Jax Diedrich

C HA P T E R 31

Annie's POV

Pauwi na kami ngayon ni Jax sa maynila. Nasa tagaytay pala ang location ng private resort niya. "I wish we have more time" malungkot na sabi ni Jax sakin. Tumawag si Hana sakanya. Tatlong araw na pala kaming wala, nag alala na yun si tita. Nginitian ko lang siya. "Marami naman tayong oras na magkasama" malungkot siyang ngumiti.

"May problema ba?" Nag aalalang tanong ko sakanya. Umiling lang siya at nag focus mag drive. Gabi na nung nakarating kami sa bahay niya. Hinatid niya muna ako sa kwarto ko.

"Thank you for giving the most wonderful time of my life, babe" ngiting wika niya. Hinalikan niya muna ako sa labi bago umalis.

...

Kinaumagahan, maaga akong nagising para handaan ng breakfast si Jax. Dali-dali akong umakyat sa kwarto niya ibigay ang pagkain niya. Kumatok muna ako, pero nung nakakailang katok ako ay walang sumasagot. "Baka tulog pa" bulong ko sa sarili, dahan dahan kong pinihit ang pinto. Nagulat nalang ako nung walang katao tao ang kwarto niya. Nilapag ko sa study table niya ang pagkain. May nakita akong sulat na nasa table nito. Kinuha ko ito at binasa

Babe, I'm sorry for leaving but, I have some important things to do. I'll be back soon. I love you

-Jax

Napangiti ako ng mapait. San kaya siya pumunta? Bakit di niya sinabi kahapon? Dahan dahan kong kinuha ang tray at lumabas.

...

Isang linggo na ang lumipas pero hindi parin siya umuuwi. Tatlong araw narin akong nahihilo at nasusuka. "Annie oh, inumin mo to" may binigay si Tita sakin na gamot. "Diyan lang tita. Mamaya ko na yan iinumin" walang gana kong sagot sakanya. "Oh siya. Magpahinga ka muna, kainin mo tong sopas na ginawa ko para may laman yang tyan mo" hindi nako sumagot. Narinig ko nalang ang pag sarado ng pinto.

Dahan-dahan akong umupo, kinuha ko ang sopas na nasa lamesa ko. Kakain na sana ako nung bigla akong nandiri sa amoy. Tumayo agad ako at dali daling tumakbo sa CR. Hindi talaga maganda ang pakiramdam ko. Nag hugas ako ng kamay at mukha. Bumalik nalang ako sa higaan ko at natulog.

...

Jax's POV

It's been a week since I came here in MW. Grandpa told me that one of our headquarters has been attacked by another mafia group. "Sir, the Gomez's group are responsible in these attacks on one of our headquarters" bullshit! I knew it! "How can we stop that group?" Kitana asked. "You can't just stop the Gomez. They are also a powerful mafia group. We've been a rival for how many years.." Grandpa said. "Lalo na ngayon, nawawala ang kanilang anak na babae at hinahanap ito ni Antonio and he thought that we kidnapped her daughter" What?!

"How can we do that? Eh hindi nga natin nakita ang anak niyang babae tapos kikidnapin pa natin?" Galit na wika ni Kitana. Nahampas ko ang lamesa dahil sa galit. "Then we must fight back. Wala naman tayong ginawang masama sa kanila and Kitana's right. How can we kidnap his daughter kung kahit anino ay di natin nakita?" Grandpa released a big sigh.

"Actually apo. Nakalaban natin sila dati, I saw his daughter once when we faught each other. Accidentally, nung paalis na kami ay nakasakay pala ang anak niya sa van namin" What?

"He's been searching for his daughter for almost 16 years"

"And for that 16 years, he taught that we kidnap his daughter" Lolo gave me a soft nod. I released a big sigh.