Future Faces

Hoofdstuk 14

Een wat korter hoofdstuk dan anders maar ik hoop dat jullie het leuk vinden. Ik probeer zo vaak mogelijk te updaten:) Ik zou het super vinden als jullie voten en fannen<3 Ik heb ook nog even een vraagje? Zouden er mensen zijn die zichzelf willen teruglezen in het verhaal? Als je even dit lijstje invult zie je jezelf misschien wel terug in een van de volgende hoofdstukken!

Naam, Leeftijd, haarkleur, oogkleur, familie, karakter, leuk weetje.

Lees ook mijn 2e verhaal: Traveling by camera.

De dagen vlogen voorbij, bijna geen een les werd niet gefilmd en iedereen raakte steeds gestrester naarmate de première dichterbij kwam. Ik trok veel met Kate en Rose op en als ik niet bij hun was, was ik bij Logan. Sacha en Boris behoorde inmiddels ook tot mijn vriendengroep en ik was heel blij dat Spencer het ook goed met hun kon vinden. Soms kwam ik doodmoe op mijn kamer van een drukke draaidag maar dan wist Logan me altijd weer op te peppen door onverwachts langs te komen of een briefje op mijn kamer achter te laten.  Op de donderdag voor de grote première klopte Simon opeens aan en verbaast deed ik open. ‘Hé.’ Zei ik en Simon grijnsde.  ‘Ik heb wat voor je.’ Zei hij en hij gaf me een tijdschrift. Tot mijn verbazing zag ik mezelf samen met Spencer op de voorkant staan en ik begon te stralen.  Het was de foto van dat ik bij Spencer op zijn rug zat en hij was prachtig, mijn zwarte jurkje stak donker af tegen zijn lichte pak en het gaf een mooi effect.  ‘Wauw!’ Zei ik blij en Simon knikte. ‘Prachtige reclame.’ Zei hij. Ik bladerde door het tijdschrift heen en zag dat ons interview wel 4 pagina’s in beslag nam. ‘Hé, je moet dit later maar beter bekijken want we hebben nu iets anders op het programma staan!’ Zei Simon en ik knikte teleurgesteld en gooide het tijdschrift op mijn bed.  ‘Ben je klaar om je première kleding uit te zoeken?’ vroeg Simon en ik knikte enthousiast.  ‘Ja! Cool!’ Riep ik en vrolijk liep ik naast Simon de gang op. ‘Zijn jullie al bijna klaar met monteren?’ Vroeg ik en Simon haalde zijn schouders op. ‘Zo’n beetje wel, maar het kan altijd beter.’ Zei hij. ‘Maar we krijgen het wel op tijd af.’ We liepen door de gang naar de trap toe en even vroeg ik me af wat Logan nu aan het doen was. ‘Wat moet Logan aan?’ Vroeg ik opeens hardop aan mezelf en Simon keek me van opzij aan.  ‘Met zo’n beroemde vader heeft hij vast wel een mooie smoking in zijn kast hangen.’ Zei Simon geruststellend. Toen we buiten kwamen keek ik verbaast om me heen. ‘Waar gaan we heen en waar zijn de anderen?’ Vroeg ik verbaast. ‘Zij zijn al bij de auto, en we gaan naar de stad.’ Legde Simon uit.  ‘Heb je niet een stelletje stylisten gehuurd?’ Vroeg ik maar Simon schudde zijn hoofd.  ‘Nee dit keer een Personal Shopper.’ Zei hij doodnormaal en ik keek hem met grote ogen aan. ‘Wow, dat meen je niet!’ Riep ik maar Simon knikte. ‘Dat meen ik wel.’

