Till Death do us Part(COMPLETED)

Chapter 17

************************************
I would like to thank in advance to those who patiently reading this story even though it's full of thrills and complicated parts.Sorry also for the limited chapters.I really need your feedbacks to improve this story.I really hope.
Please vote na rin po😊..Thank you!!

-Lovelytaledreamer
************************************

Elaine POV

Hindi ako halos makagalaw sa nakita ko.Hindi ko alam kong guni-guni ko lang ba toh.Hindi ko alam Kong ako ba talaga na Elaine ang tinutukoy nila.Hindi ko namalayan na sabay na dumadaloy ang mga luha at pawis ko.
Ang akala ko hinostage si Dwight,ang akala ko sinaktan siya pero hindi nakikita ko siya sa di malayuan na nakangiti sakin at sa likod niya may mga taong may hawak itong tons of red and white balloons.Ano ba talagang nangyayari?Nilapitan naman ako kaagad ni Dwight.

"Dwight,ano ba talagang nangyari?Ok ka lang ba?"diretso Kong tanong.

"I am more than,Ok and very happy at walang nangyari sakin?"

"Ano?what do you mean?Dwight..flight ko ngayon papuntang U.S pero hindi ako natuloy dahil may biglang tumawag sakin sabi niya papatayin ka niya pag.di kita pupuntahan rito.and I saw your families worried about you that's why I thought na may nangyaring masama sayo.Si Jessica,nag-aalala siya sayo,napaiyak pa nga siya."

Napangiti na naman siya.

"I'm sorry,Elaine.i'm sorry if I used those things para mapapunta kita dito."

Napakunot-noo naman ako sa sinabi niya.

"The truth is,Pakana ko lahat ng nangyayari.Kanena ko palang nalaman na luluwas ka papuntang U.S at sa mga oras na yun nasa airport kana kaya wala akong ibang naisip kundi magkunwari na nahostage ako at kunwaring ikaw yung hinahanap ng mga nag.hostage sakin.Yung pag-iyak ni Jessica,pakana ko rin yun.Alam Kong siya ang tatanungin mo pagdating mo kaya sinabihan ko siyang mag-pretend na nag-aalala sakin.Yung mga employees ko,pinalabas ko muna lahat sandali para mapaniwala ka.Hindi ko akalain na pupuntahan mo ako rito,Elaine."

Hindi ko siya maintidihan,ikakasal na siya pero ba't ginagawa niya pa rin to.

"Dwight,ikakasal kana.Instead of doing this things,paglaanan mo ng oras ang magiging asawa mo.Please,Dwight kahit ito lang ipangako mo sakin na hindi maging tulad natin noon sa inyo ngayon."

"Oo,ikakasal na nga ako,Elaine.Pinangako ko yun sa babaeng pinakamamahal ko sa buong buhay ko.Pinangako ko yun mula noon at WALANG IBANG BABAE YUN KUNDI IKAW YUN MS. ELAINE VILLAQUER,IKAW YUNG BABAENG GUSTO KONG MAKASAMA HABANG BUHAY.Aaminin ko naging tanga ako noon pero pinangako ko sa sarili ko na hinding-hindi na mangyayari yun."

"Dwight,---anong?----"

"BAKIT?AKALA MO BA ,ELAINE!.AKALA MO BA,TATANGGAPIN KO YUNG SINABI MO SAKIN NA MAKIKIPAGHIWALAY KA SAKIN.AKALA MO BA BASTA-BASTA LANG AKO SUSUKO. .MARAMI AKONG GINAWA PARA ITAMA LAHAT NG PAGKAKAMALI KO SAYO.NAGPUNTA AKO NG FRANCE,OO KASAMA KO SI JESSICA NUN PERO NANDUN LANG SIYA PARA I.ASSIST AKO.IKAW,ELAINE,IKAW YUNG PINAKILALA KO KAHIT ILANG BESES MO PA AKONG IPAGTABUYAN.KAHIT HANGGANG KAMATAYAN HINDI KO AKO TITIGIL MATAMA LANG ANG PAGKAKAMALING NAGAWA KO SAYO.I'm sorry"

Tuloy-tuloy lang pagbuhos ng mga luha sa mga mata ko habang tinitingnan si Dwight na naluluha ring sinasabi yun sakin.

"Dwight,I'm sorry rin, pinangunahan kasi ako ng kawalang pag-asa noong time na yun kaya nasabi ko lahat yun.*sniff*...Pero noong nalaman ko na ang to too nakaalis kana papuntang France at noong akala kong ikakasal kana sa iba wala na akong magawa kundi mag.focus nalang sa trabaho.I'm sorry,Dwight."

Bigla niya akong nilapitan at hinahawi ang mga luhang dumadaloy sa mukha ko.

"You don't need to apologized cause all things happened because of me.Wala kang naging kasalanan,Wifey and I promised na magsisimula tayo ulit.Wifey,kung noon itinago kitang asawa,kung noon private lang kasal natin,kung noon hindi tayo ikinasal sa isang simbahan at makita ng maraming tao.Ngayon,gusto kong totohanin at makita ng lahat kung sino ang pinakamamahal Kong babae sa buong mundo."