Annie's POV
Nung matapos ang PresCon ay umuwi agad kami. Madami naman hinire si dad na bodyguards, Isang linggo na ang lumipas pero hindi parin ako pinapansin ni kuya Caleb at dad. Alam na rin ni dad ang tungkol sa pagbubuntis ko sa anak namin mi Jax. "Sweetie, everything will be alright. For the time being, hayaan mo muna anh dad at kuya Caleb mo. Sumama lang ang loob nila but they both still love you" sabi ni mom. Nung nalaman ni Mom hindi siya nagalit sakin, natuwa pa siya nung nalaman niyang buntis ako. "Pero, papatayin nila si Jax" bigla akong napaiyak sa sinabi ko. Hindi ko kakayanin na mawala si Jax sakin, "No sweetie, galit lang sila but don't worry I'll talk to your dad and kuya Caleb. Okay? Please don't cry" Sabi ni mom, tumango ako at pinunasan ang mga luha ko "Thank you mom and kuya" niyakap ako ni mom, si kuya naman ay hinalikan ako sa noo. "You should rest, princess" sabi ni kuya sakin. Tumango ako at humiga. Sabay sila ni mom na lumabas sa kwarto ko.
...
Nagising ako nung may narinig akong sigawan sa labas ng kwarto ko. Dahan dahan ako tumayo at lumapit sa pintuan "No Dad! You can't do this to your daughter! She's pregnant tapos ipapatapon mo siya sa Canada? It's not fair for her and Jax!" Rinig kong sigaw ni kuya Chris. "Para rin to sakanya Chris! Now move aside!" Sigaw rin ni Dad. "NO DAD! I won't, she loves Jax as she loves herself. Can't you understand her feelings? For the sake of your daughter and your grandchild. Just think of your grandchild dad! Tingin mo matutuwa si Carlisle kapag ginawa m-!" Nagulat ako nung biglang natahimik si kuya Chris, si mom naman ay napasigaw. Dali-dali kong binuksan ang pintuan. Tumambad sa harap ko si kuya na duguan ang labi habang naka upo sa sahig. Lahat sila ay nakatingin sakin. Pinuntahan ko agad si kuya at niyakap. "Narinig ko ang lahat" biglang may pumatak na luha sa mga mata ko. "Hindi mo ba ako matanggap dad? Hindi mo ba matanggap ang magiging apo mo?" Sabi ko habang humihikbi. Lalapit sana sakin si kuya Caleb at dad pero tumayo nako at tumakbo. Narinig ko pa ang pagtawag ni kuya Chris pero hindi nako lumingon.
Tinawag ko si manong Nestor, sariling driver ko. "Manong, alis po tayo dito. Please!" Pagmamakaawa ko. Tumango naman siya at pina andar ang sasakyan. Nakita ko pa ang paghabol ni kuya Chris at ni kuya Caleb sakin. "Manong, pakibilisan po" binilisan naman ni Manong ang pag drive niya. "Miss Carlisle, san po tayo pupunta?" Tanong ni manong Nestor sakin. "Sa probinsya po namin" sabi ko, Tumango lang siya. Buong biyahe tulala lang ako. Bakit ba nila hindi matanggap si Jax? Ano ba ang naging kasalanan niya at galit na galit si dad at kuya Caleb sa kanya. Dahil sa pagod ay nakatulog ako.
...
"Miss Carlisle, nandito na tayo" nagising ako sa boses ni Mang Nestor. Dali-dali akong bumaba, nakita ko si Lola sa labas ng bahay, tumakbo ako papunta sa kanya at niyakap siya "Oh, apo" kumalas ako sa Yakap "Hi po lola, namiss ko po kayo" ngumiti ako. "Tara apo, pasok" tumango ako. "Kumusta ka na? Nakita kita sa balita apo" napayuko ako. "Okay lang apo, wag kang mag alala kahit iba na ang pangalan mo. Mahal ka parin namin ni Jam" iniangat ko ang ulo ko at ngumiti kay lola. "Thank you po, thank you dahil tinanggap niyo ko sa pamilya niyo kahit di niyo ako ka dugo" napaiyak naman si lola sa sinabi ko "Nako apo, wag mo naman pinapaiyak si lola" napangiti kaming parehas. Nakita ko si Jam na papalabas sa kwarto niya "Jam!" Napatingin siya sakin at dali-daling tumakbo papunta sakin "Ate! Namiss kita" niyakap ko siya "Namiss ka rin ni ate" sabi ko at kumalas sa yakap. Sinabi ko kay lola na buntis ako sa anak namin ni Jax. Tuwang tuwa siya nung nalaman niya.
Dalawang araw na ang lumipas simula nung umuwi ako dito sa kanila lola. Dalawang araw na rin na tawag ng tawag sila dad kay mang Nestor, dalawang araw narin na palaging may pumupunta dito samin. Nandito naman si Dianne para bisitahin ako, nagdala rin siya ng mansanas para sakin.
(A/N: Isipin niyo po na si Jax ang kumakanta instead of Justin Timberlake and Anna Kendrick. The song is "True colors")
You with the sad eyes
Don't be discouraged, oh I realize
It's hard to take courage
In a world full of people
You can lose sight of it all
The darkness inside you
Can make you feel so smallNagkatinginan kami ni Dianne nung may narinig kaming kumakanta. "May manliligaw ka?" Tanong niya sakin. Nangunot naman ang noo ko "Wala naman, baka sayo yan" umiling siya "Baka sa kabila" kumibit balikat lang ako at pinagpatuloy ang pagkain.
Show me a smile then
Don't be unhappy
Can't remember when
I last saw you laughing
This world makes you crazy
And you've taken all you can bear
Just call me up
'Cause I will always be there
And I see your true colors
Shining throughPatuloy pa rin kaming nakarinig ng pagkanta at pag strum ng gitara. sa labas. Dahil sa curiosity ay tumayo ako at pumunta sa may pintuan. Biglang akong napa luha nung nakita ko kung sino ang kumakanta.
I see your true colors
And that's why I love you
So don't be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautifulTumingin siya sakin at ngumiti. Ngumiti rin ako sakanya.
I see your true colors
Shining through (true colors)
I see your true colors
And that's why I love you
So don't be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautiful (they're beautiful)
Like a rainbow
Oh oh oh oh oh like a rainbow
Ooh can't remember when
I last saw you laughing
Ooh oh oh oh
This world makes you crazy
And you've taken all you can bearPinahid ko ang mga luhang kumakawala sa mga mata ko. Niyakap naman ako ni Dianne.
Just call me up
'Cause I will always be there
And I see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that's why I love you
So don't be afraid (don't be afraid)
To let them show your true colors
True colors are beautiful (you're beautiful, oh)
Like a rainbow
Oh oh oh oh oh like a rainbow
Mmm mmmBinaba niya ang gitara and he spread his arms wide open. I ran towards him, he hugged me tight.
"I missed you so much" umiyak ako lalo sa sinabi niya. "I missed you too, Jax"
BINABASA MO ANG
Jax Diedrich
Romance"True love is different: it is a strong fiery and impetuous passion as well as deep and calm feeling." -Jax Leon Diedrich. This story is for open-minded people. Rated SPG ang kwentong ito. (Completed ✓) © All Rights Reserved 2017