Toen we even later met de grote limo bij de stad kwamen stapten we een voor een voorzichtig uit.  We trokken veel bekijks en tot mijn verbazing pakte veel mensen hun mobieltjes om een foto te maken. Ik ging naast Kate lopen en zag opeens een man met een grote camera die ons filmde.  ‘Is dat nou serieus Paparazzi?’ Vroeg ik verbaast en Kate knikte vol verbazing. ‘We zijn nu echt beroemd.’ Fluisterde ze terwijl ze naar de camera lachte. Ik volgde haar voorbeeld maar al snel verdwenen we om de volgende hoek.  Simon had een groepje van 4 Personal Shoppers ingehuurd en ons in de auto in groepjes ingedeeld. Tot mijn blijheid was ik ingedeeld bij Kate en een Personal Shopper die Noa heette. Een klein blondharig meisje met een fantastisch oog voor stijl.  ‘Waar gaan we heen?’ Vroeg Kate aan Noa en die wees op een klein boetiek in een lange winkelstraat.  ‘In die winkel hebben ze fantastische jurken.’ Zei ze en braaf volgden we haar naar de winkel.  Toen we binnenkwamen rinkelde er een bel en een jonge vrouw met donkerbruin haar en een verschrikkelijk strakgetrokken gezicht door de botox keek nieuwsgierig op. ‘Noa!’ Riep ze vrolijk toen ze haar herkenden en de twee gaven elkaar 2 luchtkussen. ‘Lang niet gezien meid, wat heb je nu onder je hoeden genomen?’ Vroeg ze naar ons wijzend.  ‘2 aanstormende talenten van een realityserie.’ Legde Noa uit. ‘We zoeken galajurken.’  ‘Nou dat zal niet moeilijk worden met die benen.’ Zei de vrouw jaloers op ons wijzend.  Ze dribbelde op haar torenhoge stiletto’s langs de rekken met kleding en trok een paar jurken tevoorschijn. ‘Zoiets?’ Vroeg ze terwijl ze een foeilelijke roze jurk omhooghield.  Ik schudde tegelijk met Noa mijn hoofd. ‘Laat mij het zoekwerk maar doen, Schat.’ Zei Noa en een beetje teleurgesteld dribbelde de vrouw weer terug naar de kassa. ‘Zeg het maar als je hulp nodig hebt.’  Zei ze toen ze langsliep en ik knikte beleefd.  Ondertussen was Noa druk aan het zoeken tussen de jurken, ze pakte soms een jurk en hielt hem omhoog en schudde dan twijfelend haar hoofd.  Ik keek even rond in de winkel, het was een soort verzameling van alle kleren die je je maar voor kon stellen. Van bikini’s tot salsajurken, alles was er te vinden.  ‘JA!’ Gilde Noa zowat en ze kwam met een olijfgroene jurk met een glitterende band in de taille aangerend naar Kate die nog naast me stond.  ‘Trek dit aan.’ Beval ze terwijl ze naar een van de pashokjes wees.  Gehoorzaam liep Kate met de jurk in haar handen naar het pashokje en nieuwsgierig kwam de eigenaresse weer aangetrippeld.  Toen Kate even later weer naar buiten kwam begon ze enthousiast te klappen.  Kate zag er fantastisch uit, de jurk viel mooi om haar slanke lichaam, het accent op haar middel deed haar nog meer stralen en de groene kleur stond prachtig bij haar getinte huid.  ‘Perfect.’ Zei Noa kort en ze liep weer naar de kledingrekken om verder te speuren.  Ik liep naar Kate toe die zichzelf kritisch in de spiegel bekeek, ‘Je ziet er prachtig uit.’ Zei ik en Kate glimlachte.  ‘Ja ik heb het!’ Riep Noa opeens weer en glimlachend draaide ik me om.  Noa kwam aangerend met een kort zilver glitterjurkje met een petticoat, hij had verschillende kleuren waardoor het glitter net allemaal sterren leken.  ‘Wauw, vet!’ Zei ik bewonderend en Noa glimlachte en dirigeerde me naar het pashokje.  Snel kleedde ik me uit en wurmde me in de jurk, er was geen spiegel in het pashokje en dus liep ik nieuwsgierig naar buiten. Noa keek me goedkeurend aan en snel ging ik voor de spiegel staan.  Het jurkje sloot strak rond mijn middel en liep mooi uit in de petticoat, hij was kort maar niet té kort, eigenlijk stond het gewoon precies goed.  ‘Fantastisch!’ Riep de eigenaar van de winkel en ik glimlachte verlegen. ‘Ik denk dat we de jurken hebben.’ Zei Noa glimlachend en ze keek ons vragend aan.  Ik wierp nog een blik op de spiegel en knikte toen grijnzend, Kate stemde ook toe en even later rekende Noa af met een creditcard die ze ongetwijfeld van Simon had gekregen.  Toen we een paar minuten later met 2 grote tassen weer buiten stonden keken Kate en ik vragend naar Noa. ‘Wat is onze volgende bestemming?’ Vroeg ik en Noa keek me grijnzend aan.  ‘Ik hoop dat jullie geen bezwaar hebben tegen hóge hakken.’ Zei ze onheilspellend en ze liep voor ons uit door de drukke straat.  