Ağır yıkıntıların altında can çekişmekten yoruldum.. Kendimi bir depremde sağ kalmış tek insan kadar yalnız hissediyorum.. Sanki her şeyimi kaybetmişim de bir kendim kalmışım gibi.. Oysa ki ben her enkazdan sağ çıkabilmek için seni düşünürdüm.. Sonra enkazım oldun.. Bilmiyorum ama galiba beni bu kadar yıkılmışlığa, yıpranmışlığa iten sendin.. Sonra anladım ki tüm hücrelerime depremi yaşatan da tek sendin.. Ben kendimi orada kaybetmişim bilmeden..
~E