Future Faces

Hoofdstuk 8.

Hi Guys, Ik hoop dat jullie het verhaal een beetje leuk vinden:) Tips en comments zijn welkom, votes kan ik altijd gebruiken. Veel leesplezier! Xxx

De volgende ochtend begon al goed toen ik wakker werd van 2 mobieltjes die tegelijkertijd piepten. Ik kon wel raden wie dat was, dus gooide ik grommend mijn dekbed van me af en keek naar mijn telefoon die naast me op het nachtkastje lag. De zon piepte door de lichte gordijnen heen en ik keek naar het andere bed waar Kate nog jaloersmakend rustig lag te slapen. Ik greep mijn mobiel en probeerde scherp te stellen op het felle beeldscherm.

Goedemorgen supersterren!

Ik Sms even het schema voor vandaag door: Jullie zullen tot 1 uur gewoon les hebben en worden daarna verwacht in lokaal 300 voor een speciale les. Daarna willen we jullie filmen tijdens de pauze. Dan heb je de rest van de dag weer gewoon les, hoewel er wel soms gefilmd zal worden. Succes,

gr Thomas

Hoe vroeg was die man op om ons lastig te vallen? Ik keek op de klok en kreunde toen ik zag dat het pas 6 uur was, ik greep naar mijn badjas toen ik me bedacht dat ik gefilmd werd en strompelde toen naar de badkamer. Ik knipperde verbaast met mijn ogen toen ik in plaats van een lelijke net wakkere, brunette een lelijke net wakkere ginger in de spiegel zag. Toen bedacht ik me dat ze gisteren mijn haar hadden geverfd en keek ik er nog eens kritisch naar, het was inderdaad opvallend en Mr. Anderson had voorspelt dat mensen me erdoor makkelijker zouden herinneren. Toen ik me wat had opgefrist liep ik onzeker weer naar buiten, naar de enorme kledingkast. Normaal had ik precies geweten wat ik aan zou doen, maar nu wist ik nauwelijks wat er in mijn kast lag. Het was Dinsdag dus zouden we eerst zangles hebben, dat betekende dat sportkleren niet nodig waren maar dat maakte het niet veel makkelijker. Ik dacht aan wat de vrolijke styliste van de vorige dag had gezegd, “Kies wat je normaal ook aan zou trekken” En dus pakte ik een zwarte broek met een lichtroze blouse en koos daarbij voor een paar zwarte plateauhakken. Alles paste perfect en ik vroeg me af hoe ze aan mijn maten waren gekomen.

Toen ik eindelijk klaar was zag ik dat het pas half 7 was en ik besloot om verder te lezen in mijn boek, toen bleek dat deze verdwenen was bleef ik gefrustreerd op mijn bed zitten, wat kon ik nu gaan doen? Alles wat ik hoorde was het zachte getik van de klok, de regelmatige ademhaling van Kate en de vogels buiten. Toen dacht ik opeens aan mijn IPod waar het nummer van Logan nog steeds vroeg om gebeld te worden. Het was nu een beetje vroeg om te bellen dus besloot ik hem te sms’en.

*Hey, ik geloof dat je je telefoonnummer in mijn IPod bent kwijtgeraakt ;)

Sms’te ik en tot mijn verbazing kreeg ik gelijk een sms’je terug.

>Ja, ik geloof dat ik hem inderdaad per ongelijk expres daar heb achtergelaten, vind je het erg?

Ik grinnikte, het was een pluspunt dat we dezelfde soort humor hadden.

*Nee hoor, jouw telefoonnummer mag in mijn IPod rondhangen wanneer hij wil :)

Zenuwachtig wachtte ik op zijn antwoord, wat een paar minuten daarna kwam.

>Is er enige kans dat ik ook met jou rond kan hangen wanneer ik wil?

Ik keek glimlachend naar het beeldscherm.

*Ja die kans is er.

>Zoals bijvoorbeeld Zaterdag? Om 6 uur, bij het bankje waar we laatst zaten?

*I’ll be there.

Ik klapte mijn mobiel dicht en danste vrolijk een rondje, daarna liep ik naar Kates bed en sprong bovenop haar. Ze slaakte een kreet en probeerde zich om te draaien waarna we alle twee op de grond vielen. Ik stond lachend op maar Kate keek me verontwaardigd aan. ‘Waarom deed je dat nou? Gek!’ Zei ze terwijl ze langzaam op stond. ‘Ik heb een date! Met Logan!’ Gilde ik. Even keek ze me niet begrijpend aan. ‘Oh, Cool!’ Lachte ze toen het tot haar was doorgedrongen en lachend gaf ik haar een high five, ‘Ga je eerst maar aan kleden want we worden gefilmd.’ Zei ik toen wijzend op de camera’s boven ons. Kate knikte en schoof naar de badkamer. Ik beet op mijn lip, ik had gewoon een date met de jongen waar ik verlieft op was! Ik klapte glimlachend in mijn handen. Dit was zowat de eerste keer dat een jongen die ik leuk vond, mij ook echt leuk vond. Toen Kate klaar was liepen we samen naar de kantine waar het al stampvol zat met alle leerlingen. Ik was ondertussen wel gewend aan de starende blikken van iedereen, maar het was nog steeds vreemd. Tot mijn verbazing werd me de weg opeens verspert door Molly, ze zag er nog kleiner en liever uit dan anders en ze keek me verwachtingsvol aan. ‘Eeh.. Heather? Zou je misschien even mee willen komen?’ vroeg ze onzeker en ik knikte verbaast. Ze leidde me naar een tafeltje waar Rose en Madeleine zaten te wachten, ik ging zitten en keek ze vragend aan.

