ Legde Sacha zachtjes uit en plots klonken de klanken van de mooie zwarte vleugel door de zaal.  Ik keek vertedert hoe Logan steeds overnieuw de tonen uitprobeerde en soms wat toevoegde of veranderde. Het was een mooie melodie en eventjes sloot ik mijn ogen om naar de tonen te luisteren. Maar Logan stopte al en ging weer verder met praten. ‘Hij is schattig hé.’ Zei ik en Sacha grinnikte. Toen klonk dezelfde melodie opnieuw en plots begonnen de jongens mee te zingen. Het was een treurig lied, maar ik kon de tekst niet helemaal verstaan. Logan zong een tweede stem mee met het refrein en toen zongen ze apart een stukje.  Persoonlijk vond ik Logan veel beter, maar ik was natuurlijk wat bevooroordeeld. Toen ze stopten met zingen begon Sacha opeens heel hard te klappen en te juichen en lachend begon ik mee te doen.

Toen Logan me na een paar seconden in zijn armen sloot voelde ik me gelukkiger dan ooit.