Toen we na een kleine wandeling bij een chique winkel kwamen stapte Noa zelfverzekerd naar binnen. Gelijk kwam er een man aan die overduidelijk gay was en hier ook graag mee te koop liep op ons af. Hij keek even goedkeurend naar Noa’s perfect gestylde outfit en richtte zich toen op haar gezicht. ‘Wat kan ik voor jullie betekenen?’ Vroeg hij en hij keek ons vragend aan.  ‘Véél hoop ik!’ Zei Noa terwijl ze de winkel in liep. ‘We hebben hakken nodig voor een première.’ Legde ze uit. ‘Hé, dat zijn die meisjes van die serie die binnenkort op tv komt!’ Hoorde ik opeens achter me en een meisje van een jaar of 13 sprong voor me. ‘Ja, jij bent Heather toch?’ Vroeg ze en ik knikte verbouwereerd. ‘Mag ik je handtekening.’ Vroeg het meisje toen en ze pakte een notitieblok uit haar tas.  Snel gaf ik haar een handtekening en tevreden zwaaide ze en liep terug naar haar moeder die hoofdschuddend toekeek.  Noa moest lachen en knipoogde naar me. ‘De eerste tekenen van beroemdheid.’ Zei ze en ik knikte grijnzend. ‘Ik vind het wel leuk.’ Bekende ik.  ‘Wacht maar tot de paparazzi ’s ochtends voor je raam staat om foto’s van je te maken.’ Vertrouwde ze me toe en ze liep weer verder.  Kate kwam naast me lopen en stootte me aan. ‘Het licht aan je haar.’ Zei ze en ik keek haar vragend aan.  ‘Je word sneller herkent door je haar.’ Legde ze uit en verbaast bedacht ik me dat ze gelijk had.  ‘Hier geef me je tas eens?’ Onderbrak Noa ons gesprek toen en snel gaf ik Noa de tas.  ‘Deze 3 moet je even proberen, je hebt toch maat 39?’ Vroeg ze en ik knikte en pakte de dozen met schoenen aan.  Ze waren alle 3 zwart en de eerste had zilveren diamantjes op de hak, ze pasten perfect en snel opende ik de 2e doos, hierin zaten een paar zwarte hakken met bandjes die om mijn enkel moesten, ik vond ze niet zo mooi en ze zaten ook niet zo lekker.  De 3e doos was wel mijn smaak, een paar hoge zwarte hakken met bandjes die geweldig zaten.  Op dit moment was ik Sanne dankbaar dat ze me in de brugklas had leren lopen op hakken, zij als verzamelaarster van 25 paar vond het namelijk de verplichting van elke vrouw om op hakken te kunnen lopen.  ‘Welke zitten het fijnst?’ Vroeg Noa en ik wees op de schoenen met de diamantjes. ‘Die, zeker weten!’ Ze knikte en keek nog even kritisch naar de schoenen, ‘Die zijn ook precies goed bij je jurk.’ Zei ze en ze draaide zich weer om.  Ik deed de afgekeurde schoenen weer terug in de doos en trok de goede weer aan. Ze liepen fijn, voor zover hakken van 15 cm fijn kunnen lopen.  Op dat moment voelde ik mijn telefoon in mijn zak trillen, nadat ik voor de zoveelste keer wakker was geworden van mijn beltoon had ik maar besloten om hem op de stille stand te zetten.  Snel nam ik op en hoorde aan de andere kant van de lijn Lee-yang in paniek mijn naam roepen.  ‘Lee-yang? Wat is er aan de hand?’ Vroeg ik geschrokken.  ‘Evan!’ Gilde ze. ‘Hij is aangereden!’  ‘WAT?!’ Riep ik geschrokken en Noa en Kate keken verrast mijn kant op.  ‘Maar wanner dan? En hoe?’ Vroeg ik lichtelijk in paniek.  ‘Net, hij liep over de straat en werd toen opeens aangereden door een auto!’ Legde ze uit met een hoog stemmetje. ‘Gelukkig was Simon in de buurt en die heeft gelijk 911 gebeld, en ..’ Ik hoorde haar zachtjes snikken aan de andere kant van de lijn.  ‘Waar ben je? We komen naar je toe!’ Zei ik en Lee-yang vertelde me waar ze was.  Toen ik ophing keken Noa en Kate me vragend aan. ‘Wat was er?’ Vroeg Kate en ik schudde bedroefd mijn hoofd. ‘Evan is aangereden.’ Zei ik en Kate keek me met grote ogen aan. ‘Wat? Wanneer?’ Vroeg ze.  ‘Net, door een auto.’ Legde ik uit. ‘Lee-yang is helemaal overstuur, we moeten naar haar toe.’ Zei ik vastberaden en Kate knikte.

Snel rekende Noa af en samen rende we naar de plek toe waar Evan was aangereden.  Toen we er aankwamen stond er een ziekenwagen en Evan lag op een brancard, geschrokken rende ik naar de auto toe maar ik werd tegengehouden door een brede ziekenbroeder die waarschuwend met zijn hoofd schudde.  Beteuterd draaide ik me om waar ik Kate zag die Lee-yang omhelsde die zachtjes aan het huilen was.  Ze had het allemaal zien gebeuren en moest zich rot geschrokken zijn. Snel liep ik naar haar toe en sloeg een arm om haar heen. ‘Het komt wel goed.’ Zei ik sussend, al had ik geen idee hoe het met Evan ging.

Zijn jullie benieuwt hoe het met Evan gaat? En hoe de premiere zal zijn? Ik ook! Ik ben druk aan het schrijven alleen soms heb ik het gevoel dat ik het voor niets doe:( Dus het volgende hoofdstuk ga ik pas posten als ik 1000 reads heb, of 50 fans, of 50 votes. Dus doe je best en vertel het je vrienden!