Madeleine begon, ‘Heather, we willen onze excuses aanbieden.’ Zei ze en Rose knikte, ‘We hebben inderdaad wat te heftig gereageerd, en we willen niet dat onze vriendschap hierdoor word verpest.’ Zei ze en ik knikte blij, ‘Ik ben blij dat jullie er ook zo over denken, maar ik snap ook wel hoor dat jullie zo reageerden want het ging allemaal wel heel snel.’ Zei ik en ze knikten. ‘Maar zijn wee weer vrienden?’ Vroeg Molly en ik gaf haar een knuffel. ‘We zijn weer vrienden.’ Snel stelde ik ze voor aan Kate, Lee-Yang en Steph die bij ons kwamen zitten en Rose vertelde me dat Puck, een Belgisch meisje nu haar kamergenoot was en dat ze erg leuk was. Kate knikte en vertelde dat dat vroeger haar kamergenoot was geweest. Ik vertelde ze ook over Logan en ze waren allemaal heel blij voor me, ik voelde me ook heel blij. Niet alleen om Logan, maar ook oom het feit dat al mijn vriendinnen nu weer bij elkaar waren. Toen we later gezamenlijk naar zangles liepen stak Spencer in de verte zijn duim op toen hij zag dat ik naast Rose liep. Lee-Yang kwam naast me lopen en stootte me aan, ‘Die Spencer hé? Vind hij jou nou leuk?’ Vroeg ze. Ik begon hard te lachen en ze keek me verbaast aan. ‘Nee joh! We zijn gewoon beste vrienden.’ Stelde ik haar gerust. De dag schoot voorbij en voordat ik het wist klonk mijn beruchte beltoon uit mijn zak en Mr. Doile keek boos op, ‘Zeg Dame, dat is niet toegestaan tijdens de wiskunde les!’ Bulderde hij en ik knikte. ‘Sorry meneer, maar het is Thomas Anderson.’ Legde ik uit en hij keek me fronsend aan. ‘En dat moet ik geloven? Kom maar hier met die mobiel dan kan ik zelf even kijken.’ Zei hij streng en ik stond snel op. ‘Hmm.’ Zei Mr. Doile terwijl hij naar het beeldscherm tuurde met zijn enorme jampotglazen. ‘Dit is inderdaad een Sms’je van Anderson, Jullie moeten om 1 uur naar het park komen in plaats van naar lokaal 300.’ Zei hij. Op dat moment klonken 7 andere ringtones ook en ik keek lachend naar Kate en de anderen die precies hetzelfde Sms’je binnenkregen. Mr. Doile keek boos naar de anderen, ‘Wat moet het toch worden met jullie?’ Zuchtte hij en hij ging weer verder met de sommen. Snel liep ik terug naar mijn plek.

Het was 1 uur en ik liep nieuwsgierig naast Steph naar buiten, we wisten geen van allen wat er aan de hand was. Buiten zag ik een groep mensen die op ons stonden te wachten. Ze waren allemaal druk in de weer met van allerlei dingen, en tot mijn schrik besefte ik dat dit de setting van onze allereerste fotoshoot zou worden. Ik kreunde, ik zou nooit leuk op de foto komen te staan. Toen Thomas ons aan zag komen lopen liep hij vrolijk naar ons toe.                                                                  ‘Hallo, hallo.’ Begroette hij ons, ‘ De speciale les ging niet door dus hebben we gelijk maar de fotoshoot georganiseerd.’ Legde hij uit en hij wees naar de mensen die op ons stonden te wachten. ‘Hebben jullie ooit eerder een fotoshoot gedaan?’ Vroeg Thomas en een paar mensen knikte. ‘Ik ben een tijdje model geweest.’ Vertelde Caleb en ik keek hem verbaast aan. Caleb was zeker niet lelijk, maar hij was ook niet bepaald een supermodel te noemen. ‘Nou mooi!’ Zei Thomas en hij wees ons allemaal een visagiste toe die ons begon klaar te maken voor de fotoshoot. Ik vond het wel fijn dat iedereen zo aan me aan het plukken was en besloot toch maar niet een te groot vooroordeel over de hele shoot te hebben. Ik kreeg een leuke donkerblauwe broek aan met daarover een gebloemd hemdje en een vaal lichtblauw spijkerjasje. Anna Selly vertelde dat ze de shoot een beetje casual wilden houden zodat de “highschool” sfeer niet verpest zou worden.

Toen iedereen klaar was werden we in een rij gezet met op de achtergrond het hoofdgebouw van TMA, waardoor ik de allereerste keer door naar binnen was gekomen. Je kon zien dat Caleb en Steph al wat vaker een shoot hadden gedaan, want ze stonden elke keer weer leuk op de foto. Bij de rest kostte het wat meer moeite maar na een uur was Thomas tevreden. Ik was opgelucht toen het voorbij was maar toen ik me weer wilde gaan omkleden hielt Thomas me tegen. ‘Jullie moeten nog een keer apart.’ Zei hij en hij wees op het green screen dat klaar was gezet. Dus liep ik terug en ging nog een paar keer alleen op de foto, en samen met Kate en samen met alle meiden en nog een keer met Spencer en met Caleb. Toen ik eindelijk klaar was waren we 3 uur verder en was ik doodop. Ik strompelde naast Spencer naar Plummouth, ik barstte van de honger en mijn hele huid was schraal van de make-up die de hele tijd op en af moest. Ik had geen behoefte aan vrolijk geklets van mijn andere klasgenoten dus liep ik gelijk door naar onze kamer en plofte op mijn bed. ‘Moe?’ Vroeg Kate toen ze binnen kwam wandelen en ik knikte langzaam. ‘We moeten zo ook nog naar muziek.’ Zuchtte Kate en ze wees op het rooster op de kastdeur. Ik kreunde en begroef mijn gezicht in mijn kussen.

Ik had even geen zin meer.