ေနာက္တစ္ပတ္က်ရင္ ေနာက္ဆုံးစားေမးပြဲ႐ွိသည္မုိ႔ သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ သစ္ရြက္ေဝတုိ႔အိမ္တြင္ စာလုပ္ေနၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ စာေတြပုိင္ေနေပမယ္ ခုမွစာကုိ မ်က္လုံးနဲ႔မခြာႏုိင္သူမွာ ေရာင္နီလင္းပါ ။ ဒါကလည္းသူရဲ႕ျပစ္ခ်က္ပင္ ။ ရတဲ့အခ်ိန္တြင္ဂိမ္းေဆာ့မုန္႔စား စာေမးပြဲနီးမွ စာအုပ္နားကမ်က္ႏွာမခြာႏုိင္ေသးပါ ။မနက္ကတည္းက သစ္အိမ္မွာ သုံးေယာက္သားစာလုပ္ေန၍ ခုထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေနတာေတာင္
ေ႐ွ႕မွာ႐ွိတဲ့စာကုိ ျပဴးျပဲပီးၾကည့္ကာ စာက်က္ေနေသာ ေရာင္နီကုိၾကည့္ၿပီးကြၽန္ေတာ္ရယ္မိပါသည္။ သစ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ထမင္းေကြၽးမယ္ဆုိၿပီး ေအာက္ထပ္မွာ အန္တီနဲ႔ သြားဝုိင္းလုပ္ေနေလရဲ႕။ကြၽန္ေတာ္မတက္ႏုိင္တဲ့အဆုံး စာက်က္ေနေသာေရာင္နီအနားသုိ႔သြားကာ"ေရာင္နီ ခဏေလာက္နားရေအာင္ ထမင္းစားရမယ့့္အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ သစ္တုိ႔ကလည္း ထမင္းစားဖုိ႔ ျပင္ေနၾကၿပီေလ ငါတုိ႔သြားဝုိင္းကူရေအာင္"
ကြၽန္ေတာ္ေျပာလုိက္သည္ႏွင့္ ေရာင္နီက ခ်က္ခ်င္းစာအုပ္ေပၚတြင္ ေခါင္းငုိက္စုိက္ခ်ကာ
"ဟာ ငါစိတ္ညစ္လာၿပီ ဘာလုိစာေတြခက္ေနတာလဲမသိဘူး ငါဒီေလာက္ဘာမွမစားဘဲစာလုပ္ေနတာေတာင္ ဟူး ေမေမေရ ေမေမသားေလး ကြၽန္ေတာ္သနားဖုိ႔ေတာင္ေကာင္းေနပါၿပီ ေမေမရယ္ အီးဟီး"
ကြၽန္ေတာ္ေ႐ွ႕မွာ တမင္လုပ္ၾကံၿပီးငုိျပေနတဲ့ ေရာင္နီက ကြၽန္ေတာ္ဘဝတြင္အခ်စ္ရဆုံးလူသား ဒီေကာင္ေလးတကယ္ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းသည္မွာ ေျပာစရာမလုိ႔ပါ။
" ကဲ ေရာင္နီနဲ႔စ်ာန္ေရ ေမေမက ထမင္းစားၾကမယ္တဲ့"
သစ္က ေျပာရင္းျဖင့္ အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ သစ္အခန္းထဲတြင္ စာအုပ္ေပၚတြင္ ေခါင္းငုိက္ခ်ကာ ငုိေနေသာ ေရာင္နီႏွင့္ ေရာင္နီလုပ္ေနေသာအရာကုိၾကည့္ၿပီးျပဳံးေနေသာ စ်ာန္ကုိေတြ႔ေတာ့ သစ္ပါျပဳံးမိပါသည္။ သစ္က ေရာင္နီအနားသြားၿပီ ပခုံးဖတ္လုိက္ကာ
YOU ARE READING
Pure love
Romanceသန္႔စင္တဲ့ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြ ႀကီးျမတ္လာရင္ ဘာဆက္ျဖစ္မွာလဲ စ်ာန္ .....????? ♡ အရင္ဆုံး ဒီficက ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ပထမဆုံးficေလးပါ။ အေရးအသားေတြကုိ အတက္ႏုိင္ဆုံး စာဖတ္သူနားလည္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ေရးေပးထားထားပါတယ္ ၿပီးေ...