Hoofdstuk 11.

533 9 1
                                    

Die nacht kon ik niet slapen.

Het nare gevoel dat ik van die dag had overgehouden wilde maar niet verdwijnen. Zelfs niet nadat ik heel gezellig met Kate en spencer had gegeten. En nu lag ik te woelen en te draaien, alsmaar piekerend over van alles en nog wat. Toen ik het niet meer kon houden stond ik op en liep naar de bank waar ik ging zitten.  De lucht was droog en klam, zoals wel vaker op een zomernacht en zwetend besloot ik het raam open te doen waarna een koel briesje naar binnen blies.  Tevreden ging ik weer zitten en deed een klein lampje aan, vervolgens bleef ik naar de lichtgrijze muren staren. Wat wilde ik nou? De afgelopen dag waren allemaal twijfels op komen zetten waarvan ik niet wist dat ik ze ooit eerder had gehad.  Ik was altijd degene van mijn vrienden die zo duidelijk wist wat ze wilde, altijd degene die alles al had uitgestippeld.  Maar vandaag had ik opeens het gevoel gehad dat dit niet míjn droom was geweest maar die van Lindsey. Plots werd ik boos op mezelf. Wat deed ik nou stom?!  Ik had een kans gekregen waar duizenden mensen van droomden: Spelen in een reality soap, wat ongeveer gelijk stond aan een ticket voor zekere beroemdheid.  En nu zat ik hier in mijn mooie nieuwe kamer te klagen over of ik wel deed wat ik wilde?  Ik zat met mijn tante al op mijn 9e al te fantaseren over een studie op de TMA en samen met Lindsey was het bijna het enige waar we over praatten.  Mijn ouders moesten soms een zangverbod aan tafel invoeren omdat ik anders liedjes over de spinazie en de aardappels begon te zingen, en op mijn 12e wilde ik perse op pianoles. Hoe kon ik nu nog twijfelen? Maar toch bleef er iets aan me knagen waar ik mijn vinger niet precies op kon leggen. Maar het vervelende gevoel ging niet weg.  En dus zat ik daar de hele nacht tot ik de volgende ochtend wakker werd, half liggend half zittend en met een sliertje slijm over mijn kin.

Ik was versuft toen de zon me opeens wekte en ik in de verte het gelach van leerlingen door het open raam hoorde drijven.  Ik keek op de klok en zag dat het 11 uur was en verbaast zag ik dat Kate ook nog in bed lag.  Ik wilde me omdraaien maar gleed van de bank en met een bonk kwam ik op de koude vloer terecht. Ik kreunde en stond langzaam op, mijn nek deed zeer doordat ik de hele nacht in een onhandige positie had gelegen.  Ik besloot eerst maar te gaan douchen en nam lang de tijd om het warme water over me heen te spoelen en ik wast langzaam mijn haar.  Toen ik na een halfuur weer uit de badkamer kwam zag ik dat Kate haar ogen net geopend had.  ‘Ben je wakker?’ Vroeg ik en als antwoord hoorde ik een chagrijnige grom vanuit haar bed.  Ik grinnikte en pakte mijn mobiel, ik had 3 gemiste oproepen en 4 sms’jes.  Ik was niet verbaast om te zien dat Thomas de meerderheid van de sms’jes had gestuurd, maar er zat ook een sms’je van Jason bij.  Glimlachend opende ik hem.

Hey, heb je een lekker dagje gehad gisteren?

Het was best leuk bij mijn ouders, maar ik vond het jammer dat ik niet bij je kon zijn:(

Zullen we vandaag anders iets gaan doen?

XxX Your Boyfriend ;)

Stralend herlas ik het Sms’je nog een keer en ik wilde al bijna een sms’je terugsturen dat we ZEKER iets konden gaan doen vandaag, maar ik was zo verstandig om eerst te kijken wat Thomas had gestuurd.

 Goedemorgen,

Kan je even terug bellen over een paar belangrijke zaken?

Gr. Thomas

 Het Sms’je was om half 9 verstuurd, toen ik nog lang en breed lag te slapen. Snel las ik het volgende Sms’je.

 Heather, Waarom bel je niet terug? Het is belangrijk!

 En het laatste sms’je:

 Als je niet voor 12 uur belt kom ik naar jullie toe,  want het is echt belangrijk. Dus bel me snel!

Future FacesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu