👇👇👇
ဒီဇင္ဘာလရဲ႕ အေအးဓာတ္ႏွင့္ ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးက လူသားအားလုံးကုိ "မဂၤလာပါ "လုိ႔ႏႈတ္ဆက္ေနသေယာင္။မနက္ဘက္အိပ္ရာထေနာက္က်သည့္မုိ႔ တစ္ဂြီဂြီျမည္ေနသည့္ ဗုိက္ကုိလစ္လွ်ဴ႐ူရင္း ေက်ာင္းသုိ႔သြားရန္ျပင္ဆင္ရေသးသည္။
ေမေမက အျမဲတမ္းမနက္စာစားၿပီမွေက်ာင္းသြားရန္ေျပာေသာ္လည္း အိမ္ႏွင့္ေက်ာင္းကေဝးသည္မုိ႔ ကားက်ပ္သည္ေန႔တြင္ 9နာရီထုိးတာေတာင္ ေက်ာင္းသုိ႔မေရာက္ႏုိင္။ ဒါေတာင္သစ္အိမ္ကလုိက္ပုိ႔သည္ကားႏွင့္မုိ႔ နည္းနည္းအဆင္ေျပေလသည္။
အဝတ္ဗီ႐ုိထဲက အဝတ္အစားေတြကုိ တစ္ထည္ခ်င္းဝတ္လုိ႔အဆင္ေျပမည့္ ဝတ္စုံကုိေရြးေနရပါသည္။ဒီေန႔ တတိယႏွစ္ပထမဆုံးေက်ာင္းတက္မည္ေန႔ ျဖစ္သည္ကတစ္ေၾကာင္း ပုံမွန္ဆုိ လုိတာထက္ျပင္ဆင္ေလ့မ႐ွိသည့္ ကြၽန္ေတာ္က စ်ာန္နဲ႔ေက်ာင္းမွာတက္ရမည့္အခြင့္အေရးကုိ ေတြးရင္ တစ္ညလုံးရင္ခုန္ေနသည္မွာ ဒီမနက္အထိ။အနည္းဆုံးေတာ့ စ်ာန္ရဲ႕ေ႐ွ႕မွာေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းေစခ်င္ပါသည္။
"ေဒါက္ ေဒါက္ "
ထုိအသံက ေမေမရဲ႕ မနက္တုိင္းအခ်ိန္မွန္တံခါးေခါက္သံ။
"ေမေမ သားေလာ့မခ်ထားဘူး ေမေမ "
"ကြၽီ "
ေဒၚျမသားက ေရာင္နီအခန္းထဲသုိ႔ဝင္သည့္ႏွင့္ ႐ႈပ္ပြေနေသာ အဝတ္အစားမ်ား ႏွင့္ စာအုပ္မ်ားက ပုံမွန္တုိင္း ႏႈတ္ဆက္ေနၾကေလသည္။
"သား ဒီေန႔ ပထမဆုံးေနမွတ္လား ေစာေစာထတာမဟုတ္ဘူး သားရယ္ ေရျမန္ျမန္ခ်ဳိးေတာ့ "
ေမေမစကားၾကားမွ နာရီကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၇နာရီခြဲ ။
ကြၽန္ေတာ္မနက္က ၆နာရီေလာက္ထဲက ႏုိးေနသည္မွာအေသအခ်ာ။ဝတ္စုံေရြးတာသည့္အခ်ိန္ကုိ နာရီခြဲေလာက္အခ်ိန္ေပးမိသည္လား။ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေနသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိေတြးရင္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ေနမိသလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ႏွလုံးသားေလးကလည္း သူသခင္နဲ႔ေတြ႔ရေတာ့မည္ကုိ စိတ္လႈပ္႐ွားေနသည္ထင္ ရင္ေတြေတာင္ခုန္မိပါသည္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
Pure love
Romanceသန္႔စင္တဲ့ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြ ႀကီးျမတ္လာရင္ ဘာဆက္ျဖစ္မွာလဲ စ်ာန္ .....????? ♡ အရင္ဆုံး ဒီficက ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ပထမဆုံးficေလးပါ။ အေရးအသားေတြကုိ အတက္ႏုိင္ဆုံး စာဖတ္သူနားလည္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ေရးေပးထားထားပါတယ္ ၿပီးေ...