Ne çok birikmiş anlatacaklarım. Ne çok susmuşum ben bu ara. Ne çok yara almış kalbim. Umutlar biriktirmiş, hayaller kurmuşum. Öyle ki bazen.. bazenler sığmıyor, yetmiyor biliyor musun ? Şimdi bir sahil kenarında oturmuş denizi izlemek istiyorum. Ama sadece izlemek hiç düşünmeden.. gözlerim dolmadan, kursağıma harflerim dizilmeden. Sadece izlemek.. Kafanda soruların olmadan cevapları beklemeden sadece öylece bakmak. Bazen kendimi karşıma alıp anlatmak istiyorum olanı biteni. Yaptığı yanlışları,verdiği fazla değerleri,fedakarlıklarını,yüzmeyi bilmediği denizde boğulmalarını, çırpınışlarını.. alıp karşıma böyle böyle yaptın yapma demek istiyorum. Dinlen demek istiyorum. Sessizce kal, kafanda olan sesleri sustur, dinleme demek istiyorum. Ama diyemiyorum. O sesler öyle güçlü ki.. o kalp ağrısı o kadar sancılı ki .. Ah kalbim.. Ah..
